Pharyngeal consonant (original) (raw)

dbo:abstract

الأصوات الحَلْقِيَّة هي الأصوات التي يلامس فيه جذر اللسان الغشاء الخلفي للبلعوم. مثلا: ح، ع. (ar)
Faryngální souhláska (faryngála) je souhláska, která je artikulována dotekem kořene jazyka s faryngem (hltanem). Faryngály se vyskytují převážně v jazycích severní Afriky a Středního východu (především semitské jazyky a berberské jazyky), rovněž je obsahují některé jazyky původních obyvatel Britské Kolumbie. V jiných jazykových skupinách se objevují spíše okrajově (částečně ve finštině, dle některých teorií i v praindoevropštině). V IPA je možno zapsat pouze dvě faryngální samohlásky, totiž znělou faryngální frikativu (ʕ – hebrejské písmeno ajin, arabské písmeno ajn) a neznělou faryngální frikativu (ħ – hebrejské písmeno het, arabské hrdelní há). (cs)
Faringalo (aŭ faringa konsonanto aŭ pleonasme faringala konsonanto) estas speco de konsonanto artikulaciata per la radiko de la lango kontraŭ la faringo. (eo)
In der Phonetik beschreibt pharyngal den Artikulationsort eines Lautes. Bei einem Pharyngal wird im Rachen, dem Pharynx, eine Enge gebildet. Ein pharyngaler Laut wird deutsch auch als Rachenlaut bezeichnet. Das Internationale Phonetische Alphabet kennt zwei pharyngale Konsonanten. Sie kommen im Deutschen nicht vor und sind typisch für die arabische Sprache und andere semitische Sprachen. * Stimmhafter pharyngaler Frikativ [⁠ʕ⁠] * Stimmloser pharyngaler Frikativ [⁠ħ⁠] Die Zunge wird zurückgezogen und die Halsmuskeln (Zungenbein) angespannt. Der stimmlose Pharyngal [⁠ħ⁠] klingt wie ein gehecheltes „H“; das gepresst klingende [⁠ʕ⁠] ist sein stimmhaftes Pendant. (de)
Una consonante faríngea es un tipo de consonante que se articula con la raíz de la lengua contra la faringe. (es)
Une consonne pharyngale ou, plus concisément, pharyngale, désigne, en phonétique articulatoire, une consonne dont le lieu d'articulation se situe au niveau du pharynx. Elle est réalisée par un mouvement de la base de la langue vers l'arrière, en direction du pharynx. Le français ne comporte pas de pharyngale. (fr)
A pharyngeal consonant is a consonant that is articulated primarily in the pharynx. Some phoneticians distinguish upper pharyngeal consonants, or "high" pharyngeals, pronounced by retracting the root of the tongue in the mid to upper pharynx, from (ary)epiglottal consonants, or "low" pharyngeals, which are articulated with the aryepiglottic folds against the epiglottis at the entrance of the larynx, as well as from epiglotto-pharyngeal consonants, with both movements being combined. Stops and trills can be reliably produced only at the epiglottis, and fricatives can be reliably produced only in the upper pharynx. When they are treated as distinct places of articulation, the term radical consonant may be used as a cover term, or the term guttural consonants may be used instead. In many languages, pharyngeal consonants trigger advancement of neighboring vowels. Pharyngeals thus differ from uvulars, which nearly always trigger retraction. For example, in some dialects of Arabic, the vowel /a/ is fronted to [æ] next to pharyngeals, but it is retracted to [ɑ] next to uvulars, as in حال [ħæːl] 'condition', with a pharyngeal fricative and a fronted vowel, compared to خال [χɑːl] 'maternal uncle', with a uvular consonant and a retracted vowel. In addition, consonants and vowels may be secondarily pharyngealized. Also, strident vowels are defined by an accompanying epiglottal trill. (en)
咽頭音（いんとうおん、英語: pharyngeal）とは、舌根を後ろに引いて咽頭壁に近づけ、隙間を作ることによって調音される子音。国際音声記号（IPA）では以下のように記述される。 (ja)
인두음(咽頭音) 또는 목구멍소리는 설근을 인두벽에 접근시켜서 조음하는 자음이다. 국제 음성 기호에 있는 인두음은 아래와 같다. (ko)
Een faryngaal is een medeklinker die wordt gearticuleerd met de achterkant van de tong tegen de farynx. Het Internationaal Fonetisch Alfabet kent twee faryngalen: * De stemhebbende faryngale fricatief of approximant * De stemloze faryngale fricatief Een faryngale plosief wordt gezien als articulatorisch onmogelijk. Faryngalen komen vooral voor in de klankinventaris van talengroepen op twee plekken in de wereld: Noord-Afrika/Midden-Oosten (de Semitische, Berber-, Koesjitische, Abchazo-Adygese en Nach-Dagestaanse talen), en in Brits-Columbia (de Wakashtalen en de Salishtalen). Er zijn ook bronnen van faryngalen op andere plaatsen in de wereld, zoals het Nenets. (nl)
In fonetica articolatoria, una consonante faringale è una consonante, classificata secondo il proprio luogo di articolazione. Essa viene articolata accostando la radice della lingua alla parete posteriore della faringe, in modo che l'aria, costretta dall'ostacolo, produca un rumore nella sua fuoriuscita. Punto di articolazione delle consonanti faringali. (it)
Uma consoante faríngea é uma consoante articulada principalmente na faringe. Alguns foneticistas distinguem consoantes faríngeas superiores, ou faríngeas "altas", pronunciadas retraindo a raiz da língua na faringe média para superior, de consoantes epiglotais (árias) ou faríngeas "baixas", que são articuladas com as pregas ariepiglóticas contra o epiglote na laringe inferior, bem como nas consoantes epigloto-faríngeas, com os dois movimentos combinados. Paradas e vibrantes múltiplas podem ser produzidos de forma confiável apenas na epiglote, e as fricativas podem ser produzidas de forma confiável apenas na faringe superior. Quando elas são tratadas como locais distintos de articulação, o termo consoante radical pode ser usado como um termo de cobertura, ou o termo consoantes guturais pode ser usado em seu lugar. Em muitas línguas, as consoantes da faringe provocam o avanço das vogais vizinhas. As faríngeas, portanto, diferem das uvulares, que quase sempre provocam retração. Por exemplo, em alguns dialetos do árabe, a vogal /a/ é precedida de [æ] próxima às faríngeas, mas é retraída para [ɑ] próximo aos uvulares, como em حال [ħæːl] 'condição', com uma fricativa faríngea e uma vogal frontal, comparada a خال [χɑːl] 'tio materno', com uma consoante uvular e uma vogal retraída. Além disso, consoantes e vogais podem ser faringealizadas secundariamente. Além disso, as vogais estridentes são definidas por um trinado epiglótico acompanhante. (pt)
В фонетике фаринга́льные согла́сные описывают артикуляцию глотального звука. При артикуляции фарингальных согласных в гортани образуется смычка. В МФА представлены три фарингальных согласных, которые типичны, например, для арабского языка: * Звонкий фарингальный фрикатив [ʕ] * Глухой фарингальный фрикатив [ħ] * [ꞯ] При произнесении язык отводится назад и шейные мускулы напрягаются. Звонкий фарингальный аппроксимант (ع, [ʕ]) звучит как «сдавленное» укр. г. Глухой фарингал (ح, [ħ]) похож по звучанию на звук «а», произнесенный громким шёпотом. (ru)
En faryngal fon uttalas genom att tungan trycker mot svalget. I rikssvenska finns inga faryngala fonem. (sv)
Spółgłoski faryngalne (spółgłoski gardłowe) – spółgłoski szczelinowe artykułowane poprzez silne cofnięcie nasady języka, tak że powstaje szczelina między nagłośnią a tylną ścianką jamy gardłowej. Występują w językach semickich (np. w arabskim i sefardyjskiej wymowie języka hebrajskiego), północnokaukaskich i niektórych językach indiańskich (zwłaszcza salisz i wakaskich). Zgodnie z teorią laryngalną język praindoeuropejski mógł również zawierać spółgłoski faryngalne. (pl)
Гло́ткови́й (фаринга́льний) при́голосний — утворюється в глотці при зімкненні голосових зв'язок. В українській мові фарингальним приголосним є [г], та його пом'якшений алофон [г ́]. При його вимові корінь язика відтягується назад і зближується із задньою стінкою глотки. Крізь цю щілину протискується повітря й утворює характерний для цього приголосного шум. У позиції перед і, а також перед голосними заднього ряду в запозичених словах фонема /г/ реалізується в напівпом'якшеному алофоні [г'], наприклад: гість, гілка, гяур, гюйс. В МФА представлені два глоткових приголосних, які типічні, наприклад для арабської мови: * Дзвінкий фарингальний фрикативний [ʕ] * Глухий фарингальний фрикативний [ħ] Дзвінкий фарингальний апроксимант (ع, [ʕ]) звучить як «стиснуте» укр. г. Глухий фарингал (ح, [ħ]) схожий артикуляцією на звук «а», що вимовлений гучним шепотом. (uk)
咽音（Pharyngeal consonant）為舌頭對咽部之閉鎖與張開其間隙開合的交作發音所產生之輔音。一些语音学家会将上咽音或“高”咽音与（杓状）会厌音或“低”咽音区分开来，前者通过缩回中上咽的舌根调音，后者通过杓状会厌襞抵住下喉部会厌调音，此外还有会厌-咽音，是将两个动作结合起来调音。塞音、颤音只能在会厌处产生，擦音只能在上咽处产生。区分发音部位时，可以用“激音”（radical consonant）统称，也可以用“喉音”统称。许多语言中，咽音都会引发相邻元音的变化。因此咽音和小舌音不同，后者只会引发元音的后移。例如，阿拉伯语部分方言中，/a/在咽音旁前移至[æ]，但在小舌音旁后移至[ɑ]，如حال [ħæːl]“条件”，就是咽擦音+前移元音，比较خال [χɑːl]“舅舅”，则是小舌音+后移元音。另外，辅音和元音还能被咽化。会厌化元音通过相随的会厌颤音定义。 (zh)

dbo:wikiPageWikiLink

rdfs:comment

الأصوات الحَلْقِيَّة هي الأصوات التي يلامس فيه جذر اللسان الغشاء الخلفي للبلعوم. مثلا: ح، ع. (ar)
Faryngální souhláska (faryngála) je souhláska, která je artikulována dotekem kořene jazyka s faryngem (hltanem). Faryngály se vyskytují převážně v jazycích severní Afriky a Středního východu (především semitské jazyky a berberské jazyky), rovněž je obsahují některé jazyky původních obyvatel Britské Kolumbie. V jiných jazykových skupinách se objevují spíše okrajově (částečně ve finštině, dle některých teorií i v praindoevropštině). V IPA je možno zapsat pouze dvě faryngální samohlásky, totiž znělou faryngální frikativu (ʕ – hebrejské písmeno ajin, arabské písmeno ajn) a neznělou faryngální frikativu (ħ – hebrejské písmeno het, arabské hrdelní há). (cs)
Faringalo (aŭ faringa konsonanto aŭ pleonasme faringala konsonanto) estas speco de konsonanto artikulaciata per la radiko de la lango kontraŭ la faringo. (eo)
Una consonante faríngea es un tipo de consonante que se articula con la raíz de la lengua contra la faringe. (es)
Une consonne pharyngale ou, plus concisément, pharyngale, désigne, en phonétique articulatoire, une consonne dont le lieu d'articulation se situe au niveau du pharynx. Elle est réalisée par un mouvement de la base de la langue vers l'arrière, en direction du pharynx. Le français ne comporte pas de pharyngale. (fr)
咽頭音（いんとうおん、英語: pharyngeal）とは、舌根を後ろに引いて咽頭壁に近づけ、隙間を作ることによって調音される子音。国際音声記号（IPA）では以下のように記述される。 (ja)
인두음(咽頭音) 또는 목구멍소리는 설근을 인두벽에 접근시켜서 조음하는 자음이다. 국제 음성 기호에 있는 인두음은 아래와 같다. (ko)
In fonetica articolatoria, una consonante faringale è una consonante, classificata secondo il proprio luogo di articolazione. Essa viene articolata accostando la radice della lingua alla parete posteriore della faringe, in modo che l'aria, costretta dall'ostacolo, produca un rumore nella sua fuoriuscita. Punto di articolazione delle consonanti faringali. (it)
В фонетике фаринга́льные согла́сные описывают артикуляцию глотального звука. При артикуляции фарингальных согласных в гортани образуется смычка. В МФА представлены три фарингальных согласных, которые типичны, например, для арабского языка: * Звонкий фарингальный фрикатив [ʕ] * Глухой фарингальный фрикатив [ħ] * [ꞯ] При произнесении язык отводится назад и шейные мускулы напрягаются. Звонкий фарингальный аппроксимант (ع, [ʕ]) звучит как «сдавленное» укр. г. Глухой фарингал (ح, [ħ]) похож по звучанию на звук «а», произнесенный громким шёпотом. (ru)
En faryngal fon uttalas genom att tungan trycker mot svalget. I rikssvenska finns inga faryngala fonem. (sv)
Spółgłoski faryngalne (spółgłoski gardłowe) – spółgłoski szczelinowe artykułowane poprzez silne cofnięcie nasady języka, tak że powstaje szczelina między nagłośnią a tylną ścianką jamy gardłowej. Występują w językach semickich (np. w arabskim i sefardyjskiej wymowie języka hebrajskiego), północnokaukaskich i niektórych językach indiańskich (zwłaszcza salisz i wakaskich). Zgodnie z teorią laryngalną język praindoeuropejski mógł również zawierać spółgłoski faryngalne. (pl)
咽音（Pharyngeal consonant）為舌頭對咽部之閉鎖與張開其間隙開合的交作發音所產生之輔音。一些语音学家会将上咽音或“高”咽音与（杓状）会厌音或“低”咽音区分开来，前者通过缩回中上咽的舌根调音，后者通过杓状会厌襞抵住下喉部会厌调音，此外还有会厌-咽音，是将两个动作结合起来调音。塞音、颤音只能在会厌处产生，擦音只能在上咽处产生。区分发音部位时，可以用“激音”（radical consonant）统称，也可以用“喉音”统称。许多语言中，咽音都会引发相邻元音的变化。因此咽音和小舌音不同，后者只会引发元音的后移。例如，阿拉伯语部分方言中，/a/在咽音旁前移至[æ]，但在小舌音旁后移至[ɑ]，如حال [ħæːl]“条件”，就是咽擦音+前移元音，比较خال [χɑːl]“舅舅”，则是小舌音+后移元音。另外，辅音和元音还能被咽化。会厌化元音通过相随的会厌颤音定义。 (zh)
In der Phonetik beschreibt pharyngal den Artikulationsort eines Lautes. Bei einem Pharyngal wird im Rachen, dem Pharynx, eine Enge gebildet. Ein pharyngaler Laut wird deutsch auch als Rachenlaut bezeichnet. Das Internationale Phonetische Alphabet kennt zwei pharyngale Konsonanten. Sie kommen im Deutschen nicht vor und sind typisch für die arabische Sprache und andere semitische Sprachen. * Stimmhafter pharyngaler Frikativ [⁠ʕ⁠] * Stimmloser pharyngaler Frikativ [⁠ħ⁠] (de)
A pharyngeal consonant is a consonant that is articulated primarily in the pharynx. Some phoneticians distinguish upper pharyngeal consonants, or "high" pharyngeals, pronounced by retracting the root of the tongue in the mid to upper pharynx, from (ary)epiglottal consonants, or "low" pharyngeals, which are articulated with the aryepiglottic folds against the epiglottis at the entrance of the larynx, as well as from epiglotto-pharyngeal consonants, with both movements being combined. (en)
Een faryngaal is een medeklinker die wordt gearticuleerd met de achterkant van de tong tegen de farynx. Het Internationaal Fonetisch Alfabet kent twee faryngalen: * De stemhebbende faryngale fricatief of approximant * De stemloze faryngale fricatief Een faryngale plosief wordt gezien als articulatorisch onmogelijk. (nl)
Uma consoante faríngea é uma consoante articulada principalmente na faringe. Alguns foneticistas distinguem consoantes faríngeas superiores, ou faríngeas "altas", pronunciadas retraindo a raiz da língua na faringe média para superior, de consoantes epiglotais (árias) ou faríngeas "baixas", que são articuladas com as pregas ariepiglóticas contra o epiglote na laringe inferior, bem como nas consoantes epigloto-faríngeas, com os dois movimentos combinados. (pt)
Гло́ткови́й (фаринга́льний) при́голосний — утворюється в глотці при зімкненні голосових зв'язок. В українській мові фарингальним приголосним є [г], та його пом'якшений алофон [г ́]. При його вимові корінь язика відтягується назад і зближується із задньою стінкою глотки. Крізь цю щілину протискується повітря й утворює характерний для цього приголосного шум. У позиції перед і, а також перед голосними заднього ряду в запозичених словах фонема /г/ реалізується в напівпом'якшеному алофоні [г'], наприклад: гість, гілка, гяур, гюйс. (uk)

owl:sameAs

foaf:depiction

is dbo:wikiPageWikiLink of