Anatolian languages (original) (raw)

dbo:abstract

اللغات الأناضولية هي مجموعة من لغات الأناضول المنقرضة. وهي لغات هندية أوروبية كان يُنطق بها في تلك الديار منذ الألف الثالث قبل الميلاد. دعيت سابقاً باسم اللغات الآسيانية نسبة إلى آسيا الصغرى. ومن أبرز هذه اللغات اللغة الحيثية . (ar)
Anatolské jazyky nebo též jazyky chetitsko-luvijské, jsou vymřelou větví indoevropských jazyků, kterými se hovořilo v Anatolii, tedy zhruba na území dnešního Turecka, ve 2. a 1. tisíciletí př. n. l. Podle nejrozšířenější teorie přišli nositelé anatolských jazyků do Malé Asie pravděpodobně z dolního Povolží ve dvou vlnách (luvijské a chetitské) přes Kavkaz či Balkán. Právě ze skupiny anatolských jazyků pocházejí nejstarší písemné záznamy indoevropského jazyka vůbec, chetitské klínopisné texty na hliněných tabulkách z doby kolem roku 1700 př. n. l. Chetitština, rozluštěná Bedřichem Hrozným v letech 1915–1917 je bohatě doložena nálezy tabulek ze 17.–14. století př. n. l. Chetitštině byla blízká palajština. taktéž psaná klínovým písmem, vymřelá někdy ve 13. století př. n. l. Dalším významným a dobře doloženým anatolským jazykem byla , a z ní odvozené spřízněné jazyky lýdština, a , shrnované někdy pod pojem .Luvijština užívala v 15.–13. století př. n. l. klínové písmo, později se psala vlastními hieroglyfy. Poslední stopy hieroglyfické luvijštiny v syropalestinské oblasti pocházejí ze 7. století př. n. l.Lykijština, doložená několika stovkami nápisů z 5.–4. století př. n. l. se psala upraveným západořeckým písmem, vymřela krátce před přelomem letopočtu. Podobné písmo užívala i kárština, mezi 8. a 3. stoletím. Pozdními příklady anatolských jazyků, které známe jen z hrstky nápisů na hrobech a mincích, pocházejících z období kolem 2. století př. n. l. jsou a . I tyto jazyky byly psány řeckým písmem. (cs)
Les llengües anatòliques formen una branca de les llengües indoeuropees, probablement una de les primeres a separar-se de l'idioma originari. Els idiomes més coneguts d'aquest grup són el lidi, el lici, i, sobretot l'hitita. Aquests idiomes són coneguts per inscripcions cuneïformes de la península Anatòlica, d'aquí el seu nom. També s'han trobat primitius alfabets i jeroglífics en llengües de la mateixa família. Es creu que es van extingir abans del segle I dC, probablement a causa de l'hel·lenització cultural de l'Imperi d'Alexandre el Gran. Així, les llengües extingides conegudes es converteixen en les que van desaparèixer fa més temps. (ca)
Οι Γλώσσες της Ανατολίας (Γλώσσες της Μικράς Ασίας) είναι μια ομάδα εξαφανισμένων ινδοευρωπαϊκών γλωσσών που ομιλούνταν στη Μικρά Ασία. Η καλύτερα μαρτυρoύμενη από αυτές είναι η Χεττιτική. Κατάλογος γλωσσών της Ανατολίας: * Χεττιτική (nesili), μαρτυρείται από το ως το , επίσημη γλώσσα της . * Λουβική (luwili), στενά συγγενική με τη χεττιτική, μιλιόταν σε γειτονικές περιοχές, κάποιες φορές κάτω από χεττιτικό έλεγχο. * , γλώσσες και παραθέματα σε χεττιτικά κείμενα. * σε σφραγίδες και επιγραφές σε βράχους. * Παλαϊκή, μιλιόταν στην βορειοκεντρική Μικρά Ασία, εξαφανίστηκε περίπου τον , γνωστή μόνο αποσπασματικά από παραθέματα προσευχών σε χεττιτικά κείμενα. * Καρική, μιλιόταν στην Καρία, αποσπασματικά μαρτυρημένη από γκράφιτι από Κάρες μισθοφόρους στην Αίγυπτο περίπου από τον 7ο αιώνα π.Χ., εξαφανίστηκε περίπου τον 3ο αιώνα π.Χ.. * Λικυακή, που μιλιόταν στην Λυκία, και Λυδική, που μιλιόταν στη Λυδία, προεχόμενες από τη χεττιτική της Εποχής του Σιδήρου ή Λουβικές διάλεκτοι, εξαφανίστηκαν και οι δύο περίπου την 1ο αιώνα π.Χ., αποσπασματικά μαρτυρημένες. * Πισιδική και Σιδητική, αποσπασματικά μαρτυρούμενες. * Παμφυλιακή διάλεκτος της ελληνικής (el)
The Anatolian languages are an extinct branch of Indo-European languages that were spoken in Anatolia, part of present-day Turkey. The best known Anatolian language is Hittite, which is considered the earliest-attested Indo-European language. Undiscovered until the late 19th and 20th centuries, they are often believed to be the earliest branch to have split from the Indo-European family. Once discovered, the presence of laryngeal consonants ḫ and ḫḫ in Hittite and Luwian provided support for the laryngeal theory of Proto-Indo-European linguistics. While Hittite attestation ends after the Bronze Age, hieroglyphic Luwian survived until the conquest of the Neo-Hittite kingdoms by Assyria, and alphabetic inscriptions in Anatolian languages are fragmentarily attested until the early first millennium AD, eventually succumbing to the Hellenization of Anatolia. (en)
Die anatolischen Sprachen bilden einen ausgestorbenen Sprachzweig der indogermanischen Sprachfamilie und wurden in Anatolien im zweiten und ersten Jahrtausend v. Chr. gesprochen. Ihr wichtigster Vertreter ist das Hethitische. Die ältesten bislang gefundenen indogermanischen Schriftzeugnisse (17. Jahrhundert v. Chr.) sind auf hethitisch verfasst. (de)
La anatolia lingvaro estas aro de elmortintaj lingvoj el la grupo de la hindeŭropaj lingvoj, kiuj dum la 2-a kaj 1-a jarmilo a.K. paroliĝis en Anatolio. La plej grava el tiuj lingvoj estas la hitita. La plej aĝaj ĝis nun trovitaj skribaj dokumentoj en ajna hindeŭropa lingvo estas verkitaj en la hitita lingvo dum la 17-a jarcento a.K.. Ĉu la anatoliaj lingvoj konsistigas la plej malnovan branĉon de la hindeŭropa lingvaro kaj do Anatolio estas la origina hejmregiono de la lingvaro ("Anatolia hipotezo") aŭ ĉu la lingvanoj enmigris al Malgrandazio ("Kurgan-hipotezo"), estas malkonsente disputata inter lingvistoj. (eo)
Les langues anatoliennes sont une branche de la famille des langues indo-européennes parlées en Anatolie aux IIe et Ier millénaires avant notre ère. Elles regroupent le hittite, le palaïte, le louvite, le louvite hiéroglyphique, le lydien, le lycien, le milyen, le carien, le sidétique et le pisidien. Déchiffrées au XXe siècle, les langues anatoliennes ont permis de valider certaines hypothèses concernant l'évolution des dialectes indo-européens anciens, émises par les linguistes de la fin du XIXe siècle. (fr)
Las lenguas anatolias son un grupo de lenguas indoeuropeas extintas que se hablaban durante el primero y segundo milenio a. C. en Asia Menor. De entre ellas, la que presenta mayor número de vestigios es el hitita, el idioma oficial del Imperio hitita, que floreció en el segundo milenio. Los textos en hitita más antiguos datan del siglo XVII a. C. y los más recientes de c. 1200 a. C. Estas lenguas son conocidas por inscripciones cuneiformes de la península anatólica, de ahí su nombre. También el idioma luvita se escribió con los jeroglíficos anatolios. Posteriormente, muchas de estas lenguas desarrollaron los distintivos alfabetos anatolios encontrados en la zona, como el cario, frigio, licio y lidio, entre otros. (es)
Bhí na á labhairt san Anatóil sular tháinig na Turcaigh ansin. Is iad an chraobh de na teangacha Ind-Eorpacha is luaithe a bhfuil fianaise ina leith againn, nó téann a stair siar go dtí an ochtú haois déag roimh bhreith Chríost. Is í an Hitis an teanga is tábhachtaí acu seo, ach chuaigh na teangacha seo in éag fadó. (ga)
Rumpun bahasa Anatolia adalah rumpun bahasa-bahasa Indo-Eropa yang telah punah yang dituturkan di Asia Kecil (Anatolia kuno), yang paling dikenal di antaranya adalah bahasa Het. (in)
아나톨리아어파는 이 사용하던 인도유럽어족계열 어파이다. 이 어파에 속하는 언어들은 현재는 모두 사멸한 상태다. (ko)
アナトリア語派（アナトリアごは、Anatolian languages）とは古代小アジア（アナトリア：現在のトルコ）で話されていたインド・ヨーロッパ語族の言語群で、すべて死語である。中でもヒッタイト語の資料が多く最もよく研究されている。その周辺で使われた言語もいくつか知られるが、これらについては資料が少ない。 (ja)
De Anatolische talen vormen samen een van de sub-groepen van de Indo-Europese taalfamilie.De oudste bekende Anatolische woorden zijn aangetroffen op kleitabletten uit ca. 1900-1800 v.Chr. uit de Assyrische handelskolonies in Midden-Turkije. Hiermee is het Anatolisch de oudst overgeleverde tak van het Indo-Europees. De belangrijkste vertegenwoordigers van de Anatolische taalgroep zijn het Hettitisch en het Luwisch. De Anatolische talen worden gewoonlijk gezien als de eerste afsplitsing van het Proto-Indo-Europees, van een taalfase die of Middel-PIE wordt genoemd. Volgens de populaire Koerganhypothese zou deze afsplitsing rond 3500 v.Chr. hebben plaatsgevonden, en zouden de sprekers van vervolgens via de Kaukasus of de Balkan Anatolië zijn binnengetrokken. De concurrerende, maar minder aanvaarde Anatolische hypothese plaatst de afsplitsing eerder, rond 6500 v.Chr. Volgens deze hypothese zou Pre-Proto-Indo-Europees in Anatolië zijn gesproken tot rond 6500 v.Chr. een deel van de sprekers naar de Balkan emigreerde. Uit de taal van de achterblijvers ontwikkelden zich dan de Anatolische talen. Na de veroveringen van Alexander de Grote werd Anatolië sterk gehelleniseerd. De inheemse talen werden verdrongen door het Grieks, en raakten vermoedelijk rond de eerste eeuw v.Chr. uitgestorven. In het tweede millennium v.Chr. worden de volgende talen in Klein-Azië (Midden-Turkije) aangetroffen: * Hettitisch * Luwisch * Palaisch Na de val van het Hettitische rijk rond 1200 v.Chr. verdwijnt het Hettitisch als geschreven taal (het Palaisch is al rond 1300 v.Chr. uitgestorven). Het Luwisch daarentegen blijft geschreven worden tot aan de 7e eeuw v.Chr.De volgende Anatolische talen worden in Klein-Azië aangetroffen in de 6e – 1e eeuw v.Chr.: * Karisch (Karië, ten westen van Lycië) * Lycisch (Lycië in Zuidwest-Klein-Azië) * Lydisch (Lydië in West-Klein-Azië) * Milyaans (Lycië in Zuidwest-Klein-Azië) * Pisidisch (Pisidië, ten oosten van Lydië) * Sidetisch (in en rondom de stad Side in Pamphylië) Andere talen die mogelijk tot de Anatolische taalfamilie behoren zijn de talen van Lycaonië en Isaurië, waarin geen teksten gevonden zijn, en en , waarvan te weinig bekend is om vast te stellen of ze inderdaad tot de Anatolische talen behoren. (nl)
Języki anatolijskie (hetyckie) – podrodzina języków indoeuropejskich, którymi posługiwała się ludność zamieszkująca współczesną Anatolię w okresie od ok. 2000 r. p.n.e. do początków naszej ery. Językoznawcy wciąż nie są pewni, czy języki anatolijskie oderwały się jako pierwsze od języka praindoeuropejskiego i odtąd rozwijały samodzielnie, czy też były blisko spokrewnione z językiem praindoeuropejskim. Według Sturtevanta, języki indoeuropejskie i języki anatolijskie wywodzą się z jednego przodka – . Na rok 2000 p.n.e. datuje się występowanie już w pełni wykrystalizowanych języków grupy anatolijskiej. W XVIII–XVI w. p.n.e. w użyciu jest język starohetycki, którego najstarsze zapisy na glinianych tabliczkach spisane pismem klinowym są jednocześnie najstarszymi zapisami języków indoeuropejskich. Na późniejszy okres XV–VIII w. p.n.e. datuje się zabytki języka nowohetyckiego, luwijskiego i palajskiego spisanych pismem klinowym, a także zapisanego pismem hieroglificznym. Z drugiej połowy I tysiąclecia p.n.e. (VII–I w. p.n.e.) pochodzą zabytki najmłodszych języków anatolijskich: lidyjskiego, licyjskiego, milyjskiego i karyjskiego, spisanych alfabetem greckim. Języki anatolijskie wyszły z użycia prawdopodobnie w okresie Cesarstwa Rzymskiego. W pierwszym wieku I n.e. na obszarze Anatolii używane były jeszcze liczne języki przedgreckie: * używany w Kapadocji w I w. n.e. – według świadectwa Filostratosa z Tyany; * karyjski, używany w mieście Kiburze – według świadectwa geografa Strabona (Geografia XIII, 4, 7); * lidyjski, używany w – według świadectwa geografa Strabona (Geografia XIII 4, 17); * , używany w Listrze w czasach apostoła Pawła (Dzieje Apostolskie XIV, 1); * pizydyjski, używany w Pizydii (spora liczna inskrypcji i nazw własnych); Anatolia była regionem, gdzie obok języka greckiego, głównego środka komunikacji językowej w tamtym regionie, używano licznych języków miejscowych. Mitrydates VI Eupator, król Pontu, posługiwał się 22 językami z obszaru swego państwa. Strabon rejestruje 70 odrębnych języków na obszarze Anatolii, a Pliniusz Starszy (Historia Naturalna VI, 15) wskazuje na istnienie 130 języków od Anatolii aż po Kaukaz. Przynajmniej część z nich wydaje się przynależeć do ugrupowania języków anatolijskich. (pl)
Le lingue anatoliche sono un ramo estinto della famiglia delle lingue indoeuropee, localizzato nell'antica Asia minore (di qui l'altra denominazione di microasiatiche); da queste lingue, e soprattutto dall'ittita provengono le attestazioni scritte più antiche dell'area indoeuropea (risalenti alla prima metà del secondo millennio a.C.), La scoperta e la decifrazione di queste lingue, tutte estinte, si è svolta solo nel XX secolo, quando già l'edificio della ricostruzione indoeuropea era stato tracciato sulla base delle lingue fino ad allora conosciute. Per questo, le lingue anatoliche, che non rientravano appieno nel quadro così stabilito, hanno posto un problema di classificazione ai linguisti, e vi è chi ha formulato l'ipotesi che queste lingue non fossero, come le altre lingue indeuropee, discendenti da un indeuropeo comune, ma che fossero un gruppo linguistico che come l'indeuropeo comune discendeva da una lingua madre ancora più antica ("ipotesi dell'Indo-ittito"). Un'ipotesi molto diffusa è che si tratti di un ramo che si è distaccato dagli altri in tempi molto remoti, ed è a questo che si attribuiscono spesso le notevoli differenze rispetto agli altri rami. Tuttavia vari elementi sembrano indurre a ritenere l'ittita una lingua che abbia precocemente innovato (semplificando) una struttura in origine più complessa. (it)
As línguas anatólias (também conhecidas como anatólicas ou anatolianas) eram línguas indo-europeias outrora faladas na península da Anatólia, parte da atual Turquia. Atualmente, todas as línguas anatólias estão extintas, dentre elas, a língua melhor atestada é a língua hitita. (pt)
Anatoliska språk är en grupp i äldre tid i Anatolien talade språk som antingen utgör en egen språkgrupp inom den indoeuropeiska språkfamiljen eller en systergrupp till övriga indoeuropeiska språk. Hettitiska är det bäst kända av de anatoliska språken. Andra språk i gruppen är luviska (ibland kallat "hieroglyfhettitiska" på grund av skriftsystemet), palaiska, kariska, lydiska och lykiska.. Samtliga språk inom den anatoliska språkgruppen är numera utdöda. (sv)
Анатоли́йские языки́ — ветвь индоевропейских языков (известны также под названием «хе́тто-луви́йские языки»). По данным глоттохронологии, довольно рано обособились от прочих индоевропейских языков. Все языки этой группы являются мёртвыми. Их носители обитали во II—I тыс. до н. э. на территории Малой Азии (Хеттское царство и возникшие на его территории малые государства), позднее были покорены и ассимилированы персами и/или греками. Древнейшие памятники анатолийских языков — хеттская клинопись и лувийская иероглифика (имелись также краткие надписи на палайском языке, наиболее архаичном из анатолийских). Трудами чешского лингвиста Фридриха (Бедржиха) Грозного данные языки были опознаны как индоевропейские, что способствовало их дешифровке. Более поздние надписи на лидийском, ликийском, сидетском, карийском и др. языках выполнены малоазийскими алфавитами (частично дешифрованы в XX в.). Анатолийские личные имена жителей Арми, похожие на имена, фигурирующие в ассирийских торговых документах, были засвидетельствованы в текстах из дворцовых архивов Эблы примерно на полвека раньше. (ru)
Анатолійські мови (англ. Anatolian languages) чи хетто-лувійські мови — мовна сім'я Індоєвропейської мовної родини, що вимерла більше, ніж 2 тисячі років тому. За даними ці мови відділилися від решти індоєвропейських найраніше. Носії цих мов існували у II—I тисячоліттях до нашої ери на території Малої Азії (Хетське царство та малі держави, які виникали на його території), що пізніше були підкорені і асимільовані персами або греками. (uk)
安那托利亞語族是印歐語系下的一族語言（在有些分類中，此族不屬於印歐語系，但極為接近）。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:wikiPageUsesTemplate

rdfs:comment

اللغات الأناضولية هي مجموعة من لغات الأناضول المنقرضة. وهي لغات هندية أوروبية كان يُنطق بها في تلك الديار منذ الألف الثالث قبل الميلاد. دعيت سابقاً باسم اللغات الآسيانية نسبة إلى آسيا الصغرى. ومن أبرز هذه اللغات اللغة الحيثية . (ar)
Die anatolischen Sprachen bilden einen ausgestorbenen Sprachzweig der indogermanischen Sprachfamilie und wurden in Anatolien im zweiten und ersten Jahrtausend v. Chr. gesprochen. Ihr wichtigster Vertreter ist das Hethitische. Die ältesten bislang gefundenen indogermanischen Schriftzeugnisse (17. Jahrhundert v. Chr.) sind auf hethitisch verfasst. (de)
Les langues anatoliennes sont une branche de la famille des langues indo-européennes parlées en Anatolie aux IIe et Ier millénaires avant notre ère. Elles regroupent le hittite, le palaïte, le louvite, le louvite hiéroglyphique, le lydien, le lycien, le milyen, le carien, le sidétique et le pisidien. Déchiffrées au XXe siècle, les langues anatoliennes ont permis de valider certaines hypothèses concernant l'évolution des dialectes indo-européens anciens, émises par les linguistes de la fin du XIXe siècle. (fr)
Bhí na á labhairt san Anatóil sular tháinig na Turcaigh ansin. Is iad an chraobh de na teangacha Ind-Eorpacha is luaithe a bhfuil fianaise ina leith againn, nó téann a stair siar go dtí an ochtú haois déag roimh bhreith Chríost. Is í an Hitis an teanga is tábhachtaí acu seo, ach chuaigh na teangacha seo in éag fadó. (ga)
Rumpun bahasa Anatolia adalah rumpun bahasa-bahasa Indo-Eropa yang telah punah yang dituturkan di Asia Kecil (Anatolia kuno), yang paling dikenal di antaranya adalah bahasa Het. (in)
아나톨리아어파는 이 사용하던 인도유럽어족계열 어파이다. 이 어파에 속하는 언어들은 현재는 모두 사멸한 상태다. (ko)
アナトリア語派（アナトリアごは、Anatolian languages）とは古代小アジア（アナトリア：現在のトルコ）で話されていたインド・ヨーロッパ語族の言語群で、すべて死語である。中でもヒッタイト語の資料が多く最もよく研究されている。その周辺で使われた言語もいくつか知られるが、これらについては資料が少ない。 (ja)
As línguas anatólias (também conhecidas como anatólicas ou anatolianas) eram línguas indo-europeias outrora faladas na península da Anatólia, parte da atual Turquia. Atualmente, todas as línguas anatólias estão extintas, dentre elas, a língua melhor atestada é a língua hitita. (pt)
Anatoliska språk är en grupp i äldre tid i Anatolien talade språk som antingen utgör en egen språkgrupp inom den indoeuropeiska språkfamiljen eller en systergrupp till övriga indoeuropeiska språk. Hettitiska är det bäst kända av de anatoliska språken. Andra språk i gruppen är luviska (ibland kallat "hieroglyfhettitiska" på grund av skriftsystemet), palaiska, kariska, lydiska och lykiska.. Samtliga språk inom den anatoliska språkgruppen är numera utdöda. (sv)
Анатолійські мови (англ. Anatolian languages) чи хетто-лувійські мови — мовна сім'я Індоєвропейської мовної родини, що вимерла більше, ніж 2 тисячі років тому. За даними ці мови відділилися від решти індоєвропейських найраніше. Носії цих мов існували у II—I тисячоліттях до нашої ери на території Малої Азії (Хетське царство та малі держави, які виникали на його території), що пізніше були підкорені і асимільовані персами або греками. (uk)
安那托利亞語族是印歐語系下的一族語言（在有些分類中，此族不屬於印歐語系，但極為接近）。 (zh)
Les llengües anatòliques formen una branca de les llengües indoeuropees, probablement una de les primeres a separar-se de l'idioma originari. Els idiomes més coneguts d'aquest grup són el lidi, el lici, i, sobretot l'hitita. (ca)
Anatolské jazyky nebo též jazyky chetitsko-luvijské, jsou vymřelou větví indoevropských jazyků, kterými se hovořilo v Anatolii, tedy zhruba na území dnešního Turecka, ve 2. a 1. tisíciletí př. n. l. Podle nejrozšířenější teorie přišli nositelé anatolských jazyků do Malé Asie pravděpodobně z dolního Povolží ve dvou vlnách (luvijské a chetitské) přes Kavkaz či Balkán. Pozdními příklady anatolských jazyků, které známe jen z hrstky nápisů na hrobech a mincích, pocházejících z období kolem 2. století př. n. l. jsou a . I tyto jazyky byly psány řeckým písmem. (cs)
The Anatolian languages are an extinct branch of Indo-European languages that were spoken in Anatolia, part of present-day Turkey. The best known Anatolian language is Hittite, which is considered the earliest-attested Indo-European language. (en)
Οι Γλώσσες της Ανατολίας (Γλώσσες της Μικράς Ασίας) είναι μια ομάδα εξαφανισμένων ινδοευρωπαϊκών γλωσσών που ομιλούνταν στη Μικρά Ασία. Η καλύτερα μαρτυρoύμενη από αυτές είναι η Χεττιτική. Κατάλογος γλωσσών της Ανατολίας: (el)
La anatolia lingvaro estas aro de elmortintaj lingvoj el la grupo de la hindeŭropaj lingvoj, kiuj dum la 2-a kaj 1-a jarmilo a.K. paroliĝis en Anatolio. La plej grava el tiuj lingvoj estas la hitita. La plej aĝaj ĝis nun trovitaj skribaj dokumentoj en ajna hindeŭropa lingvo estas verkitaj en la hitita lingvo dum la 17-a jarcento a.K.. (eo)
Las lenguas anatolias son un grupo de lenguas indoeuropeas extintas que se hablaban durante el primero y segundo milenio a. C. en Asia Menor. De entre ellas, la que presenta mayor número de vestigios es el hitita, el idioma oficial del Imperio hitita, que floreció en el segundo milenio. Los textos en hitita más antiguos datan del siglo XVII a. C. y los más recientes de c. 1200 a. C. (es)
Le lingue anatoliche sono un ramo estinto della famiglia delle lingue indoeuropee, localizzato nell'antica Asia minore (di qui l'altra denominazione di microasiatiche); da queste lingue, e soprattutto dall'ittita provengono le attestazioni scritte più antiche dell'area indoeuropea (risalenti alla prima metà del secondo millennio a.C.), (it)
De Anatolische talen vormen samen een van de sub-groepen van de Indo-Europese taalfamilie.De oudste bekende Anatolische woorden zijn aangetroffen op kleitabletten uit ca. 1900-1800 v.Chr. uit de Assyrische handelskolonies in Midden-Turkije. Hiermee is het Anatolisch de oudst overgeleverde tak van het Indo-Europees. De belangrijkste vertegenwoordigers van de Anatolische taalgroep zijn het Hettitisch en het Luwisch. In het tweede millennium v.Chr. worden de volgende talen in Klein-Azië (Midden-Turkije) aangetroffen: * Hettitisch * Luwisch * Palaisch (nl)
Анатоли́йские языки́ — ветвь индоевропейских языков (известны также под названием «хе́тто-луви́йские языки»). По данным глоттохронологии, довольно рано обособились от прочих индоевропейских языков. Все языки этой группы являются мёртвыми. Их носители обитали во II—I тыс. до н. э. на территории Малой Азии (Хеттское царство и возникшие на его территории малые государства), позднее были покорены и ассимилированы персами и/или греками. Более поздние надписи на лидийском, ликийском, сидетском, карийском и др. языках выполнены малоазийскими алфавитами (частично дешифрованы в XX в.). (ru)
Języki anatolijskie (hetyckie) – podrodzina języków indoeuropejskich, którymi posługiwała się ludność zamieszkująca współczesną Anatolię w okresie od ok. 2000 r. p.n.e. do początków naszej ery. Językoznawcy wciąż nie są pewni, czy języki anatolijskie oderwały się jako pierwsze od języka praindoeuropejskiego i odtąd rozwijały samodzielnie, czy też były blisko spokrewnione z językiem praindoeuropejskim. Według Sturtevanta, języki indoeuropejskie i języki anatolijskie wywodzą się z jednego przodka – . (pl)

owl:sameAs

foaf:depiction

is dbo:languageFamily of

is dbp:fam of