Prefix (original) (raw)

dbo:abstract

Předpona (též prefix) v lingvistice označuje jednotlivý morfém, který se vkládá před kořen základového slova. Předpony patří mezi základní prostředky slovotvorby, při níž se přidáním předpony odvozuje nové slovo od původního výrazu (prefixální derivace). Používají se i kumulativně, když se vkládá více předpon k jednomu základu společně. (cs)
Els prefixos són afixos que es col·loquen davant de la paraula, és a dir, partícules que s'afegeixen a un lexema per formar derivats. La derivació és un fenomen molt ric per crear paraules noves i està present en tots els estadis evolutius de l'idioma. Són menys freqüents que els sufixos, tant al català com entre les diverses llengües. Molts dels prefixos que s’utilitzen en català venen d'una preposició o d'un adverbi llatí. La majoria no canvia la Categoria gramatical de la paraula, només en modifica el significat, per exemple: fer - desfer, on des- significa "el contrari". El prefix acostuma a escriure's formant un tot amb l'arrel de la paraula primitiva (no derivada) tot i que ha hi ha llengües que separen els seus components morfològics gràficament. (ca)
السابقة، وتسمى المزيد المقدم والصدر (والتصدير مصدر والصدور جمع) والبادئة، هي لاصقة تزاد قبل الكلمة لتحويل مبناها وتغيير معناها. وهي وسيلة اقتصادية لبناء المفردات في اللغة. (ar)
Prefikso (aŭ antaŭafikso) estas afikso kiu estas antaŭmetita al alia morfemo, kreante novan signifon. Ekzemple, en Esperanto, mis + informo fariĝas misinformo. Vorto povas havi pli ol unu prefikson: re+mis+informi, eks-bo-ge-patroj. Prefiksado estas grava gramatikilo en Bantuaj lingvoj, ekzemple m+tu estas "homo" kaj wa+tu "homoj" en la Svahila. (eo)
Das Präfix (lateinisch praefixum, von praefixus, dem Partizip Perfekt Passiv von praefigere; dt. ‚vor etwas befestigen‘), genannt auch Vorsilbe, ist eine Worterweiterung (Affix), die dem Wortstamm vorangestellt wird (im Gegensatz zum Suffix, das dem Stamm folgt, und zur Präposition, die als eigenständiges Wort einem Substantiv oder Pronomen vorangestellt wird). Das Anfügen von Präfixen (Präfigierung) – ebenso wie das Anfügen von Suffixen (Suffigierung) – ist im Deutschen eine vielfältig angewandte Methode zur morphologischen Wortbildung bei Verben, Substantiven und Adjektiven. (de)
En morfología lingüística, un prefijo (del latín praefixus, participio de praefigĕre: ‘colocar delante’) es un morfema de la clase de los afijos que se antepone a una raíz, lexema o base léxica para formar una opción lexical con diferente significado (prefijo derivativo) o que expresa categorías gramaticales diferentes (prefijo flexivo). En español, todos los prefijos son derivativos, y no existen prefijos flexivos; un ejemplo es el prefijo re-, que genera, entre otros: renacer, recaer, repasar, etc. Sin embargo, en algunos idiomas los prefijos son casi exclusivamente flexivos, como sucede en muchos subgrupos de idiomas nigerocongoleses y en algunos idiomas ye. Al proceso para crear nuevas palabras o neologismos mediante prefijos se lo conoce como «prefijación». La prefijación puede ser una clase de derivación o de flexión, aunque esto último es tipológicamente menos frecuente; por ejemplo en español prácticamente todos los prefijos son derivativos. (es)
Aurrizkia hitz baten erroaren aurrean kokatzen den hizki bat da. Hitzaren aurrean jarrita, beste hitz bat sortzen du. Adibidez, aurre- aurrizkia kontu hitzari gehitzen bazaio, aurrekontu hitz berria sortzen da. Aurrizkien bidez beste esanahi bat duten hitzak sor daitezke (eratorpena), edo beste kategoria gramatikal batekoak diren hitzak (flexioa). (eu)
Un préfixe est un affixe qui est placé avant le thème morphologique d'un mot. Ajouter un préfixe au début d'un mot peut en changer le sens, par exemple lorsque le préfixe « hypo- » est ajouté au mot thèse, le mot hypothèse est créé. Dans l'étude de la langue française plus particulièrement, un préfixe est aussi qualifié de performatif, car il modifie la forme d'un mot dès qu'il y est incorporé. Si les suffixes sont souvent flexionnels, en créant une nouvelle forme du mot de sens identique et de la même catégorie lexicale (déclinaisons ou conjugaisons), les préfixes sont le plus fréquemment à l'origine d'une dérivation, en créant un nouveau mot de sens différent. Les préfixes, comme tous les autres affixes, sont généralement des morphèmes liés. Les préfixes sont redondants avec la perfectibilité. Certains ont des nuances discrètes qui opposent les verbes simples et cette dérivation n'apporte alors aucun accomplissement. Nous pouvons donc penser que le résultat de la « perfectibilité absolue » est une dérivation ne correspondant pas à l’idée initiale d'amélioration. Le mot préfixe est lui-même formé de la tige " fixe " (qui veut dire " attacher ", dans ce cas), et du préfixe pré- (qui veut dire " avant "), ces composants étant dérivés du latin. (fr)
Is gné curtha ar an dtús focal chun a athrú nó a cháiligh a bhrí í an réimír. (ga)
A prefix is an affix which is placed before the stem of a word. Adding it to the beginning of one word changes it into another word. For example, when the prefix un- is added to the word happy, it creates the word unhappy. Particularly in the study of languages, a prefix is also called a preformative, because it alters the form of the words to which it is affixed. Prefixes, like other affixes, can be either inflectional, creating a new form of the word with the same basic meaning and same lexical category (but playing a different role in the sentence), or derivational, creating a new word with a new semantic meaning and sometimes also a different lexical category. Prefixes, like all other affixes, are usually bound morphemes. In English, there are no inflectional prefixes; English uses suffixes instead for that purpose. The word prefix is itself made up of the stem fix (meaning "attach", in this case), and the prefix pre- (meaning "before"), both of which are derived from Latin roots. (en)
Prefiks atau awalan adalah afiks (imbuhan) yang ditambahkan pada bagian awal atau di depan suatu kata dasar. Prefiks, seperti halnya pada afiks-afiks lainnya, merupakan salah satu morfem terikat. Suatu prefiks mungkin saja bersifat infleksional (menciptakan bentuk kata baru dengan makna dasar yang sama dan kelas kata yang sama tetapi memiliki peran sintaksis yang berbeda dalam kalimat), atau derivasional (menciptakan kata baru dengan makna semantis atau kelas kata yang berbeda). Dalam bahasa Indonesia, terdapat delapan prefiks asli dan sejumlah prefiks serapan dari bahasa-bahasa asing. (in)
接頭辞（せっとうじ）、プレフィックス（英語:prefix）とは、接辞のうち、語基よりも前に付くもの。接頭語（せっとうご）とも言う。 (ja)
접두사(接頭辭,prefix)는 어떤 단어(어근)의 앞에 붙어 뜻을 첨가하여 하나의 다른 단어를 이루는 말을 이른다. * 예 : ‘맨주먹·덧버선·풋사과·군소리’ 등에서 ‘맨―’·‘덧―', '풋-', '군-' 따위 (ko)
Przedrostek, prefiks (od łac. praefixus „przymocowany na przedzie”) – w językoznawstwie jest to fragment wyrazu (tzw. morfem) dodawany do początku słowa podstawowego lub jego rdzenia (czyli do podstawy słowotwórczej), służący tworzeniu wyrazów pochodnych. Wyraz może nie posiadać żadnego prefiksu, może posiadać jeden lub więcej prefiksów. Przedrostki (prefiksy) razem z wrostkami (infiksami), międzyrostkami (interfiksami) i przyrostkami (sufiksami) wchodzą w skład zrostków (afiksów), czyli tych morfemów słowotwórczych, które odpowiadają za tworzenie wyrazów pochodnych. Przykłady: nie-do-świad-czo-nyod-jazd Przedrostki występują w niektórych nazwiskach i przydomkach. Przykładowo, przedrostek fitz-, spotykany w imionach i nazwiskach szkockich, pochodzi od staronormandzkiego fiz (z łac. filius), które oznacza syna. Przedrostek fitz- w połączeniu z imieniem ojca tworzył nazwisko (przydomek), np. Fitzpatrick (syn Patryka), Fitzgerald (syn Geralda). W późniejszych czasach przedrostek fitz- stosowany był w odniesieniu do nieślubnych synów królewskich: Fitzroy (czasem pisane Fitz-Roy), Fitzjames, Fitzclarence. (pl)
Un prefisso, in linguistica, è un morfema che è affisso all'inizio di un lessema per modificarne o precisarne il significato. Il processo morfologico che lo riguarda si chiama "prefissazione". (it)
Een prefix of voorvoegsel is een toevoeging (affix) die voor het grondwoord wordt geplaatst. Het woord 'prefix' hangt etymologisch via het Latijnse praefixum samen met figere, fixum, ‘vasthechten’, en prae-, ‘aan de voorzijde’, ‘vooraan’. Het prefix is altijd een gebonden morfeem (afhankelijk woorddeel). Dit houdt in dat het, in tegenstelling tot een cliticum, niet als afzonderlijk woord voorkomt. De tegenhanger van het prefix is het suffix (achtervoegsel), dat achter het grondwoord wordt geplaatst. Grondwoord plus voor- of achtervoegsel vormen in de taalkunde samen een geleed woord of afleiding. Het taalkundig verschijnsel waarbij een zelfstandig woord wordt voorafgegaan door een prefix, prefigering, is een studieobject binnen de morfologie. Prefixen komen in bijna alle talen van de wereld voor, behoudens de isolerende talen. Voorbeelden van Nederlandse prefixen zijn her- als in herhalen, herinneren, herkennen; en ver- als in veranderen, vergaan, zich vergissen, verkijken, verzwikken. Andere vormingen zijn bijdrage, bijslag, bijzin, doorgang, doorslag, onkunde, onrecht, opdracht, opslag, opvang, toedracht, toegang, toeslag, toevoeging. In vele gevallen stamt het Nederlandse prefix af van een voorzetsel of van een kort bijwoord. Pre- (voor-) is een Latijns voorvoegsel (prae-), dat voorkomt in Latijnse leenwoorden als prefix, prehistorie, prematuur, president, preventief. Daarnaast is pre- als leenmorfeem in het Nederlands zelf productief geworden in begrippen als preadvies, prefabricage, premetro, prepensioen. Zowel prefixen als suffixen komen in de meeste natuurlijke talen voor, maar suffixen vaker dan prefixen. Er zijn veel talen waarin voornamelijk suffixen worden gebruikt en bijna geen prefixen. Nog veel zeldzamer zijn echter disfixen, confixen, transfixen, infixen, suprafixen en simulfixen. (nl)
Prefix är en förstavelse som sätts i början av ett ord för att ändra ordets betydelse, till exempel o-laglig, im-populär, pro-gressiv eller "pre"-fix. Prefix kallas även prepositioner eller artiklar som hör till ett släktnamn (av typen von, af, de och la). Det kan även beteckna räkneord som milli, kilo och giga. * Lista över prefix i svenskan * SI-prefix * Prefixnotation (sv)
Prefixo é o afixo que se acrescenta antes do radical (ex.: bibliografia, internet), no acréscimo muda o sentido básico do radical. (pt)
Приста́вка, пре́фикс (лат. praefixus) — значимая часть слова, стоящая перед его корнем и дополняющая или изменяющая смысл слова. Приставки используются во многих языках и нередко происходят от предлогов, следовательно, имеют такое же (или близкое) значение, что и соответствующий предлог. (ru)
Пре́фікс (від лат. praefixus — «прикріплений спереду»), при́росток (активно вживалося в мовознавчій літературі до 1937 року), рідко приставка — частина слова, що стоїть на початку слова, тобто перед коренем. Змінює лексичне або граматичне значення слова, наприклад: робити — розробити, співати — заспівати. В індоєвропейських мовах префікси утворилися з прийменників і прислівників. У деяких індоєвропейських мовах є префікси, що в певних дієслівних формах під наголосом відділяються від дієслова і ставляться після нього: наприклад, нім. vorgehen — «наступати», gehe vor — «наступай». (uk)
在詞彙學裡，接頭辭（英語：Prefix）、接頭詞，又稱接頭語、前綴、字首、詞頭，屬於一種前置於其他詞素的詞綴，由於其無法以單字的方式獨立存在，故亦為一種附著詞素；此外在歐洲語言裡，前綴也幾乎都屬於衍生語素（屈折變化則多以後綴表達）。多數的語言同時擁有接頭辭（前綴）與接尾辭（後綴），但不管是哪種語系語族的語言，接頭辭的使用都普遍地比接尾辭少，一些語言甚至幾乎沒有接頭辭。經統計後發現，接頭辭的存在常伴隨其他語言學的特徵，例如 V-O（主語-賓語）的語序以及前置詞的使用。 (zh)

dbo:wikiPageWikiLink

rdfs:comment

Předpona (též prefix) v lingvistice označuje jednotlivý morfém, který se vkládá před kořen základového slova. Předpony patří mezi základní prostředky slovotvorby, při níž se přidáním předpony odvozuje nové slovo od původního výrazu (prefixální derivace). Používají se i kumulativně, když se vkládá více předpon k jednomu základu společně. (cs)
السابقة، وتسمى المزيد المقدم والصدر (والتصدير مصدر والصدور جمع) والبادئة، هي لاصقة تزاد قبل الكلمة لتحويل مبناها وتغيير معناها. وهي وسيلة اقتصادية لبناء المفردات في اللغة. (ar)
Prefikso (aŭ antaŭafikso) estas afikso kiu estas antaŭmetita al alia morfemo, kreante novan signifon. Ekzemple, en Esperanto, mis + informo fariĝas misinformo. Vorto povas havi pli ol unu prefikson: re+mis+informi, eks-bo-ge-patroj. Prefiksado estas grava gramatikilo en Bantuaj lingvoj, ekzemple m+tu estas "homo" kaj wa+tu "homoj" en la Svahila. (eo)
Das Präfix (lateinisch praefixum, von praefixus, dem Partizip Perfekt Passiv von praefigere; dt. ‚vor etwas befestigen‘), genannt auch Vorsilbe, ist eine Worterweiterung (Affix), die dem Wortstamm vorangestellt wird (im Gegensatz zum Suffix, das dem Stamm folgt, und zur Präposition, die als eigenständiges Wort einem Substantiv oder Pronomen vorangestellt wird). Das Anfügen von Präfixen (Präfigierung) – ebenso wie das Anfügen von Suffixen (Suffigierung) – ist im Deutschen eine vielfältig angewandte Methode zur morphologischen Wortbildung bei Verben, Substantiven und Adjektiven. (de)
Aurrizkia hitz baten erroaren aurrean kokatzen den hizki bat da. Hitzaren aurrean jarrita, beste hitz bat sortzen du. Adibidez, aurre- aurrizkia kontu hitzari gehitzen bazaio, aurrekontu hitz berria sortzen da. Aurrizkien bidez beste esanahi bat duten hitzak sor daitezke (eratorpena), edo beste kategoria gramatikal batekoak diren hitzak (flexioa). (eu)
Is gné curtha ar an dtús focal chun a athrú nó a cháiligh a bhrí í an réimír. (ga)
Prefiks atau awalan adalah afiks (imbuhan) yang ditambahkan pada bagian awal atau di depan suatu kata dasar. Prefiks, seperti halnya pada afiks-afiks lainnya, merupakan salah satu morfem terikat. Suatu prefiks mungkin saja bersifat infleksional (menciptakan bentuk kata baru dengan makna dasar yang sama dan kelas kata yang sama tetapi memiliki peran sintaksis yang berbeda dalam kalimat), atau derivasional (menciptakan kata baru dengan makna semantis atau kelas kata yang berbeda). Dalam bahasa Indonesia, terdapat delapan prefiks asli dan sejumlah prefiks serapan dari bahasa-bahasa asing. (in)
接頭辞（せっとうじ）、プレフィックス（英語:prefix）とは、接辞のうち、語基よりも前に付くもの。接頭語（せっとうご）とも言う。 (ja)
접두사(接頭辭,prefix)는 어떤 단어(어근)의 앞에 붙어 뜻을 첨가하여 하나의 다른 단어를 이루는 말을 이른다. * 예 : ‘맨주먹·덧버선·풋사과·군소리’ 등에서 ‘맨―’·‘덧―', '풋-', '군-' 따위 (ko)
Un prefisso, in linguistica, è un morfema che è affisso all'inizio di un lessema per modificarne o precisarne il significato. Il processo morfologico che lo riguarda si chiama "prefissazione". (it)
Prefix är en förstavelse som sätts i början av ett ord för att ändra ordets betydelse, till exempel o-laglig, im-populär, pro-gressiv eller "pre"-fix. Prefix kallas även prepositioner eller artiklar som hör till ett släktnamn (av typen von, af, de och la). Det kan även beteckna räkneord som milli, kilo och giga. * Lista över prefix i svenskan * SI-prefix * Prefixnotation (sv)
Prefixo é o afixo que se acrescenta antes do radical (ex.: bibliografia, internet), no acréscimo muda o sentido básico do radical. (pt)
Приста́вка, пре́фикс (лат. praefixus) — значимая часть слова, стоящая перед его корнем и дополняющая или изменяющая смысл слова. Приставки используются во многих языках и нередко происходят от предлогов, следовательно, имеют такое же (или близкое) значение, что и соответствующий предлог. (ru)
Пре́фікс (від лат. praefixus — «прикріплений спереду»), при́росток (активно вживалося в мовознавчій літературі до 1937 року), рідко приставка — частина слова, що стоїть на початку слова, тобто перед коренем. Змінює лексичне або граматичне значення слова, наприклад: робити — розробити, співати — заспівати. В індоєвропейських мовах префікси утворилися з прийменників і прислівників. У деяких індоєвропейських мовах є префікси, що в певних дієслівних формах під наголосом відділяються від дієслова і ставляться після нього: наприклад, нім. vorgehen — «наступати», gehe vor — «наступай». (uk)
在詞彙學裡，接頭辭（英語：Prefix）、接頭詞，又稱接頭語、前綴、字首、詞頭，屬於一種前置於其他詞素的詞綴，由於其無法以單字的方式獨立存在，故亦為一種附著詞素；此外在歐洲語言裡，前綴也幾乎都屬於衍生語素（屈折變化則多以後綴表達）。多數的語言同時擁有接頭辭（前綴）與接尾辭（後綴），但不管是哪種語系語族的語言，接頭辭的使用都普遍地比接尾辭少，一些語言甚至幾乎沒有接頭辭。經統計後發現，接頭辭的存在常伴隨其他語言學的特徵，例如 V-O（主語-賓語）的語序以及前置詞的使用。 (zh)
Els prefixos són afixos que es col·loquen davant de la paraula, és a dir, partícules que s'afegeixen a un lexema per formar derivats. La derivació és un fenomen molt ric per crear paraules noves i està present en tots els estadis evolutius de l'idioma. Són menys freqüents que els sufixos, tant al català com entre les diverses llengües. (ca)
En morfología lingüística, un prefijo (del latín praefixus, participio de praefigĕre: ‘colocar delante’) es un morfema de la clase de los afijos que se antepone a una raíz, lexema o base léxica para formar una opción lexical con diferente significado (prefijo derivativo) o que expresa categorías gramaticales diferentes (prefijo flexivo). (es)
A prefix is an affix which is placed before the stem of a word. Adding it to the beginning of one word changes it into another word. For example, when the prefix un- is added to the word happy, it creates the word unhappy. Particularly in the study of languages, a prefix is also called a preformative, because it alters the form of the words to which it is affixed. In English, there are no inflectional prefixes; English uses suffixes instead for that purpose. (en)
Un préfixe est un affixe qui est placé avant le thème morphologique d'un mot. Ajouter un préfixe au début d'un mot peut en changer le sens, par exemple lorsque le préfixe « hypo- » est ajouté au mot thèse, le mot hypothèse est créé. Les préfixes sont redondants avec la perfectibilité. Certains ont des nuances discrètes qui opposent les verbes simples et cette dérivation n'apporte alors aucun accomplissement. Nous pouvons donc penser que le résultat de la « perfectibilité absolue » est une dérivation ne correspondant pas à l’idée initiale d'amélioration. (fr)
Przedrostek, prefiks (od łac. praefixus „przymocowany na przedzie”) – w językoznawstwie jest to fragment wyrazu (tzw. morfem) dodawany do początku słowa podstawowego lub jego rdzenia (czyli do podstawy słowotwórczej), służący tworzeniu wyrazów pochodnych. Wyraz może nie posiadać żadnego prefiksu, może posiadać jeden lub więcej prefiksów. Przedrostki (prefiksy) razem z wrostkami (infiksami), międzyrostkami (interfiksami) i przyrostkami (sufiksami) wchodzą w skład zrostków (afiksów), czyli tych morfemów słowotwórczych, które odpowiadają za tworzenie wyrazów pochodnych. Przykłady: (pl)
Een prefix of voorvoegsel is een toevoeging (affix) die voor het grondwoord wordt geplaatst. Het woord 'prefix' hangt etymologisch via het Latijnse praefixum samen met figere, fixum, ‘vasthechten’, en prae-, ‘aan de voorzijde’, ‘vooraan’. Het prefix is altijd een gebonden morfeem (afhankelijk woorddeel). Dit houdt in dat het, in tegenstelling tot een cliticum, niet als afzonderlijk woord voorkomt. De tegenhanger van het prefix is het suffix (achtervoegsel), dat achter het grondwoord wordt geplaatst. Grondwoord plus voor- of achtervoegsel vormen in de taalkunde samen een geleed woord of afleiding. (nl)

owl:sameAs

is dbo:wikiPageWikiLink of

is gold:hypernym of