Choir Research Papers - Academia.edu (original) (raw)

No ano de 1508, D. Manuel escrevia a Álvaro Velho, vedor das obras de São Francisco de Évora, reiterando a sua vontade de fechar a entrada da capela-mor com portas, “porque fica assy mais lugar pera se ver a Deos soomente”. Abertas... more

No ano de 1508, D. Manuel escrevia a Álvaro Velho, vedor das obras de São Francisco de Évora, reiterando a sua vontade de fechar a entrada da capela-mor com portas, “porque fica assy mais lugar pera se ver a Deos soomente”. Abertas apenas nas festas de domingos e de Santos, estas portas, limiares opacos do espaço sagrado dentro do espaço sagrado, dão conta de um encontro, significativamente enunciado como visual, entre o observador-clero e o divino. Ao observador-fiel separava-o da epifania visual da capela-mor e do coro, com o seu retábulo e cadeiral, um outro obstáculo: uma grade de marcenaria, condicente com o esplendor da talha expressamente encomendada para a igreja.
Num premeditado jogo de visibilidade e invisibilidade, o mobiliário litúrgico foi um protagonista insuspeito da reforma dos equipamentos religiosos projectada e cuidadosamente observada por D. Manuel I. Indispensável à vida das comunidades monásticas, em particular, o investimento na sua renovação respondeu tanto a reais necessidades práticas, de substituição de peças deterioradas ou obsoletas, como (senão mais) a uma nova dimensão expositiva da devoção, de que a piedade régia seria sempre exemplo maior. Obras importantes, pela sua ligação ao espaço e às actividades corais, os cadeirais de coro assumiram, contudo, para D. Manuel um claro de sentido de prioridade, de que são exemplos casos como o de Santa Cruz de Coimbra, de São Francisco de Évora, do Convento de Cristo ou de Santa Maria de Alcobaça, todos eles expressamente requeridos e acompanhados pelo monarca, por vezes com precedência relativamente à conclusão da própria estrutura arquitectónica que os receberia - gerando algum desconforto historiográfico quanto às respectivas datações. No entanto, a relação dos cadeirais de coro com a exposição visual no espaço da igreja foi muito mais opaca do que este empenho comitente pode fazer pensar. Se os próprios retábulos, feitos para serem vistos, se inscreveram com frequência em dinâmicas de exposição e ocultação garantidas por panejamentos e cortinas, as soluções procuradas para o enquadramento visual dos cadeirais de coro foram muito mais diversas, dependendo simultaneamente dos constrangimentos físicos dos espaços corais, do decoro e solenidade a ele exigidos e da ostentação dos muitos poderes que nesse mesmo espaço se cruzavam.
Partindo destes quatro estudos de caso, dos quais só o conjunto crúzio remanesce - devidamente acompanhado pelo também sobrevivente cadeiral da Sé do Funchal que, pela sua filiação catedralícia, tomaremos apenas como objecto de comparação - procuraremos tomar o pulso a este evidente jogo de forças, por vezes hesitante, entre a exposição e a ocultação, na expectativa de aclarar a relação entre os cadeirais de coro manuelinos e o espaço devocional, feito de muitas categorias espaciais, das quais a arquitectónica e a litúrgica são apenas duas das mais importantes.

Rad donosi teorijski i stručni osvrt na problematiku rada s dječjim pjevačkim zborovima u školskom i izvanškolskom okruženju s posebnim naglaskom na sličnosti i razlike u pristupu i rezultatima aktivnosti. U sklopu radionica zborskoga... more

Rad donosi teorijski i stručni osvrt na problematiku rada s dječjim pjevačkim zborovima u školskom i izvanškolskom okruženju s posebnim naglaskom na sličnosti i razlike u pristupu i rezultatima aktivnosti. U sklopu radionica zborskoga pjevanja prikazani su glazbeni pokusi dječjeg zbora mlađe i starije školske dobi. Radionicama se željelo ukazati na važnost usvajanja elemenata vokalne tehnike kod najmlađih učenika te demonstrirati elemente ključne za prijelaz iz faze jednoglasnog u višeglasno pjevanje. Također, iznesen je osvrt na organizaciju i različite oblike i postupke rada s dječjim zborom, prikazane su metode koje pridonose procesima pjevačke impostacije dječjih glasova te je naglasak rada stavljen na izbor i interpretaciju repertoara umjetničke vrijednosti, osobito skladbi koje su sastavni dio. Pokus je uključivao demonstraciju i analizu prikladnih vokalno-tehničkih vježbi, aktivnosti i principa rada na stilski različitom repertoaru te je elemente ključne za planiranje, pripremu i realizaciju javnih zborskih izvedbi. Ključne riječi: dječji zbor, izvannastavne aktivnosti, izvanškolske aktivnosti, zborsko pjevanje, zborski pokus.

Resumo: Este artigo apresenta a primeira etapa de desenvolvimento da pesquisa intitulada Práticas corporais no ensino-aprendizagem da técnica vocal para grupos corais infanto juvenis, que foi iniciada no segundo semestre de 2014 como... more

Resumo: Este artigo apresenta a primeira etapa de desenvolvimento da pesquisa intitulada Práticas corporais no ensino-aprendizagem da técnica vocal para grupos corais infanto juvenis, que foi iniciada no segundo semestre de 2014 como requisito do Doutorado em Música da UFMG. Considerando o impacto positivo que a educação somática baseada na Técnica de Alexander, na Bioenergética e no Tai Chi Chuan poderá ter sobre a formação vocal de membros corais, pretendemos elaborar um programa de práticas corporais a ser implementado naquele contexto. Neste sentido, o artigo oferece uma revisão bibliográfica preliminar sobre as práticas corporais supracitadas, a serem aplicadas na formação vocal em contextos de canto coral infanto-juvenil. Adicionalmente, é apresentada uma proposta de investigação, adotando a pesquisa-acão, que será o fundamento para a realização da pesquisa empírica necessária para o desenvolvimento deste estudo. Palavras chave: Formação vocal em contextos corais; educação somática, pesquisa-ação.

De Bulgaarse koormuziek: het ontdekken waard! In Vlaanderen wordt er sinds enkele jaren weer meer in koor gezongen. Er werden vele nieuwe koren opgericht en de koormuziek werd populairder. Er worden vooral liederen gezongen van... more

Title of dissertation: CHORAL CONSONANTS: DEVELOPING A BALANCED APPROACH TO ARTICULATION AND RESONANCE Allan Zester Laino, Doctor of Musical Arts, 2015 Dissertation directed by: Professor Edward Maclary School of Music Much attention has... more

Title of dissertation: CHORAL CONSONANTS: DEVELOPING A BALANCED APPROACH TO ARTICULATION AND RESONANCE Allan Zester Laino, Doctor of Musical Arts, 2015 Dissertation directed by: Professor Edward Maclary School of Music Much attention has been given to vowels in both singing and choral pedagogy. The relationship between consonants and the singing voice has not been addressed as thoroughly. This is evidenced by the prevalence of choral vocalizations that target proper vowel production but lack careful consideration of consonants. While a bias toward vowels may be appropriate, given that they are prolonged in singing and consonants generally are not, highlighting their coexistence rather than the dominance of one could lead to better use of the complete instrument. The purpose of this study is to devise strategies for collegiate choirs that develop complete facility of articulation. A review of past and present trends in vocal pedagogy literature will highlight important viewpoints reg...

Com o intuito de auxiliar os coros de igreja no estudo de harmonia e improvisação coral, são propostos nesta comunicação alguns passos simples, criados a partir da análise de melodias corais tradicionais. O coro aprenderá a utilizar as... more

Com o intuito de auxiliar os coros de igreja no estudo de harmonia e improvisação coral, são propostos nesta comunicação alguns passos simples, criados a partir da análise de melodias corais tradicionais. O coro aprenderá a utilizar as tríades de tônica, subdominante e dominante, para acompanhar as melodias tradicionais e improvisar novas. Esta proposta metodológica é fundamentada em trabalhos de Gainza e Molina. /
In order to assist the church choirs in the study of harmony and choral improvisation, are proposed in this paper a few simple steps, created from the analysis of traditional choral melodies. The choir will learn to use the tonic, subdominant and dominant triads to follow traditional melodies and improvise new. This methodological approach is based on the work of Gainza and Molina.

This project explores perceptual differences between the separate genders of choristers within the cathedral system of the Church of England and to ground such perceptual differences in their historical, social, political and religious... more

This project explores perceptual differences between the separate genders of choristers within the cathedral system of the Church of England and to ground such perceptual differences in their historical, social, political and religious perspectives and backgrounds. It also looks at this through the lens of feminist theory and philosophy and is aligned with factual research in the tangible anatomical, physiological and acoustic variants in male and female cathedral chorister voices. It discovers that perceptions of the differences, similarities and
preference of separate voice genders are influenced by history, society and religion, despite acoustic evidence to the contrary.

Much attention has been given to vowels in both singing and choral pedagogy. The relationship between consonants and the singing voice has not been addressed as thoroughly. This is evidenced by the prevalence of choral vocalizations that... more

Much attention has been given to vowels in both singing and choral pedagogy. The relationship between consonants and the singing voice has not been addressed as thoroughly. This is evidenced by the prevalence of choral vocalizations that target proper vowel production but lack careful consideration of consonants. While a bias toward vowels may be appropriate, given that they are prolonged in singing and consonants generally are not, highlighting their coexistence rather than the dominance of one could lead to better use of the complete instrument. The purpose of this study is to devise strategies for collegiate choirs that develop complete facility of articulation. A review of past and present trends in vocal pedagogy literature will highlight important viewpoints regarding consonant production that serve as a foundation for the development of exercises. A review of choral pedagogy literature will reveal the need for practical exercises that allow for a balanced approach to articulation and resonance.

The first Culture/Justice protocol was co-signed on the 25 th of July 1986 by Jack Lang and Robert Badinter. Following the first international symposium about culture in prison (May-June 1985), this text formalised the interdepartmental... more

The first Culture/Justice protocol was co-signed on the 25 th of July 1986 by Jack Lang and Robert Badinter.
Following the first international symposium about culture in prison (May-June 1985), this text formalised the
interdepartmental cultural policy in prison which had been in place since the beginning of the 1980's.
However, cultural activities have existed in French penal institutions since the Liberation. From choirs to
theatre groups including concerts, these were often categorised as educational, socio-cultural, recreational and
cultural activities. Initially organised by social assistants, they were then mostly led by prison educators. The
latter had been created as part of the Amor reform in 1946. Only a few penal institutions were affected by
these activites which were supposed to educate, observe and reform the prisoners. In the 1970's, because of
the prison crisis, a new reform was implemented which turned the cultural activities into a means of
rehabilitation and reintegration. In the early 1980's, this approach was transformed because of the intervention
of Minister Lang. New initiatives appeared ; for example, audio-visual technology. From then on, these were led
by artists, associations, and institutions from the world of creativity. The perspective of these new operators
was then to guarantee the right to culture for the detained individuals. Prison educators then had to convert
into coordinators. Consequently, activities depended on the local cultural fabric. Therefore, the penitentiary
administration had to reorganise in order to take on board these new operations.

Santa Maria Gloriosa de’ Frari is one of the best-loved and most celebrated churches in Venice, renowned for its imposing Gothic architecture and its rich display of works of art, but it is in no sense a museum. Founded as the principal... more

Santa Maria Gloriosa de’ Frari is one of the best-loved and most celebrated churches in Venice, renowned for its imposing Gothic architecture and its rich display of works of art, but it is in no sense a museum. Founded as the principal church of the Conventual Franciscan order in Venice, the church has been the setting for ritual, sacred music, prayer and preaching ever since the Middle Ages. This book presents the rich and varied history of the church in a new light. This is neither a guide book nor a catalogue of the works of art. Instead, it is the first true monograph on the Frari, whose role included charitable and educational functions as well as devotional life. Spanning eight centuries, the book explores the lives of the friars, worshippers, local residents and artists, both within its walls and round about. A profusion of new colour photographs offers the reader the chance to appreciate many details that have never before attracted attention.
The book considers the Frari in the context of the immediate neighbourhood and its local concerns and activities. The present church was begun in 1328, and the Franciscans continued to occupy its spacious cloisters until the Napoleonic suppression in 1806, which led to their banishment for more than a century. At this point, the church became the centre of a parish, incorporating the nearby areas of San Tomà and San Polo. Meanwhile, Titian’s famous Assunta, one of the masterpieces of Venetian Renaissance painting, was removed from the high altar, to be displayed for nearly a hundred years in the galleries of the Accademia. The altarpiece was not returned to the church until 1920, just two years before the return of the Franciscans. Remarkably, the complete list of the Franciscan guardians and parish priests survives back to 1241 and is included in the book.
The twenty-three chapters guide the reader through this complex history, allowing a new appreciation of the works of art, whether familiar or little known, in terms of their meaning and devotional function. The patronage of chapels by prominent families, and by immigrant communities such as the Milanese and Florentines, has enhanced the rich variety of painting and sculpture. The role of women patrons is highlighted in several cases. The book examines the importance of relics as the focus of local devotion, and explores the role of the local confraternities (scuole) in the ceremonial and music.
An important aspect of the Frari was the commemoration of prominent individuals, whose tombs and monuments adorn the walls and floor of the church. Doges, military leaders, bishops, artists, musicians and businessmen found their last resting place within its walls. Because of its size and beauty, the church has played a major part in the lives of local residents, and the memorials enshrined within have inspired generations of Venetians and visitors alike. This uniquely interdisciplinary book contains a wealth of new material and insights into this long and complex institutional history.

Hardware and Software Draft Proposal for Church Audio System

Maricela es un conocidísimo joropo para piano de Sebastián Díaz Peña (1844-1926). En esta versión, extraída de un manuscrito autógrafo, Díaz Peña incorpora a la parte de piano un coro y tres personajes solistas: Isidoro (tenor), Don... more

Maricela es un conocidísimo joropo para piano de Sebastián Díaz Peña (1844-1926). En esta versión, extraída de un manuscrito autógrafo, Díaz Peña incorpora a la parte de piano un coro y tres personajes solistas: Isidoro (tenor), Don Teodoro (bajo) y Socorro (soprano). La partitura está disponible para descarga libre.

Este el el Cantoral Litúrgico usado en la parroquia "San Maturín" Ubicada en Boquerón, Diócesis de Maturín, Venezuela. Contine cantos clásicos en español, y cantos de autores propios de la parroquia y la Diócesis. Incluye: Nuevo:... more

Аннотация: В статье рассматриваются особенности современного состояния народных хоров и перспективы их развития. Основываясь на работах своих предшественников, а также на собственном опыте экспедиционных наблюдений и педагогической... more

Аннотация: В статье рассматриваются особенности современного состояния народных хоров и перспективы их развития. Основываясь на работах своих предшественников, а также на собственном опыте экспедиционных наблюдений и педагогической работы, автор предлагает принципиально новую модель народного хора, основанную на ансамблевом типе исполнительства и приближенную к аутентичным формам. В статье такой вид коллектива сравнивается с «поющим селом». Summary: e article considers the peculiarities of modern condition of professional folk choirs and prospects for their development. Basing on the works of his predecessors and on his own expedition observations and pedagogic experience the author suggests an essentially new model of folk choir with an ensemble type of performance approximated to authentic forms. is kind of group is compared to a "singing village".
Ключевые слова: народно-хоровое исполнительство, ансамблевое мышление, метод подготовленной импровизации, практическая этномузыкология, локальные музыкально-фольклорные традиции.

ÖZET Türkiye’de çağdaş çok sesli müziğin öncüleri olarak tarihteki yerini alan ve I. Kuşak Bestecileri olarak anılan Türk Beşleri (Cemal Reşit Rey, Ulvi Cemal Erkin, Ahmet Adnan Saygun, Hasan Ferit Alnar ve Necil Kazım Akses), Atatürk’ün... more

Kültürel kalkınmayı gerçekleştirmek, gelişmekte olan ülkelerin temel politikalarından biridir. Halk bilimi konusunda araştırmalar yapmak ve bu konuda ürünler vermek de, dünden bugüne, ODTÜ Türk Halk Bilimi Topluluğu’nun temel hedefleri... more

Kültürel kalkınmayı gerçekleştirmek, gelişmekte olan ülkelerin temel politikalarından biridir. Halk bilimi konusunda araştırmalar yapmak ve bu konuda ürünler vermek de, dünden bugüne, ODTÜ Türk Halk Bilimi Topluluğu’nun temel hedefleri arasında olmuştur. Topluluğun köklü geçmişi ve diğer unsurları konusunda, çalışmam süresince bilgilerinden faydalanmış olduğum şef İsmail Işık’a, arşiv ve fotoğraflar konusunda Gölay Şakiroğulları’na, topluluk algısı konusunda Hasan Kababulut ve Ali Aydağ’a, senaryolu gösteriler konusunda Yener Aydın’a, ODTÜ Türk Halk Bilini Topluluğu’nu tanımlayan İstanbul sorumlusu Durmuş Çavdar’a, THBT müzik algısı konusunda Cenk Güray’a ve İstanbul konserleri belgelerine erişimime olanak sağlayan Fethiye Güray’a paylaşımlarından, eğitime ve akademik araştırmalara verdikleri desteklerden dolayı bir teşekkürü borç bilirim.
Çalışmanın konusunun belirlenmesinde ve hazırlanma sürecinin her aşamasında değerli bilgilerini ve zamanını benden esirgemeyerek çalışmamla yakından ilgilenen, yol gösteren danışman hocam Öğr. Gör. Serkan Şener’e minnetimi özellikle belirtmek isterim.

Notas de Programa para a Temporada de Música Gulbenkian (2017-2018).

De las obras de Esteban Salas escritas para las celebraciones navideñas de la Catedral de Santiago de Cuba, integran este tercer libro nueve piezas compuestas entre 1786 y 1800. El criterio de selección de estos villancicos y cantadas... more

De las obras de Esteban Salas escritas para las celebraciones navideñas de la Catedral de Santiago de Cuba, integran este tercer libro nueve piezas compuestas entre 1786 y 1800. El criterio de selección de estos villancicos y cantadas —totalmente inéditos con excepción de ¡Tú mi Dios entre pajas! y Toquen presto a fuego— ha dependido en gran medida de las posibilidades de acceso a los manuscritos originales.
Proceden las obras de los fondos del archivo del Museo Archidiocesano de la Catedral de Santiago de Cuba, el Fondo Pablo Hernández Balaguer de la Biblioteca Elvira Cape —también en Santiago de Cuba— y el Museo Nacional de la Música en La Habana. Como en cada uno de los volúmenes anteriores, se incluyen los facsímiles con el fin de brindar al especialista la posibilidad de consulta de los manuscritos originales y, además, preservar a través de la publicación estos documentos históricos.
En el presente estudio se resumen las características de cada una de las obras, organizadas cronológicamente. (Todas aparecen fechadas con excepción de ¡Tú mi Dios entre pajas!) En cada una de las transcripciones se reproduce fielmente el texto original —musical y literario—, comentando y señalando oportunamente aquellos añadidos imprescindibles para la comprensión de la partitura, para así ofrecer al intérprete las mayores facilidades al ejecutar la obra. En el caso de indicaciones tales como articulación, tempo, dinámica... no especificadas por el compositor, éstas quedarán a juicio del intérprete quien deberá elegir en cada caso la mejor solución.

dans Le chœur des églises cathédrales et collégiales : définitions, organisations des espaces, cheminement et franchissement, table-ronde organisée à Lyon les 12 et 13 juin 2004 avec N. Reveyron (Archéologie et Archéométrie, UMR 5138,... more

dans Le chœur des églises cathédrales et collégiales : définitions, organisations des espaces, cheminement et franchissement, table-ronde organisée à Lyon les 12 et 13 juin 2004 avec N. Reveyron (Archéologie et Archéométrie, UMR 5138, Université Lumière Lyon 2) , p. 28-32

De las obras de Esteban Salas escritas para las celebraciones navideñas de la Catedral de Santiago de Cuba, integran este quinto libro quince piezas compuestas entre 1789 y 1800. El criterio de selección de estos villancicos y cantadas... more

De las obras de Esteban Salas escritas para las celebraciones navideñas de la Catedral de Santiago de Cuba, integran este quinto libro quince piezas compuestas entre 1789 y 1800. El criterio de selección de estos villancicos y cantadas —totalmente inéditos con excepción de Si al ver en el oriente, Un Musiquito nuevo y Pues logra ya— ha dependido en gran medida de las posibilidades de acceso a los manuscritos originales.
Proceden las obras de los fondos del archivo del Museo Nacional de la Música en La Habana, la Biblioteca Elvira Cape y el archivo del Museo Archidiocesano de la Catedral de Santiago de Cuba. Como en cada uno de los volúmenes anteriores, se incluyen los facsímiles con el fin de brindar al especialista la posibilidad de consulta de los manuscritos originales y, además, preservar a través de la publicación estos documentos históricos.
En el presente estudio se resumen las características de cada una de las obras, organizadas cronológicamente. (Todas aparecen fechadas con excepción de Los quatro elementos, Pues logra ya y Qué Niño tan bello). En cada una de las transcripciones se reproduce fielmente el texto original —musical y literario—, comentando y señalando oportunamente aquellos añadidos imprescindibles para la comprensión de la partitura, a fin de ofrecer al intérprete las mayores facilidades al ejecutar la obra. En el caso de indicaciones tales como articulación, tempo, dinámica... no especificadas por el compositor, éstas quedarán a juicio del intérprete, quien deberá elegir en cada caso la mejor solución.

De las obras de Esteban Salas conservadas en el archivo del Museo Archidiocesano de la Catedral de Santiago de Cuba (SMEC), se han elegido para este primer libro nueve piezas que pertenecen al repertorio de Navidad, escritas entre 1783 y... more

De las obras de Esteban Salas conservadas en el archivo del Museo Archidiocesano de la Catedral de Santiago de Cuba (SMEC), se han elegido para este primer libro nueve piezas que pertenecen al repertorio de Navidad, escritas entre 1783 y 1800. El criterio de selección de estos villancicos y cantadas —totalmente inéditos— ha dependido en gran medida de las posibilidades de acceso a los manuscritos originales. En el presente estudio se resumen las características de cada una de las obras, organizadas cronológicamente —todas aparecen fechadas con excepción de Claras luces—, se reproducen sus textos y se comentan aquellos aspectos modificados en la transcripción, datos estos que ofrecen al intérprete mayores facilidades para recrear los antiguos sonidos.
Se incluyen además los facsímiles con el fin de brindar al especialista la posibilidad de consulta de los manuscritos originales y, además, preservar a través de la publicación estos documentos históricos.
En cada una de las transcripciones se reproduce fielmente el texto original —musical y literario—, señalando oportunamente aquellos añadidos imprescindibles para la comprensión de la partitura. En el caso de indicaciones tales como articulación, tempo, dinámica... no especificadas por el compositor, estas quedarán a juicio del intérprete quien deberá elegir en cada caso la mejor solución. Y es que, finalmente, la partitura sólo contiene códigos que para nada son definitivos. Con cada nueva versión seguirá transformándose la obra, tal y como hicieron los sucesores de Salas al modificar sus antiguos manuscritos, práctica que evidencia el carácter siempre renovador de la actividad musical.

A lo largo del proceso de aprendizaje y ensayo del repertorio seleccionado, los directores de coros trabajan guiando a sus coreutas hacia una interpretación musical que consideran adecuada. El presente trabajo explora la manera en que las... more

A lo largo del proceso de aprendizaje y ensayo del repertorio seleccionado, los directores de coros trabajan guiando a sus coreutas hacia una interpretación musical que consideran adecuada. El presente trabajo explora la manera en que las problemáticas asociadas a la técnica vocal y al repertorio impiden que esta interpretación “ideal” pueda ser llevada a cabo. Se generan, como punto de partida para pensar estas cuestiones, múltiples interrogantes: ¿Cómo piensan la selección de repertorio los directores de coros vocacionales actualmente? ¿Involucran la técnica vocal como un factor en esta selección? De ser así ¿qué lugar le otorgan? ¿Es posible mejorar el sonido coral a partir de una selección adecuada del repertorio? ¿Cuáles son los parámetros que deberían guiar esta selección?

This research aims the musical prodution of Choral Singing Association using newspaper crítics. The document analysis were grounded on the Microhistorical aproach and wants a through interpretation of the facts with “cultural dirigisme”... more

This research aims the musical prodution of Choral Singing Association using newspaper crítics. The document analysis were grounded on the Microhistorical aproach and wants a through interpretation of the facts with “cultural dirigisme” and “mass corruption” concepts. The historical data were the documents from Cleofe Person de Mattos and Choral Singing Association collections. The concert programs, minutes, historicals and institution statutes were also consulted. The result is an analysis of part of Choral Singing Association history 1940 to 1950.

En este noveno volumen de la colección «Música Sacra de Cuba, siglo XVIII» se estudian y publican catorce composiciones completas e inéditas de Cayetano Pagueras (Barcelona, siglo XVIII-La Habana?, siglo XIX) que forman parte de las... more

En este noveno volumen de la colección «Música Sacra de Cuba, siglo XVIII» se estudian y publican catorce composiciones completas e inéditas de Cayetano Pagueras (Barcelona, siglo XVIII-La Habana?, siglo XIX) que forman parte de las diecinueve obras de su extenso catálogo localizadas hasta el momento.

Özet Cumhuriyet'in ilanından sonra birçok alanda olduğu gibi müzik eğitimi alanında da köklü değişiklikler yapılmıştır. Atatürk'ün önderliğinde Batı müziği eğitimi almak üzere yurt dışına gönderilen yetenekli öğrenciler Türkiye'ye geri... more

Özet Cumhuriyet'in ilanından sonra birçok alanda olduğu gibi müzik eğitimi alanında da köklü değişiklikler yapılmıştır. Atatürk'ün önderliğinde Batı müziği eğitimi almak üzere yurt dışına gönderilen yetenekli öğrenciler Türkiye'ye geri döndüklerinde besteci, araştırmacı ve eğitimci kimlikleriyle ülkemizdeki çağdaş müzik eğitiminin temellerini atmış; her alanda besteledikleri çok sesli eserlerle Türk müziğini dünyaya tanıtarak evrensel boyuta taşımışlardır. Bu araştırmanın amacı, Cumhuriyet döneminde çağdaş müzik eğitiminin öncüleri olan ve Türk Beşleri olarak bilinen Cemal Reşit Rey, Hasan Ferit Alnar, Ulvi Cemal Erkin, Ahmet Adnan Saygun ve Necil Kazım Akses'e ait koro eserlerini tanıtmak ve bu eserlerin Türkiye'deki çok sesli koro eğitimine katkılarını ortaya koymaktır. Betimsel tarama modelli bu araştırma için literatür taraması yapılmış, konuyla ilgili tez, makale ve kitaplar incelenmiştir. Döküman incelemesi yöntemiyle elde edilen bilgiler doğrultusunda Türk Beşleri'ne ait koro eserleri türlerine göre sınıflandırılmıştır. Ayrıca Türkiye'deki Eğitim Fakülteleri Müzik Eğitimi Anabilim Dallarında koro dersini yürüten öğretim elemanlarından oluşan çalışma grubuna, e-posta veya telefon yoluyla ulaşılarak, Türk Beşleri'ne ait koro eserleri hakkında açık uçlu sorular yöneltilmiştir. Alınan cevaplar neticesinde bu eserlerin ülkemizdeki çok sesli koro eğitimine olan katkıları irdelenmiştir. Anahtar kelimeler:1 Türk Beşleri; çok sesli koro; koro eğitimi; müzik eğitimi 1. Giriş Türkiye Cumhuriyeti, Atatürk'ün önderliğinde çağdaş bir devlet olarak kurulurken birçok alanda olduğu gibi müzik eğitimi alanında da köklü değişiklikler yapılmış, Türkiye'de müzik kültürü ve müzik eğitimi yeniden yapılandırılmıştır (Kavcar, 2003). Böylece Tanzimatla başlayan batı düşüncesine yönelik müzikle ilgili gelişmelerin ve çok seslilik alanındaki çalışmaların temelleri Cumhuriyet döneminde atılmıştır (Selanik, 2010: 311). Özellikle müzik kültürümüzün gelişmesine yönelik geliştirilen reformlar çerçevesinde Atatürk, " milli yaratıcılık ve sanatın geliştirilmesi " üzerinde ısrarla durmuş; özü Türk Halk Müziği'nden kaynaklanan, çağdaş ve evrensel dili konuşan bir müzik yaratılmasını öngörmüştür (Uçan, 1994:49; İlyasoğlu, 2013:299). Bu doğrultuda Atatürk'ün gerçekleştirmek istediği müzik devriminin temel ilkeleri aşağıdaki gibidir:-Evrensel, çağdaş ve çoksesli müzik anlayışına yönelmek,-Türk ulusunun derin ve engin müzik kaynaklarını, özellikle Anadolu folklor hazinesini, uygar ve ileri müzik yaratımları ve biçimleri içinde geliştirmek,-Müzikte evrensel, çağdaş ve uygar kuralları ve biçimleri uygularken, ne Doğu ne de Batı özenticiliğine düşmeden, özgün ve yeni beste yaratımlarına yönelmek-Türk Müziği'ne Ulusal anlamda çokseslilik, armonizasyon, müzik bilimi ve gerekli eğitimden geçmiş yorumculuk gücüyle ulaşmak (Andak, 2002: 369; Akt: Tunçdemir, 2007). Bu ilkeleri gerçekleştirebilmek için Maarif Vekâleti Avrupa Sınavıyla seçilen yetenekli öğrenciler, Batı müziği alanında eğitim görmek üzere Avrupa'nın çeşitli ülkelerine gönderilmiştir. Bu öğrenciler, Türkiye'ye geri döndüklerinde besteci, araştırmacı ve eğitimci kimlikleriyle ülkemizdeki çağdaş müzik eğitiminin temellerini atmış; her alanda besteledikleri çok sesli eserlerle Türk müziğini

YAKLAŞIMLARI ÜZERİNE BİR İNCELEME " Araştırmanın amacı, Çağdaş (Çoksesli) Türk Koro Müziği Bestecileri'ni ulusal ve uluslar arası etkileşimler çerçevesinde incelemektir. Çalışma, Çağdaş Türk Koro Müziği'nin gelişim sürecini incelenmenin... more

YAKLAŞIMLARI ÜZERİNE BİR İNCELEME " Araştırmanın amacı, Çağdaş (Çoksesli) Türk Koro Müziği Bestecileri'ni ulusal ve uluslar arası etkileşimler çerçevesinde incelemektir. Çalışma, Çağdaş Türk Koro Müziği'nin gelişim sürecini incelenmenin yanında, belli evreler doğrultusunda, sistematik bir yaklaşımla değerlendirmesi bakımından ve yapılandırılmış görüşme tekniği yoluyla ulaşılan bestecilerin, farklı ekollerden yetişmiş müzik insanları olmaları açısından önem taşımaktadır. Betimsel bir araştırma olan bu çalışmanın evrenini, Yirminci Yüzyıl Çağdaş Türk Müziği Bestecileri, örneklemini ise, çoksesli koro müziği eserleri veren besteciler oluşturmuştur.Araştırmada veri toplama tekniği olarak, kaynak tarama ve yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda, I. ve II. Kuşak Çağdaş Türk Müziği Bestecileri'nin eserlerinde, ulusallık etkisinin ön planda olduğu, III. ve IV. Kuşak Çağdaş Türk Müziği Bestecileri'nin çoksesli koro eserlerinde ise ulusal etkilerin yanı sıra uluslararası etkileşimlerin de belirgin olduğu ve çağdaş müzik dillerinin kullanıldığı görülmüştür. Çalışmanın, Çağdaş Türk Koro Müziği üzerine inceleme yapmak isteyen araştırmacılara veri sağlayacağı, koro eğitimcilerine koro müziğine ilişkin bir perspektif kazandıracağı ve Türk Koro Edebiyatı'nı tanıtacağı düşünülmüştür. The main object of this research is, analysing Contemporary Turkish Choir Music Composers according to national and international interactions. The attained composers with structured discourse are educated from different ecoles and this is an important matter. In this descriptive research, contemporary Turkish composers are constituting the extensive subject matter and sampling is composers who are composing polyphonic choir pieces. Reference searching and structured discourse method are used as data receiving techniques in theresearch. As a result, national interactions had been seen in I. and II. Generation composers. In III. and IV.generation composers had been seen national and international interactions together and contemporary musical languages. With the help of this study it is tought that researchers will secure datas about Contemporary Turkish Choir Music and choir educators and conductors will gain a perspective about Turkish Choir Literature.

"Introduction to Sardinian Music" is a basic text, deepening the knowledge of the island popular music. It's dedicated to the singer Maria Carta and the writer Giuseppe Mercurio in the twentieth anniversary of their departure. In the... more

"Introduction to Sardinian Music" is a basic text, deepening the knowledge of the island popular music. It's dedicated to the singer Maria Carta and the writer Giuseppe Mercurio in the twentieth anniversary of their departure. In the text, the reader is led to discover in an absorbing and interdisciplinary way some peculiarities of Sardinian folk music, that preserves ancient traditions: Launeddas, canto a tenore, religious songs (confraternities ), oral poetry, choreutical repertoire and musical instruments such as the "organetto", guitar, trunfa" and "pipiolu". The author has dedicated several chapters to traditional festivals such as "sa Sartiglia" and the Easter rites of the Holy Week, to the main scholars of Sardinian ethnophony (Giulio Fara, Andreas Fridolin Bentzon, Felix Karlinger, Pietro Sassu, Giovanni Dore), to choruses of popular inspiration and modern hybrids, typical of world music. In the appendix, three traditional songs are historically presented: "Deus ti salvet Maria", "A Diosa" (No potho reposare), "Nanneddu meu".

The compositional oeuvre of Otto Nicolai (1810–1849) is doubtless overshad- owed by his last opera, The Merry Wives of Windsor. Yet his original training had been in the field of church music and he composed a wide range of sacred music.... more

The compositional oeuvre of Otto Nicolai (1810–1849) is doubtless overshad- owed by his last opera, The Merry Wives of Windsor. Yet his original training had been in the field of church music and he composed a wide range of sacred music. Despite the central place these compositions occupy in his output, until now they have only sporadically received musicological attention. The present work aims to close this gap and, for the first time, to survey and describe the entire body of sacred works finished by the composer before his untimely death. While the focus will be on the genesis and reception of individual compositions, analytical aspects will also be investigated. In order to place Nicolai’s work in a firm historical context, his musical influences and his own stylistic traits will be explored as well. On the basis of recently discovered sources, some bi- ographical details will also be examined, in part to correct previous, incorrect assumptions about his biography. Nicolai’s letters are a vital source of infor- mation about his life and work; therefore an updated catalog of his letters is appended to this study. In addition, more than twenty letters are reproduced here, including previously unknown letters to two Prussian Kings, Friedrich Wilhelm III and Friedrich Wilhelm IV.