Imperative mood (original) (raw)
L'imperatiu és un temps verbal que expressa una ordre i que només es pot utilitzar en oracions afirmatives; per a la forma negativa s'ha de fer servir el present de subjuntiu. L'imperatiu no té primera persona del singular i presenta irregularitats; sobretot en les segones persones d'alguns verbs.
| Property | Value |
|---|---|
| dbo:abstract | Rozkazovací způsob či imperativ (z latinského imperativus) je slovesný způsob, jímž se vyjadřuje příkaz, požadavek či zákaz. V mnoha případech může znít použití rozkazovací způsobu hrubě a nezdvořile. Rozkaz proto bývá mnohdy opisován zdvořilejší cestou skrze použití jiného způsobu. Ve většině jazyků se rozkazovací způsob používá zejména ve 2. osobě, k níž se mluvčí obvykle obrací. Mnohdy však lze vyjádřit rozkaz i v jiné osobě – časté je tzv. trojčlenné paradigma: 2. osoba jednotného čísla a 1. a 2. osoba množného čísla. V 1. osobě množného čísla se používá zpravidla jako výzva do vlastních řad. V písmu se výpovědi obsahující rozkazovací způsob ukončují: * vykřičníkem, jedná-li se o kategorický požadavek (Okamžitě odejdi!); * v ostatních případech tečkou, jedná-li se zejména o zdvořilou žádost (Prosím, otevři okno.). (cs) L'imperatiu és un temps verbal que expressa una ordre i que només es pot utilitzar en oracions afirmatives; per a la forma negativa s'ha de fer servir el present de subjuntiu. L'imperatiu no té primera persona del singular i presenta irregularitats; sobretot en les segones persones d'alguns verbs. (ca) فعل الأمر أو: الأمر (بالصيغة) في علم النحو هو أحد أقسام الفعل الثلاثة. والأمر: طلب الفعل على وجه التكليف والإلزام بشيء[بحاجة لدقة أكثر] لم يكن حاصلاَ قبل الطلب، ويبنى فعل الأمر على ما يجزم به مضارعه. (ar) Der Imperativ (lateinisch [modus] imperativus von imperare ‚befehlen‘; deutsch Befehlsform) ist ein Modus des Verbs. Er wird in erster Linie für Aufforderungen und Befehle, oder Ratschläge und Einladungen benutzt. Er dient somit nicht zu Aussagen, sondern zum Ausdruck eines besonderen Sprechakts. Der Imperativ wird oft in die Kategorie des irrealen Modus mit hineingenommen, obwohl er, anders als andere Fälle des Irrealis, keine Aussage macht (in der Fachliteratur gilt es als denkbar, aber strittig, dass er in seiner direktiven Bedeutung auch eine Aussage über eine noch nicht wirklich vorliegende Handlung enthält und insofern einem irrealen Modus gleicht). (de) Imperativo estas gramatika formo por esprimi ordonon. En Esperanto imperativo estas la verba finaĵo -u,sed ĉar la sama finaĵo estas uzata ankaŭ por esprimi volon/dezironĝi nomiĝas ankaŭ . En kelkaj lingvoj (kiel volapuko kaj Bolak), volitivo kaj imperativo havas apartan formon, ĝenerale, en hindeŭropaj lingvoj havas la saman formon. Esprimojn kiel "bonvole" klarigas pri la imperativo aŭ volitiva uzo. En kelkaj lingvoj, kiel la portugala, ankaŭ la vortkonstruo kaj voĉlaŭteco klarigas tion. En la ĝermanaj lingvoj, la normala uzo estas la imperativa, kaj oni devas uzi "bonvolaj formuloj" por klarigi la volitivon, sed en aliaj, kiel la portugala, volitiva estas normala uzo, kaj oni devas uzi formulojn kiel "mi ordonas" por marki la imperativon. Tio kaŭzas interkulturajn problemojn, ĉar ekzemple, portugallingvano ne uzos ofte en Esperanto "bonvole" aŭ "dankon" kaj ŝajnos kruda al ĝermanparolanto. (eo) Inperatiboa gramatikoa da, aditzen bidez agindu bat edo eskaera bat adierazten duena. Oso zabalduta dago hizkuntzen artean. Idazterakoan inperatiboa duten esaldiak harridura ikurra («!») dute amaieran sarritan. Euskaran era bat baino gehiago daude inperatiboa adierazteko, adibidez, «ekarri» — «bekar, bekartza» edo «etorri» — «zatoz, etor zaitez». (eu) The imperative mood is a grammatical mood that forms a command or request. The imperative mood is used to demand or require that an action be performed. It is usually found only in the present tense, second person. To form the imperative mood, use the base form of the verb. They are sometimes called directives, as they include a feature that encodes directive force, and another feature that encodes modality of unrealized interpretation. An example of a verb used in the imperative mood is the English phrase "Go." Such imperatives imply a second-person subject (you), but some other languages also have first- and third-person imperatives, with the meaning of "let's (do something)" or "let them (do something)" (the forms may alternatively be called cohortative and jussive). Imperative mood can be denoted by the glossing abbreviation IMP. It is one of the irrealis moods. (en) En grammaire, l’impératif est l'un des différents modes grammaticaux(avec l'indicatif, le conditionnel, le subjonctif, etc.).Ce mode exprime une injonction. (fr) El modo imperativo es un modo gramatical, empleado para expresar mandatos, solicitudes, ruegos o deseos. Es frecuente en todas las lenguas del mundo, entre ellas las lenguas indoeuropeas donde suele realizarse mediante la raíz verbal desnuda sin morfemas de tiempo. Aunque en algunas lenguas como el latín, el imperativo distingue entre formas de presente (raíz desnuda) y formas de futuro (con sufijos). En español, el imperativo es uno de los cuatro modos finitos del español moderno, junto con el modo indicativo, el subjuntivo y el condicional (o bien uno de los tres, si se considera el condicional parte del indicativo). Por su propia naturaleza, el imperativo es normalmente un modo defectivo, es decir, no presenta formas para todas las personas y números. Sin mencionar además, que su forma verbal en cuanto a escritura y acento, también cambian concordantemente con respecto al pronombre usado, según el voseo (vení / andá / mirá ), el tuteo (ven / ve / mira ) y el ustedeo (venga / vaya / mire ). (es) Modus imperatif dipakai untuk memberikan perintah atau permintaan, dan mempertegas kemauan, serta menyatakan larangan. Subyek tidak menyatakan bahwa sesuatu sedang terjadi (modus indikatif), atau mungkin terjadi (modus subjungtif), atau dapat terjadi (modus optatif), tetapi menyatakan bahwa ia menginginkan atau berniat agar sesuatu terjadi. Modus ini menyatakan tindakan yang akan terwujud melalui penggunaan kehendak seseorang untuk memengaruhi kehendak orang lain. (in) 命令法（英: imperative）は、インド・ヨーロッパ語族などの言語での動詞の活用の一つ。その名の通り、命令・希望形を作る場合に使われる。 英語では動詞の原型がそのまま使われるためになじみがないものであるが、フランス語やドイツ語などその他の言語ではよく使われる。二人称に対する普通の命令法のほか、一人称複数に対する勧誘を表現する形式（英語ではLet's …という言い方を使う）もある。 ただ、スペイン語やポルトガル語では、三人称への命令や、二人称でも否定命令（禁止）は接続法を利用する。 日本語にはこれに当たるものとして命令形がある。他に関東方言などで、連用形に終助詞「な」をつける形、また敬語（丁寧）表現として補助動詞命令形「なさい」、あるいは依頼の「て（下さい）」がある。 禁止表現として否定命令を用いる言語が多いが、独立の禁止法を用いる言語もある（日本語がその例である）。 (ja) De gebiedende wijs of imperatief is een van de wijzen van een werkwoord. Door middel van de imperatief (uit het Latijn, imperare: bevelen) kan een bevel, verzoek, wens of advies tot uitdrukking worden gebracht. De gebiedende wijs wordt vaak gebruikt met een uitroepteken, maar dat is niet nodig. (nl) 명령법(命令法)은 명령 또는 요청을 표현하는 서법이다. (ko) L'imperativo è un modo verbale. È usato per esprimere esortazioni e si distingue in questo dagli altri modi: se infatti l'indicativo o il condizionale (e normalmente il congiuntivo) vengono generalmente usati per le asserzioni, con l'imperativo si possono formulare divieti, preghiere o consigli in maniera più o meno perentoria: * Vieni qui! * Cammina più piano. * Dimmi tutto. A livello di uso, sono peraltro assai frequenti i casi in cui le esortazioni vengono formulate usando altri modi verbali, oppure in cui la funzione dell'imperativo di esprimere un'esortazione è a malapena riconoscibile. Si tratta di un modo fondamentalmente difettivo: nelle varie lingue mancano infatti le forme coniugate di una o più persone. In italiano, l'imperativo ha un unico tempo, il presente. In altre lingue, come in latino può avere il tempo futuro, usato in particolar modo per esprimere obblighi, leggi o massime di perpetua validità. (it) Tryb rozkazujący (łac. imperativus) – jeden z podstawowych trybów w mowie. Wyraża zazwyczaj rozkaz, życzenie lub prośbę. Stosowany jest do wszystkich osób, łącznie z pierwszą osobą liczby pojedynczej, choć w tym wypadku rozumiany jest jako figura retoryczna. W wielu językach występuje również w czasie przeszłym. Aby wzmocnić wymowę, często używa się wykrzyknika. Istnieje kilka form omownych, zastępujących tryb gramatyczny – najczęściej jest to konstrukcja z czasownikiem musieć. (pl) Повелительное наклонение (лат. modus imperativus; также императи́в) — форма наклонения, выражающая волеизъявления (приказ, просьбу или совет). Например: иди, пойдём, говорите. (ru) O modo imperativo é o modo verbal pelo qual se expressa uma ordem, pedido, desejo, súplica, conselho, convite, sugestão, recomendação, solicitação, orientação, alerta ou aviso. Este modo pode ser afirmativo ou negativo. No modo imperativo negativo é necessário uma palavra negativa precedendo o verbo. Sempre se retira a palavra (pt) Imperativ är ett verbmodus med vilket man formulerar en uppmaning. Detta modus finns i svenskan endast i ett tempus, presens, men i vissa språk, till exempel latin, finns även en futurum imperativ, uppmaning om något som kommer längre fram. Inom syntax kan ett imperativböjt verb räknas som en egen sats då de inblandade redan vet vem som tilltalas (det finns alltså en underförstådd nexusförbindelse). I språk med inslag av personböjning är den oftast obligatorisk för imperativ. (sv) 英語的祈使語氣是簡單地使用動詞不定式來形成的。be 是其非限定形式，是不同於第二人稱現在時直陳語氣形式的唯一動詞。句子的主語只能是 you（第二人稱）。其他語言如拉丁語、法語和德語有多種詞形變化的祈使語氣形式，它們依據如下文法范疇而改變: * 不同變位模式； * 文法數； * 不同人稱。 例如，拉丁語的正規形式是: * amā (單數); amāte (複數) ← 來自不定式 amāre“to love” * monē (單數); monēte (複數) ← 來自 monēre“to warn” * audī (單數); audīte (複數) ← 來自 audīre“to hear” * cape (單數); capite (複數) ← 來自 capĕre“to take” * rege (單數); regite (複數) ← 來自 regĕre“to reign” 這么豐富的形式對於更好的理解是有用的，特別是因為祈使語氣通常不指定主語代詞。 (zh) Наказовий спосіб або імператив (лат. modus imperativus) — спосіб дієслова, що виражає волевиявлення (наказ, прохання або пораду). Присутня дана форма і в українській мові. В українській мові розрізняють три способи дієслів: дійсний, умовний і наказовий. Наказовий спосіб дієслова через наказ, прохання, побажання, заклик, пораду виражає спонукання до дії. Дія реально ще не існує і не існувала, але той, хто говорить, сподівається що вона повинна відбутися: «Грай же, море, мовчіть, гори, Гуляй, буйний, полем! Плачте, діти козацькії, — Така ваша доля!» Дієслова наказового способу не мають форм часу, але вони змінюються за особами в однині і множині. В однині вони мають форму 2-ї особи, а в множині — 1-ї і 2-ї. Імператив 1-ї особи множини можуть виділяти в окрему категорію — . Спеціальної форми 3-ї особи наказовий спосіб не має. Якщо треба передати наказ у 3-й особі, то вживаються частки хай, нехай і форма 3-ї особи дійсного способу: «Хай не зітруться підкови, хай не підіб'ються ваші коні» (О. Т. Гончар). Імператив 3-ї особи можуть виділяти в окрему категорію — юсив. Замість описової форми 3-ї особи однини наказового способу з частками хай, нехай, можна вживати форми наказового способу 2-ї особи однини, що дає реченню дійовішого характеру: «Про мене хоч вовк траву їж» (приповідка), замість—«хай вовк траву їсть»; «Вже й не думай ніхто її зайняти» (Г. Квітка-Основ'яненко),— замість «хай ніхто не думає». (uk) |
| dbo:wikiPageID | 197864 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageLength | 38840 (xsd:nonNegativeInteger) |
| dbo:wikiPageRevisionID | 1107943337 (xsd:integer) |
| dbo:wikiPageWikiLink | dbr:Royal_we dbr:Sanskrit dbr:English_grammar dbr:English_modal_verbs dbr:Noun dbr:List_of_glossing_abbreviations dbr:Periphrasis dbr:Urdu dbr:Voseo dbr:Vowel_harmony dbr:Double_plural dbr:Infinitive dbr:Inflection dbr:Let_them_eat_cake dbr:Null-subject_language dbr:Continuous_and_progressive_aspects dbc:Verb_types dbr:Negation_(linguistics) dbr:Nominative_case dbr:English_language dbr:English_subjunctive dbr:English_verbs dbr:French_language dbr:German_grammar dbr:German_language dbr:Grammatical_conjugation dbr:Grammatical_number dbr:Grammatical_person dbr:Gramme dbr:Modality_(natural_language) dbr:Māori_language dbr:T/V_distinction dbr:Slavic_languages dbr:Standard_Chinese dbr:Subjunctive dbr:Subjunctive_mood dbr:Politeness dbc:Grammatical_moods dbr:Turkic_languages dbr:Turkish_language dbr:Do-support dbr:Future dbr:Habitual_aspect dbr:Irrealis_mood dbr:Latin_conjugation dbr:T–V_distinction dbr:Ancient_Greek dbr:Dutch_language dbr:Exclamation_mark dbr:Finnish_language dbr:Gerund dbr:Grammatical_mood dbr:Korean_speech_levels dbr:Pronoun dbr:Register_(sociolinguistics) dbr:Hindi dbr:Hindustani_language dbr:Irish_language dbr:Japanese_language dbr:Counterfactual_conditional dbc:Linguistic_modality dbr:Latin_language dbr:Syntax dbr:Free_choice_inference dbr:Indicative_mood dbr:Korean_language dbr:Optative_mood dbr:Semantics dbr:Verb dbr:Imperative_logic dbr:Finite_verb dbr:Speech_act dbr:Internal_monologue dbr:Pragmatics dbr:Perfective_aspect dbr:Presumptive_mood dbr:Indicative dbr:Pluperfect_tense dbr:Cohortative dbr:Jussive dbr:Negation_(grammar) dbr:Preterite_tense dbr:Circumstantial_complement dbr:Past_imperative dbr:Perfect_future dbr:Wikt:なさい dbr:Wikt:下さい |
| dbp:wikiPageUsesTemplate | dbt:! dbt:Authority_control dbt:Further dbt:ISBN dbt:Nihongo2 dbt:Redirect-multi dbt:Reflist dbt:Sc dbt:Short_description dbt:Slink dbt:Wikt-lang dbt:Grammatical_moods |
| dct:subject | dbc:Verb_types dbc:Grammatical_moods dbc:Linguistic_modality |
| gold:hypernym | dbr:Mood |
| rdf:type | owl:Thing dbo:Software |
| rdfs:comment | L'imperatiu és un temps verbal que expressa una ordre i que només es pot utilitzar en oracions afirmatives; per a la forma negativa s'ha de fer servir el present de subjuntiu. L'imperatiu no té primera persona del singular i presenta irregularitats; sobretot en les segones persones d'alguns verbs. (ca) فعل الأمر أو: الأمر (بالصيغة) في علم النحو هو أحد أقسام الفعل الثلاثة. والأمر: طلب الفعل على وجه التكليف والإلزام بشيء[بحاجة لدقة أكثر] لم يكن حاصلاَ قبل الطلب، ويبنى فعل الأمر على ما يجزم به مضارعه. (ar) Inperatiboa gramatikoa da, aditzen bidez agindu bat edo eskaera bat adierazten duena. Oso zabalduta dago hizkuntzen artean. Idazterakoan inperatiboa duten esaldiak harridura ikurra («!») dute amaieran sarritan. Euskaran era bat baino gehiago daude inperatiboa adierazteko, adibidez, «ekarri» — «bekar, bekartza» edo «etorri» — «zatoz, etor zaitez». (eu) En grammaire, l’impératif est l'un des différents modes grammaticaux(avec l'indicatif, le conditionnel, le subjonctif, etc.).Ce mode exprime une injonction. (fr) Modus imperatif dipakai untuk memberikan perintah atau permintaan, dan mempertegas kemauan, serta menyatakan larangan. Subyek tidak menyatakan bahwa sesuatu sedang terjadi (modus indikatif), atau mungkin terjadi (modus subjungtif), atau dapat terjadi (modus optatif), tetapi menyatakan bahwa ia menginginkan atau berniat agar sesuatu terjadi. Modus ini menyatakan tindakan yang akan terwujud melalui penggunaan kehendak seseorang untuk memengaruhi kehendak orang lain. (in) 命令法（英: imperative）は、インド・ヨーロッパ語族などの言語での動詞の活用の一つ。その名の通り、命令・希望形を作る場合に使われる。 英語では動詞の原型がそのまま使われるためになじみがないものであるが、フランス語やドイツ語などその他の言語ではよく使われる。二人称に対する普通の命令法のほか、一人称複数に対する勧誘を表現する形式（英語ではLet's …という言い方を使う）もある。 ただ、スペイン語やポルトガル語では、三人称への命令や、二人称でも否定命令（禁止）は接続法を利用する。 日本語にはこれに当たるものとして命令形がある。他に関東方言などで、連用形に終助詞「な」をつける形、また敬語（丁寧）表現として補助動詞命令形「なさい」、あるいは依頼の「て（下さい）」がある。 禁止表現として否定命令を用いる言語が多いが、独立の禁止法を用いる言語もある（日本語がその例である）。 (ja) De gebiedende wijs of imperatief is een van de wijzen van een werkwoord. Door middel van de imperatief (uit het Latijn, imperare: bevelen) kan een bevel, verzoek, wens of advies tot uitdrukking worden gebracht. De gebiedende wijs wordt vaak gebruikt met een uitroepteken, maar dat is niet nodig. (nl) 명령법(命令法)은 명령 또는 요청을 표현하는 서법이다. (ko) Tryb rozkazujący (łac. imperativus) – jeden z podstawowych trybów w mowie. Wyraża zazwyczaj rozkaz, życzenie lub prośbę. Stosowany jest do wszystkich osób, łącznie z pierwszą osobą liczby pojedynczej, choć w tym wypadku rozumiany jest jako figura retoryczna. W wielu językach występuje również w czasie przeszłym. Aby wzmocnić wymowę, często używa się wykrzyknika. Istnieje kilka form omownych, zastępujących tryb gramatyczny – najczęściej jest to konstrukcja z czasownikiem musieć. (pl) Повелительное наклонение (лат. modus imperativus; также императи́в) — форма наклонения, выражающая волеизъявления (приказ, просьбу или совет). Например: иди, пойдём, говорите. (ru) O modo imperativo é o modo verbal pelo qual se expressa uma ordem, pedido, desejo, súplica, conselho, convite, sugestão, recomendação, solicitação, orientação, alerta ou aviso. Este modo pode ser afirmativo ou negativo. No modo imperativo negativo é necessário uma palavra negativa precedendo o verbo. Sempre se retira a palavra (pt) Imperativ är ett verbmodus med vilket man formulerar en uppmaning. Detta modus finns i svenskan endast i ett tempus, presens, men i vissa språk, till exempel latin, finns även en futurum imperativ, uppmaning om något som kommer längre fram. Inom syntax kan ett imperativböjt verb räknas som en egen sats då de inblandade redan vet vem som tilltalas (det finns alltså en underförstådd nexusförbindelse). I språk med inslag av personböjning är den oftast obligatorisk för imperativ. (sv) 英語的祈使語氣是簡單地使用動詞不定式來形成的。be 是其非限定形式，是不同於第二人稱現在時直陳語氣形式的唯一動詞。句子的主語只能是 you（第二人稱）。其他語言如拉丁語、法語和德語有多種詞形變化的祈使語氣形式，它們依據如下文法范疇而改變: * 不同變位模式； * 文法數； * 不同人稱。 例如，拉丁語的正規形式是: * amā (單數); amāte (複數) ← 來自不定式 amāre“to love” * monē (單數); monēte (複數) ← 來自 monēre“to warn” * audī (單數); audīte (複數) ← 來自 audīre“to hear” * cape (單數); capite (複數) ← 來自 capĕre“to take” * rege (單數); regite (複數) ← 來自 regĕre“to reign” 這么豐富的形式對於更好的理解是有用的，特別是因為祈使語氣通常不指定主語代詞。 (zh) Rozkazovací způsob či imperativ (z latinského imperativus) je slovesný způsob, jímž se vyjadřuje příkaz, požadavek či zákaz. V mnoha případech může znít použití rozkazovací způsobu hrubě a nezdvořile. Rozkaz proto bývá mnohdy opisován zdvořilejší cestou skrze použití jiného způsobu. V písmu se výpovědi obsahující rozkazovací způsob ukončují: * vykřičníkem, jedná-li se o kategorický požadavek (Okamžitě odejdi!); * v ostatních případech tečkou, jedná-li se zejména o zdvořilou žádost (Prosím, otevři okno.). (cs) Der Imperativ (lateinisch [modus] imperativus von imperare ‚befehlen‘; deutsch Befehlsform) ist ein Modus des Verbs. Er wird in erster Linie für Aufforderungen und Befehle, oder Ratschläge und Einladungen benutzt. Er dient somit nicht zu Aussagen, sondern zum Ausdruck eines besonderen Sprechakts. (de) Imperativo estas gramatika formo por esprimi ordonon. En Esperanto imperativo estas la verba finaĵo -u,sed ĉar la sama finaĵo estas uzata ankaŭ por esprimi volon/dezironĝi nomiĝas ankaŭ . En kelkaj lingvoj (kiel volapuko kaj Bolak), volitivo kaj imperativo havas apartan formon, ĝenerale, en hindeŭropaj lingvoj havas la saman formon. (eo) The imperative mood is a grammatical mood that forms a command or request. The imperative mood is used to demand or require that an action be performed. It is usually found only in the present tense, second person. To form the imperative mood, use the base form of the verb. They are sometimes called directives, as they include a feature that encodes directive force, and another feature that encodes modality of unrealized interpretation. Imperative mood can be denoted by the glossing abbreviation IMP. It is one of the irrealis moods. (en) El modo imperativo es un modo gramatical, empleado para expresar mandatos, solicitudes, ruegos o deseos. Es frecuente en todas las lenguas del mundo, entre ellas las lenguas indoeuropeas donde suele realizarse mediante la raíz verbal desnuda sin morfemas de tiempo. Aunque en algunas lenguas como el latín, el imperativo distingue entre formas de presente (raíz desnuda) y formas de futuro (con sufijos). (es) L'imperativo è un modo verbale. È usato per esprimere esortazioni e si distingue in questo dagli altri modi: se infatti l'indicativo o il condizionale (e normalmente il congiuntivo) vengono generalmente usati per le asserzioni, con l'imperativo si possono formulare divieti, preghiere o consigli in maniera più o meno perentoria: * Vieni qui! * Cammina più piano. * Dimmi tutto. A livello di uso, sono peraltro assai frequenti i casi in cui le esortazioni vengono formulate usando altri modi verbali, oppure in cui la funzione dell'imperativo di esprimere un'esortazione è a malapena riconoscibile. (it) Наказовий спосіб або імператив (лат. modus imperativus) — спосіб дієслова, що виражає волевиявлення (наказ, прохання або пораду). Присутня дана форма і в українській мові. В українській мові розрізняють три способи дієслів: дійсний, умовний і наказовий. Наказовий спосіб дієслова через наказ, прохання, побажання, заклик, пораду виражає спонукання до дії. Дія реально ще не існує і не існувала, але той, хто говорить, сподівається що вона повинна відбутися: «Грай же, море, мовчіть, гори, Гуляй, буйний, полем! Плачте, діти козацькії, — Така ваша доля!» (uk) |
| rdfs:label | فعل أمر (ar) Imperatiu (ca) Imperativ (cs) Imperativ (Modus) (de) Imperativo (eo) Modo imperativo (es) Inperatibo (eu) Modus imperatif (in) Imperative mood (en) Imperativo (it) Impératif (grammaire) (fr) 命令法 (ja) 명령법 (ko) Gebiedende wijs (nl) Tryb rozkazujący (pl) Modo imperativo (pt) Повелительное наклонение (ru) Imperativ (sv) 祈使語氣 (zh) Наказовий спосіб (uk) |
| owl:sameAs | freebase:Imperative mood http://d-nb.info/gnd/4026648-5 wikidata:Imperative mood dbpedia-ar:Imperative mood dbpedia-bg:Imperative mood dbpedia-ca:Imperative mood dbpedia-cs:Imperative mood dbpedia-da:Imperative mood dbpedia-de:Imperative mood dbpedia-eo:Imperative mood dbpedia-es:Imperative mood dbpedia-et:Imperative mood dbpedia-eu:Imperative mood dbpedia-fa:Imperative mood dbpedia-fi:Imperative mood dbpedia-fr:Imperative mood dbpedia-gl:Imperative mood dbpedia-he:Imperative mood dbpedia-hr:Imperative mood dbpedia-hu:Imperative mood http://hy.dbpedia.org/resource/Հրամայական_եղանակ dbpedia-id:Imperative mood dbpedia-io:Imperative mood dbpedia-is:Imperative mood dbpedia-it:Imperative mood dbpedia-ja:Imperative mood dbpedia-ko:Imperative mood dbpedia-la:Imperative mood dbpedia-lb:Imperative mood http://lv.dbpedia.org/resource/Pavēles_izteiksme http://mg.dbpedia.org/resource/Filaza_mandidy dbpedia-nl:Imperative mood dbpedia-nn:Imperative mood dbpedia-no:Imperative mood dbpedia-oc:Imperative mood dbpedia-pl:Imperative mood dbpedia-pt:Imperative mood dbpedia-ro:Imperative mood dbpedia-ru:Imperative mood dbpedia-sh:Imperative mood dbpedia-sl:Imperative mood dbpedia-sr:Imperative mood dbpedia-sv:Imperative mood http://tg.dbpedia.org/resource/Сиғаи_амрӣ dbpedia-uk:Imperative mood http://ur.dbpedia.org/resource/فعل_امر dbpedia-vi:Imperative mood http://wa.dbpedia.org/resource/Kimandeu_(codjowaedjes) dbpedia-zh:Imperative mood https://global.dbpedia.org/id/2A3sb |
| prov:wasDerivedFrom | wikipedia-en:Imperative_mood?oldid=1107943337&ns=0 |
| foaf:isPrimaryTopicOf | wikipedia-en:Imperative_mood |
| is dbo:wikiPageDisambiguates of | dbr:Imper dbr:Imperative |
| is dbo:wikiPageRedirects of | dbr:Prohibitive_mood dbr:Vetative dbr:Let's dbr:Let_us dbr:Imper. dbr:Imperative_(grammar) dbr:Imperative_form dbr:Imperative_mode dbr:Imperative_sentence dbr:Imperative_verb dbr:Immediate_imperative_mood dbr:Prohibitive dbr:Command_(linguistics) |
| is dbo:wikiPageWikiLink of | dbr:Cahuilla_language dbr:Catalan_grammar dbr:Amen dbr:Begadkefat dbr:Bengali_grammar dbr:Prohibitive_mood dbr:Prosigoj dbr:Proto-Baltic_language dbr:Proto-Finnic_language dbr:Proto-Indo-European_language dbr:Proto-Semitic_language dbr:Quenya dbr:Romance_verbs dbr:Romanian_language dbr:Romansh_language dbr:Ronald_Storrs dbr:Samoan_language dbr:Sanskrit_verbs dbr:Sarikoli_language dbr:Sasak_language dbr:Scott_Schwenter dbr:English_conditional_sentences dbr:English_grammar dbr:English_irregular_verbs dbr:English_modal_verbs dbr:Epistemic_modality dbr:Mercian_dialect dbr:Mode dbr:Southern_Sierra_Miwok dbr:MetCC dbr:Meta-ethics dbr:Povalirazh dbr:Basque_verbs dbr:Bavarian_language dbr:Beijing_dialect dbr:Bhojpuri_language dbr:Biblical_Hebrew dbr:Decipherment_of_rongorongo dbr:Apage dbr:Hittite_language dbr:Hopi_time_controversy dbr:Hortative dbr:Hungarian_verbs dbr:Hurrian_language dbr:Julius_Caesar dbr:List_of_German_expressions_in_English dbr:List_of_glossing_abbreviations dbr:Lithuanian_language dbr:Permyak_language dbr:Czech_conjugation dbr:Udmurt_language dbr:Ume_Sámi dbr:Universal_(Esperantido) dbr:Urartian_language dbr:Uzbek_language dbr:Valyrian_languages dbr:Vedic_Sanskrit_grammar dbr:Venedic_language dbr:Vetative dbr:Voiceless_palatal_fricative dbr:Voseo dbr:Votic_language dbr:Don't_be_evil dbr:Dutch_conjugation dbr:Dutch_grammar dbr:Early_Romani dbr:Infinitive dbr:Ingrian_grammar dbr:Injunctive_mood dbr:Interlingua_grammar dbr:Interpretation_(Catholic_canon_law) dbr:Interslavic dbr:Jakobson's_functions_of_language dbr:Old_Javanese dbr:Null-subject_language dbr:Propositive_mood dbr:Proto-Indo-European_particles dbr:Proto-Indo-European_root dbr:Proto-Indo-European_verbs dbr:Zero-marking_in_English dbr:Colloquial_Finnish dbr:Colognian_grammar dbr:Colognian_phonology dbr:Comma dbr:Command_(computing) dbr:Comparison_between_Esperanto_and_Ido dbr:Compendium_ferculorum,_albo_Zebranie_potraw dbr:Corte_Madera,_California dbr:Crimean_Tatar_language dbr:Crying_Wolf dbr:Anatolian_languages dbr:Ancient_Greek_verbs dbr:Mekeo_language dbr:Memento_mori dbr:Russian_grammar dbr:Sabanê_language dbr:Chibcha_language dbr:Chikuzen_dialect dbr:Esperanto_grammar dbr:Essay dbr:Geordie dbr:Norm_(philosophy) dbr:Principal_parts dbr:Pure_verbs dbr:Šatrovački dbr:Edward_Jenks dbr:Egyptian_Arabic dbr:Elizabeth_Bates dbr:English_language dbr:English_subjunctive dbr:English_verbs dbr:Fraser_script dbr:French_language dbr:French_verbs dbr:Future_tense dbr:Garo_language dbr:Gemination dbr:German_language dbr:German_sentence_structure dbr:Germanic_strong_verb dbr:Glossary_of_computer_science dbr:Gothic_language dbr:Grammatical_aspect dbr:Grammatical_tense dbr:Greek_language dbr:Mixtec_language dbr:Modern_Hebrew_grammar dbr:Moroccan_Arabic dbr:Morphological_classification_of_Czech_verbs dbr:Mu_(negative) dbr:Mungbam_language dbr:Conjunction_(grammar) dbr:Consonant_mutation dbr:Thomas_Carlyle dbr:Dalmatian_grammar dbr:Laal_language dbr:Ottos_mops dbr:Apma_language dbr:Arabic dbr:Arabic_verbs dbr:Araki_language dbr:Arapaho_language dbr:Armenian_verbs dbr:Basque_grammar dbr:Lernu! dbr:Libyan_Arabic dbr:Lingua_sistemfrater dbr:Linguistic_development_of_Genie dbr:Lule_Sámi dbr:Luwian_language dbr:Lydian_language dbr:Macedonian_language dbr:Magic_in_Harry_Potter dbr:Maku_language_of_Auari dbr:Maliseet-Passamaquoddy_language dbr:Mandan dbr:Manenguba_languages dbr:Chinantec_of_Ozumacín dbr:Sirenik_language dbr:Skolt_Sámi dbr:Subjunctive_mood dbr:Clause dbr:Clean_language dbr:Comparison_between_Esperanto_and_Novial dbr:Deontic_modality dbr:Yukjin_dialect dbr:Funeral_Blues dbr:Hakn_a_tshaynik dbr:Icelandic_grammar dbr:Lesser_Poland_dialect dbr:Pamphylian_Greek dbr:Polarity_item dbr:Pontic_Greek dbr:Portuguese_grammar dbr:Syntactic_pivot dbr:Macedonian_grammar dbr:Socioeconomic_status dbr:Sowa_language dbr:Stoykov dbr:Tag_question dbr:Tense–aspect–mood dbr:Total_physical_response dbr:Manx_grammar dbr:Maracucho_Spanish dbr:Matthew_27:65–66 dbr:Media_Lengua dbr:Middle_High_German_verbs dbr:Babbel dbr:Brings dbr:Bukiyip_language dbr:Bulgarian_grammar dbr:Bulgarian_language dbr:Burushaski dbr:Byangsi_language dbr:Adjuvilo dbr:Cebuano_language dbr:Central_American_Spanish dbr:Tigrinya_language dbr:Tigrinya_verbs dbr:Timucua_language dbr:Tocharian_languages dbr:Torre_Valley_dialect dbr:Tsez_language dbr:Turkish_language dbr:Vulgar_Latin dbr:Wagiman_language dbr:Waimiri-Atroarí_language dbr:Warrongo_language dbr:William_James_Sidis dbr:Do-support dbr:Fusional_language dbr:Hawaiian_grammar dbr:Hear,_hear dbr:Irish_syntax dbr:Irrealis_mood dbr:Janez_Orešnik dbr:Karitiâna_language dbr:Language_of_Jesus dbr:Latin_grammar dbr:Latin_syntax dbr:Latin_tenses dbr:Latin_tenses_in_commands dbr:Latvian_grammar dbr:Law_and_Gospel dbr:Lingua_Franca_Nova_grammar dbr:Uropi dbr:Sotho_parts_of_speech dbr:Ysengrimus dbr:Slovene_verbs dbr:Abkhaz_language dbr:Adidas_Jabulani dbr:Akkala_Sámi dbr:Alyutor_language dbr:Amis_language dbr:Ancient_Greek dbr:Ancient_Greek_grammar dbr:Czech_language dbr:Danish_grammar dbr:Danzig_II:_Lucifuge dbr:Duna_language dbr:Dzidzilela dbr:Amadeus_(name) dbr:Erzgebirgisch dbr:Esperanto dbr:Estonian_grammar dbr:Etruscan_language dbr:Exclamation_mark dbr:Eyak_language dbr:Flamenco dbr:Franco-Provençal dbr:Balkan_sprachbund dbr:Northern_Sámi dbr:Norwegian_language dbr:Nukak_language dbr:Ossetian_language dbr:Otomi_grammar dbr:Otomi_language dbr:Ottawa_dialect dbr:Paamese_language dbr:Capturez_un_Marsupilami dbr:Cebuano_grammar dbr:Direction_of_fit dbr:Faroese_grammar dbr:Formal_ethics dbr:German_conjugation dbr:Grammatical_mood dbr:Grammatical_particle dbr:Hindi_verbs dbr:Itching_ears dbr:Ittaqullah dbr:Khwe_language dbr:KiKAR dbr:Ki_Tissa dbr:Korean_speech_levels dbr:Korean_verbs dbr:List_of_English_words_of_Hindi_or_Urdu_origin dbr:List_of_English_words_of_Italian_origin dbr:List_of_Greek_and_Latin_roots_in_English/P dbr:Modern_Greek_grammar dbr:Mycenaean_Greek dbr:Procedural_knowledge dbr:Universal_prescriptivism dbr:Greenlandic_language dbr:Guarani_language dbr:Gurene_language dbr:Hamgyŏng_dialect dbr:Has_Hlai_grammar dbr:Hawaiian_language dbr:Hiligaynon_language dbr:Hindustani_grammar dbr:Irish_language dbr:Irish_orthography dbr:Italian_grammar dbr:Italian_language dbr:Iñupiaq_language dbr:Japanese_verb_conjugation dbr:Jean_Berko_Gleason dbr:Talysh_language dbr:Tariana_language dbr:Teenage_Dream_(Katy_Perry_song) |
| is foaf:primaryTopic of | wikipedia-en:Imperative_mood |