Utility (original) (raw)

dbo:abstract

المنفعة في الاقتصاد، وتشير إلى مقياس تفضيل مجموعة من السلع (وتتضمن الخدمات: الأشياء التي تلبي احتياجات الإنسان)، وهي تمثل الرضى الذي يشعر به المستهلك من سلعة ما. يشكل هذا المفهوم حجر الزاوية في نظرية الاختيار العقلاني و‌نظرية الألعاب: بما أنه لا يمكن قياس الاستفادة أو الرضى أو السعادة الناتجة عن سلعة أو خدمة ما، فبدلاً من ذلك، وضع الاقتصاديون طرقاً لتمثيل وقياس المنفعة على شكل خيارات اقتصادية قابلة للقياس. حاول الاقتصاديون الوصول إلى طرق مجردة للغاية لمقارنة المنفعة من خلال مراقبة وحساب الخيارات الاقتصادية، وللعرض بأبسط شكل ممكن، يعتبر الاقتصاديون أن المنفعة تظهر في نية الأشخاص بسداد مبالغ مختلفة للسلع المختلفة. (ar)
Užitek (anglicky utility) jako ekonomický pojem označuje subjektivní pocit uspokojení plynoucí ze spotřeby statků. V ekonomické teorii se racionálně chovající spotřebitel snaží svůj užitek maximalizovat, resp. snaží se maximalizovat svůj spotřebitelský přebytek "CS". Spotřebitel se rozhoduje, jaký spotřební koš (tzn. kombinaci statků) si zvolí. Volba, pokud má být racionální, musí vždy splňovat následující axiomy: * Axiom úplnosti srovnání – pro libovolné spotřební koše A a B je spotřebitel schopen rozhodnout jestli U(A) je větší, menší, nebo rovno U(B). * Axiom tranzitivity – pokud A, B, C jsou spotřební koše a platí U(A) > U(B) a zároveň U(B) > U(C), pak platí U(A) > U(C). Obvykle, ne však vždy splňuje spotřebitelská volba i další dva pomocné axiomy: * Axiom nepřesycení (víc je lépe) – tento axiom říká, že větší množství statku je preferováno před menším. * Axiom rozmanitosti (rozmanitá spotřeba je preferována před monomaniakální) – pokud A, B a C jsou spotřební koše, kde C je konvexní kombinací A a B a je od nich různý a platí U(A) = U(B) a U(C) > U(A). U(A) představuje užitek plynoucí ze spotřeby spotřebního koše A. Použití tohoto zápisu v axiomech vyjadřuje míru preferencí. Tzn. U(A) > U(B) znamená, že je spotřební koš A preferován před spotřebním košem B. (cs)
Eine Nutzenfunktion ist in der Wirtschaftswissenschaft und insbesondere der Mikroökonomie eine mathematische Funktion, die Präferenzen von Wirtschaftssubjekten beschreibt. Sie ordnet beliebigen Güterbündeln jeweils eine reelle Zahl zu, und zwar in der Weise, dass höher geschätzte Güterbündel größere Zahlen erhalten. Die zugeordneten Zahlen heißen Nutzen der jeweiligen Güterbündel. In der mikroökonomischen Theorie beinhalten Nutzenfunktionen nur Aussagen über die Rangordnung: Liefert ein Güterbündel einen höheren Nutzen als ein anderes, so darf daraus lediglich gefolgert werden, dass ersteres aus Sicht des betreffenden Wirtschaftssubjekts „besser“ als letzteres ist; wie groß der Abstand zwischen den Zahlen ist, hat dabei keinerlei Bedeutung. Man bezeichnet derartige Nutzenfunktionen auch als ordinale Nutzenfunktionen, weil sie lediglich eine Ordnung der Güterbündel vorgeben. Das Konzept der ordinalen Nutzenfunktion basiert auf einem anderen theoretischen Fundament als die so genannten kardinalen Nutzenfunktionen, bei denen auch der Unterschied zwischen dem Nutzenwert zweier Güter interpretierbar ist. Das Konzept der Nutzenfunktion wird sowohl unmittelbar in der Mikroökonomie als auch im Kontext makroökonomischer Fragestellungen eingesetzt. Das Ziel der Nutzenmaximierung wird oft als handlungsbestimmendes Streben der Konsumenten angenommen (vgl. Homo oeconomicus). Ein alternatives Ziel wäre das Satisficing (eine Anspruchserfüllung). (de)
Unter Nutzen (englisch utility) versteht man in der Wirtschaftswissenschaft das Maß an Bedürfnisbefriedigung, das den Wirtschaftssubjekten aus dem Konsum von Gütern und Dienstleistungen entsteht. (de)
En economía, la utilidad es la medida de satisfacción del consumidor al obtener un producto. Asumiendo la validez de esta medida, se puede hablar con intención de aumentar o disminuir la utilidad, y por lo tanto explicar el comportamiento económico en términos de los intentos de aumentar la utilidad. Cabe mencionar que la satisfacción del consumidor es personal y, por lo tanto, es subjetiva. El individuo decide qué valor darle a esa satisfacción. El utilitarismo vio la maximización de la utilidad como criterio moral para la organización de la sociedad. De acuerdo con los utilitaristas, como Jeremy Bentham y John Stuart Mill, la sociedad debe tener como objetivo maximizar la utilidad total de los individuos. Desde esta perspectiva, la utilidad se entiende como “La propiedad de un objeto por la cual tiende a producir beneficio, ventaja, placer, bien o felicidad”. Desde este punto de vista, se sugiere que una economía es eficiente en la medida que produce la mayor “satisfacción” o “utilidad” posible para los participantes en sus actividades.[cita requerida] El concepto suelen aplicarlo los economistas en constructos tales como las curvas de indiferencia, que trazan la combinación de productos que un individuo o una sociedad aceptaría para mantener un determinado nivel de satisfacción. La utilidad individual y la utilidad social puede representarse como la variable dependiente en una función de utilidad; por ejemplo, en curvas de indiferencia o funciones del bienestar social. Cuando esas funciones se combinan con restricciones de producción o insumos básicos, y dados algunos supuestos, pueden representar la eficiencia de Pareto, como se ilustra por ejemplo en la caja de Edgeworth. Esta eficiencia es un concepto central en la economía del bienestar.[cita requerida]Autor:Thani Nicolle Mamani Ticona (es)
Ekonomian, baliagarritasuna, erabilgarritasuna edo utilitatea eragile ekonomiko bati asebetearen neurri bat da, gehienetan kontsumoari edo aberastasunari loturik. Kontzeptua ekonomian baliabideak mugatuak kontsideratu eta kontsumitzaileak dituen aukereten erabaki bat hartu behar duelako sortzen da: kontzeptu erlatiboa da, beraz, aukera zenbait alderatzen dituena. Baliagarritasuna funtsezko kontzeptua da hainbat teoria ekonomikotan: Jeremy Bentham eta John Stuart Mill oinarritzat hartu zuten euren teoriak osatzeko, baina Hermann Heinrich Gossen, , Léon Walras eta William Stanley Jevons ekonomialariak izan ziren kontzeptuaren inguruan teoria oso bat eratu zutenak kontzeptuaren inguruan: unitate gehigarri bat eskuratzeak ematen duen baliagarritasuna alegia. Indiferentzia-kurba kontzeptu ekonomikoa ere, baliagarritasun kontzeptuarekiko eratorria da, baliagarritasun berdina dakarten ondasunen konbinazioa izanik. (eu)
Una función de utilidad es una función real que mide la "satisfacción" o "utilidad" obtenida por un consumidor cuando disfruta vía consumo de cierta cantidad de bienes. Matemáticamente puede demostrarse que si es posible modelizar la conducta de un consumidor perfectamente racional mediante funciones de utilidad convexa, entonces esta conducta puede resumirse mediante una curva de demanda decreciente. Más sencillamente, si existe una función de utilidad para el consumidor racional y se dan unos supuestos matemáticamente razonables entonces existe una "curva de demanda". (es)
En économie, l'utilité est une qualité d'un objet par laquelle est possible une mesure relative au bien-être ou de la satisfaction présente par la consommation, ou le profit trouvable d'un bien ou d'un nombre de services. Elle est liée mais distincte au besoin d'un consommateur . Ce concept est utilisé dans les fonctions d'utilité, fonctions d'utilité sociale, optimum au sens de Wilfredo Pareto, boîtes d'Edgeworth. C'est un concept central de l'économie du bien-être. À l'origine, la notion d'utilité est essentiellement liée à la prise de risque. La « Théorie sur la mesure du risque » de Daniel Bernoulli (1700-1782), et dans celle-ci, le Paradoxe de Saint-Pétersbourg ont été les points de départ de futures notions économiques et financières comme l'aversion au risque, la prime de risque. Du choix d'une fonction d'utilité plutôt qu'une autre transparaît une idée préconçue de ce qui est bon, d'une idéologie. (fr)
Daya guna, nilai guna atau utilitas dalam bidang ekonomi adalah nilai kepuasan atau manfaat yang diterima seorang konsumen dari suatu barang atau jasa yang ia konsumsi. Jika tingkat kepuasan yang semakin tinggi, maka semakin tinggi pula daya guna suatu barang atas jasa tersebut. Daya guna dapat dibagi menjadi dua macam, yaitu daya guna total dan . Daya guna total merupakan jumlah daya guna yang didapatkan konsumen dalam mengonsumsi suatu barang atau jasa, sedangkan daya guna marginal merupakan daya guna tambahan yang didapatkan konsumen akibat penambahan konsumsi suatu barang atau jasa. (in)
As a topic of economics, utility is used to model worth or value. Its usage has evolved significantly over time. The term was introduced initially as a measure of pleasure or happiness as part of the theory of utilitarianism by moral philosophers such as Jeremy Bentham and John Stuart Mill. The term has been adapted and reapplied within neoclassical economics, which dominates modern economic theory, as a utility function that represents a single consumer's preference ordering over a choice set but is not comparable across consumers. This concept of utility is personal and based on choice rather than on pleasure received, and so is specified more rigorously than the original concept but makes it less useful (and controversial) for ethical decisions. (en)
경제학에서 효용(效用,Utility)이란 재화와 용역의 사용으로부터 얻을 수 있는 주관적인 만족을 측정하는 단위이다. 효용의 개념은 주어진 만족의 수준에서 사회와 개인 사이의 필요 재화의 조합을 측정하는 무차별곡선과 같은 주제에서 경제학자들에 의해 응용된다. 또한 효용 함수, 후생함수, 파레토 최적(Pareto maximization), (Edgeworth boxes), 등에서도 사용된다. 효용은 후생경제학의 핵심 개념이기도 하다. 공리주의에서는 사회 조직을 위한 도덕적 기준으로서 효용의 극대화를 주장했다. 벤담(Jeremy Bentham, 1748-1832년)이나 밀(John Stuart Mill, 1806-1876년)같은 공리주의자에 따르면 사회는 최대 다수의 최대 행복을 위해 사회 모든 주체들의 개인적인 효용 극대화에 초점이 맞추어져야 한다. 효용 이론이 가정하는 인간은 되도록 개인의 효용을 극대화하려는 합리적 인간이다. 이를테면, 개인은 어떠한 것을 사용할 수 있고, 양으로 측정할 수 있으며 어떠한 상황에 합리적인 것이라면 효용을 더 요구할 것이다. (ko)
効用関数（こうようかんすう、英: utility function）とは、選択肢に対する選好を表す実数値関数のことである。形式的には、所与の選択集合および上の選好関係に対して、を満たす関数を、を表現する効用関数と言う。 (ja)
In economia l'utilità è la misura della felicità o soddisfazione individuale. Un bene è dunque utile se considerato idoneo a soddisfare una domanda. Secondo l'utilitarismo, la massimizzazione dell'utilità sociale dovrebbe essere il fine ultimo della società, che dovrebbe quindi tendere ad ottenere "la felicità maggiore per il maggior numero di individui". (it)
効用（こうよう、英: utility）とは、経済学（ミクロ経済学）の基本的概念であり、各消費者が財やサービスを消費することによって得ることができる主観的な満足の度合いのこと。 (ja)
Een nutsfunctie is een in de (om preciezer te zijn in de ) gebruikte reëelwaardige functie die vaak wordt gekozen om voorkeuren van economische agenten te modelleren. Een belangrijke vooronderstelling voor dit concept is dat de gemodelleerde economische agent er naar streeft uit de verzameling hem tot zijn beschikking staande alternatieven, die met het grootste nut te kiezen (nutsmaximalisatie) – homo oeconomicus. Onder nut verstaat men de bevrediging die een goed bij consumptie aan een economisch agent verschaft. (nl)
Nut (Engels: utility) is een maat voor relatieve tevredenheid. Het is de totale tevredenheid die een consument bij het consumeren van een combinatie van goederen en diensten ondervindt. Het kan gemodelleerd worden als kardinale of ordinale grootheid. In het laatste geval is bij de vergelijking van nutswaarden alleen van belang welke groter is, niet hoeveel groter. Een groter nut correspondeert met preferentie, en een ordinale nutsfunctie met een preferentierelatie. Samen met de rijkdom en de prijzen van de goederen en diensten bepaalt deze de optimale "consumptiepakketten". Het model kan in principe nog uitgebreid worden door consumptie in het ene jaar en in het andere jaar te onderscheiden, zodat ook keuzes zoals nu of later consumeren en voorkeur voor lenen of sparen worden meegenomen, en met kansverdelingen van consumptiepakketten, zodat onder meer ook voorkeur voor of afkeer van onzekerheid wordt meegenomen. De leer van utilitarisme zag de maximalisatie van het nut als een moreel criterium voor de organisatie van de samenleving. Volgens utilitaristen, zoals Jeremy Bentham (1748-1832) en John Stuart Mill (1806-1873), zou de samenleving er naar moeten streven het totale nut van alle individuele leden samen te maximaliseren, met als doel het realiseren van het grootste geluk voor het grootste aantal mensen. Een recentere theorie, die rond 1970 door John Rawls (1921-2002) werd geformuleerd, stelde dat de samenleving het nut zou moeten maximaliseren van dat individu dat in eerste instantie de minste hoeveelheid nut ontving. In beide visies op nut zijn respectievelijk de liberale en sociaal democratische visies op de samenleving te herkennen. Nut wordt meestal door economen in zulke constructies toegepast als de indifferentiecurve. Deze plot de combinatie van goederen, waarvan een individu of een samenleving accepteert dat deze een bepaald niveau van tevredenheid biedt. Individueel- en sociaal nut kan worden geconstrueerd als de waarde van respectievelijk een nutsfunctie en een . Wanneer dezen worden gecombineerd met productie-of grondstofbeperkingen, kunnen deze functies onder bepaalde veronderstellingen worden gebruikt om de Pareto-efficiëntie te analyseren, zoals wordt geïllustreerd door Edgeworth-boxen in . Zulke Pareto-efficiëntie is een centraal begrip in de welvaartseconomie. (nl)
Użyteczność – zdolność dobra do zaspokajania potrzeb. Określa subiektywną przyjemność, pożytek lub zadowolenie płynące z konsumowanych (ew. posiadanych) dóbr. W szerszym ujęciu jest to satysfakcja i przyjemność wobec korzyści jaką osiągają konsumenci w wyniku użycia (konsumpcji) jakiegoś dobra. Wartość użyteczności pozwala subiektywnie określić, ile zadowolenia dostarczają konsumentowi konsumowane przez niego produkty i usługi. Możliwe jest też istnienie użyteczności ujemnej, która informuje, że konsumpcja danego dobra (czy danej ilości dobra, czy w dany sposób) sprawia konsumentowi przykrość. Przykładowo konsumpcja pierwszych dwóch pączków będzie miała dla przeciętnego człowieka wysoką użyteczność, kolejnych trzech - wciąż użyteczność dodatnią, jednak już mniejszą. Spożycie szóstego pączka może się okazać dla konsumenta obojętne (nie jest już ani przyjemnością, ani też nie sprawia mu przykrości - użyteczność zerowa). Natomiast zjedzenie siódmego i kolejnych pączków, może sprawiać spożywającemu przykrość (objedzenie, ból brzucha, zbyt duża ilość cukru, rozterki związane z tyciem itp.). Do takiej sytuacji odnosi się prawo malejącej użyteczności krańcowej (I Prawo Gossena). (pl)
Поле́зность блага или товара — его способность удовлетворять какую-либо человеческую потребность. Полезность можно разделить на объективную и субъективную. Проблема измерения субъективной полезности в том, что у каждого человека может быть своя оценка полезности, существенно отличающаяся от средней. Полезность блага тем выше, чем большему числу потребителей оно служит, чем настоятельнее и распространённее эти потребности и чем лучше и полнее оно их удовлетворяет. Полезность является необходимым условием для того, чтобы какой-нибудь предмет приобрёл меновую стоимость. Некоторые экономисты пытались даже построить на полезности теорию меновой ценности (см. ценность). (ru)
Фу́нкция поле́зности — функция, с помощью которой можно представить предпочтения потребителя на множестве допустимых альтернатив. Числовые значения функции помогают упорядочить альтернативы по степени предпочтительности для потребителя. Большее значение соответствует большей предпочтительности. В современной ординалистской теории полезности сами числа значения не имеют — важны только отношения «больше», «меньше» и «равно». Не каждое отношение предпочтения можно представить с помощью функции полезности. Однако для используемых в экономических моделях предпочтений такая функция существует. Существование функции позволяет использовать математический анализ при решении оптимизационных задач в экономике. Например, при решении задачи потребителя. Без использования функции полезности решение такой задачи становится затруднительным. (ru)
Nytta (engelska utility) är ett centralt begrepp i samhällsvetenskap och filosofi. Inom praktisk filosofi är nytta ett viktigt begrepp inom utilitarismen där en handling ska bedömas efter den nytta den medför. Denna konsekventialistiska etiklära har utgjort en, ibland outtalad, premiss för betydande delar av flera samhällsvetenskapliga teorier. Juristen Vilhelm Lundstedt hävdade att samhällsnyttan skulle utgöra grunden för rättstillämpningen. Denna rättsfilosofiska uppfattning är kontroversiell, och kom att kritiseras av bland andra Johan Thyrén, eftersom konsekvensen kan framstå som etiskt stötande. Vid ett brottmål skulle domaren enligt denna uppfattning således i första hand beakta om samhällsnyttan skulle främjas av om den tilltalade dömdes eller inte, inte om den tilltalade faktiskt hade gjort sig skyldig till den gärning han åtalades för. Motargumentet som främst anfördes var att allmän rättsosäkerhet inte skulle kunna anses ligga i samhällets intresse, och att oskyldiga därför inte borde dömas som för ett brott som de inte hade gjort sig skyldiga till. Denna frågeställning inom allmän rättslära kan belysa en moralisk problematik som inte enbart är av intresse för rättsvetenskapen, utan som även kan anses som beaktansvärd vad avser förhållandet mellan dygdetik och konsekvensetik. Inom nationalekonomi och företagsekonomi används begreppet på flera sätt. Begreppet är centralt i de flesta mikroekonomiska modeller som del i att beskriva konsumenten. När konsumenten konsumerar en viss produkt så erhålles en viss nytta. Nytta är vidare ett subjektivt begrepp, det går inte att a priori säga vad som ger högre eller lägre nytta, detta är upp till individen. Det antas i de flesta modeller att konsumenten strävar efter att maximera nyttan. Det antas också oftast att nyttan för varje ytterligare konsumerad enhet är positiv men avtagande i storlek. (sv)
Em economia, a utilidade, é o grau de rentabilidade ou satisfação que obtemos do uso das coisas, uma medida de satisfação relativa a um agente da economia.A análise da sua variação permite explicar o comportamento que resulta das opções tomadas por cada agente para aumentar a sua satisfação.A utilidade é frequentemente usada para estudar as decisões de consumo quando se coloca em alternativa vários bens e serviços, a posse da riqueza ou o usufruto de tempo de lazer. Um caso típico é o estudo da forma como um indivíduo decide dividir o seu tempo disponível entre trabalho e lazer. A utilidade é normalmente aplicada pelos economistas em construções como a curva de indiferença, que apresenta, para um determinado nível de satisfação, a quantidade de bens que um indivíduo ou uma sociedade aceitariam ter. Utilidade individual e utilidade social pode ser interpretados como a variável dependente de uma função de utilidade (como um mapa da curva de indiferença) e como uma função de bem-estar social, respetivamente. Quando associado à produção ou à escassez de bens, sob certos pressupostos, essas funções podem apresentar uma eficiência de Pareto, como ilustrado pelas nas . Essa eficiência é um conceito central na economia do bem-estar.Utilidade é a capacidade que objetos ou serviços possuem em satisfazer uma ou mais necessidades. (pt)
Кори́сність — суб'єктивна міра задоволення, що його отримує індивід від споживання блага або набору благ. Іншими словами, корисність визначає, якою мірою індивід задовольнив свої потреби, споживши певні блага. Теорія корисності тісно пов'язана з теорією рішень. (uk)
У теорії споживання функція корисності є числовим представленням відношення переваги, тобто здатності споживача порівнювати . Функція корисності присвоює наборам числа у такий спосіб, що кращим наборам присвоюється більше число, а наборам, які перебувають у відношенні байдужості — те саме число. В економічній теорії використовуються два типи функцій корисності — кількісні та порядкові. У кількісному підході допускається існування одиниць корисності (ютилів), у цих одиницях вимірюється корисність всіх наборів. Якщо, наприклад, споживач оцінює десять хвилин додаткового сну у 10 ютилів, а можливість випити вранішню каву до зустрічі з шефом у 15 ютилів, то, відповідно до кількісного підходу, можна стверджувати, що кава має у півтора рази більшу корисність від 10 хвилин сну, можна також оцінювати величину різниці корисності. Частіше, однак, використовується порядковий підхід. Завданням порядкової функції корисності є лише впорядкування наборів згідно з відношенням переваги. Важливою є відповідь на питання "котрий з наборів має більше значення функції корисності?", але ані різниця, ані частка цих значень, не є істотною для поведінки користувача. (uk)
效用（英語：Utility），是微观经济学中最常用的概念之一。一般而言，效用是指对于消费者对各种財貨和服务的消费或投资的相对满意度的度量。对于投资而言，是指投资者从不同的投资组合中获得的满意度。基于理性选择理论的经济学理论通常认为消费者会尽可能最大化其效用。边际效用会随着財貨或服务的供应增加而减少，称为边际效用递减原理。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:url

rdfs:comment

المنفعة في الاقتصاد، وتشير إلى مقياس تفضيل مجموعة من السلع (وتتضمن الخدمات: الأشياء التي تلبي احتياجات الإنسان)، وهي تمثل الرضى الذي يشعر به المستهلك من سلعة ما. يشكل هذا المفهوم حجر الزاوية في نظرية الاختيار العقلاني و‌نظرية الألعاب: بما أنه لا يمكن قياس الاستفادة أو الرضى أو السعادة الناتجة عن سلعة أو خدمة ما، فبدلاً من ذلك، وضع الاقتصاديون طرقاً لتمثيل وقياس المنفعة على شكل خيارات اقتصادية قابلة للقياس. حاول الاقتصاديون الوصول إلى طرق مجردة للغاية لمقارنة المنفعة من خلال مراقبة وحساب الخيارات الاقتصادية، وللعرض بأبسط شكل ممكن، يعتبر الاقتصاديون أن المنفعة تظهر في نية الأشخاص بسداد مبالغ مختلفة للسلع المختلفة. (ar)
Unter Nutzen (englisch utility) versteht man in der Wirtschaftswissenschaft das Maß an Bedürfnisbefriedigung, das den Wirtschaftssubjekten aus dem Konsum von Gütern und Dienstleistungen entsteht. (de)
Una función de utilidad es una función real que mide la "satisfacción" o "utilidad" obtenida por un consumidor cuando disfruta vía consumo de cierta cantidad de bienes. Matemáticamente puede demostrarse que si es posible modelizar la conducta de un consumidor perfectamente racional mediante funciones de utilidad convexa, entonces esta conducta puede resumirse mediante una curva de demanda decreciente. Más sencillamente, si existe una función de utilidad para el consumidor racional y se dan unos supuestos matemáticamente razonables entonces existe una "curva de demanda". (es)
Daya guna, nilai guna atau utilitas dalam bidang ekonomi adalah nilai kepuasan atau manfaat yang diterima seorang konsumen dari suatu barang atau jasa yang ia konsumsi. Jika tingkat kepuasan yang semakin tinggi, maka semakin tinggi pula daya guna suatu barang atas jasa tersebut. Daya guna dapat dibagi menjadi dua macam, yaitu daya guna total dan . Daya guna total merupakan jumlah daya guna yang didapatkan konsumen dalam mengonsumsi suatu barang atau jasa, sedangkan daya guna marginal merupakan daya guna tambahan yang didapatkan konsumen akibat penambahan konsumsi suatu barang atau jasa. (in)
As a topic of economics, utility is used to model worth or value. Its usage has evolved significantly over time. The term was introduced initially as a measure of pleasure or happiness as part of the theory of utilitarianism by moral philosophers such as Jeremy Bentham and John Stuart Mill. The term has been adapted and reapplied within neoclassical economics, which dominates modern economic theory, as a utility function that represents a single consumer's preference ordering over a choice set but is not comparable across consumers. This concept of utility is personal and based on choice rather than on pleasure received, and so is specified more rigorously than the original concept but makes it less useful (and controversial) for ethical decisions. (en)
경제학에서 효용(效用,Utility)이란 재화와 용역의 사용으로부터 얻을 수 있는 주관적인 만족을 측정하는 단위이다. 효용의 개념은 주어진 만족의 수준에서 사회와 개인 사이의 필요 재화의 조합을 측정하는 무차별곡선과 같은 주제에서 경제학자들에 의해 응용된다. 또한 효용 함수, 후생함수, 파레토 최적(Pareto maximization), (Edgeworth boxes), 등에서도 사용된다. 효용은 후생경제학의 핵심 개념이기도 하다. 공리주의에서는 사회 조직을 위한 도덕적 기준으로서 효용의 극대화를 주장했다. 벤담(Jeremy Bentham, 1748-1832년)이나 밀(John Stuart Mill, 1806-1876년)같은 공리주의자에 따르면 사회는 최대 다수의 최대 행복을 위해 사회 모든 주체들의 개인적인 효용 극대화에 초점이 맞추어져야 한다. 효용 이론이 가정하는 인간은 되도록 개인의 효용을 극대화하려는 합리적 인간이다. 이를테면, 개인은 어떠한 것을 사용할 수 있고, 양으로 측정할 수 있으며 어떠한 상황에 합리적인 것이라면 효용을 더 요구할 것이다. (ko)
効用関数（こうようかんすう、英: utility function）とは、選択肢に対する選好を表す実数値関数のことである。形式的には、所与の選択集合および上の選好関係に対して、を満たす関数を、を表現する効用関数と言う。 (ja)
In economia l'utilità è la misura della felicità o soddisfazione individuale. Un bene è dunque utile se considerato idoneo a soddisfare una domanda. Secondo l'utilitarismo, la massimizzazione dell'utilità sociale dovrebbe essere il fine ultimo della società, che dovrebbe quindi tendere ad ottenere "la felicità maggiore per il maggior numero di individui". (it)
効用（こうよう、英: utility）とは、経済学（ミクロ経済学）の基本的概念であり、各消費者が財やサービスを消費することによって得ることができる主観的な満足の度合いのこと。 (ja)
Een nutsfunctie is een in de (om preciezer te zijn in de ) gebruikte reëelwaardige functie die vaak wordt gekozen om voorkeuren van economische agenten te modelleren. Een belangrijke vooronderstelling voor dit concept is dat de gemodelleerde economische agent er naar streeft uit de verzameling hem tot zijn beschikking staande alternatieven, die met het grootste nut te kiezen (nutsmaximalisatie) – homo oeconomicus. Onder nut verstaat men de bevrediging die een goed bij consumptie aan een economisch agent verschaft. (nl)
Кори́сність — суб'єктивна міра задоволення, що його отримує індивід від споживання блага або набору благ. Іншими словами, корисність визначає, якою мірою індивід задовольнив свої потреби, споживши певні блага. Теорія корисності тісно пов'язана з теорією рішень. (uk)
效用（英語：Utility），是微观经济学中最常用的概念之一。一般而言，效用是指对于消费者对各种財貨和服务的消费或投资的相对满意度的度量。对于投资而言，是指投资者从不同的投资组合中获得的满意度。基于理性选择理论的经济学理论通常认为消费者会尽可能最大化其效用。边际效用会随着財貨或服务的供应增加而减少，称为边际效用递减原理。 (zh)
Užitek (anglicky utility) jako ekonomický pojem označuje subjektivní pocit uspokojení plynoucí ze spotřeby statků. V ekonomické teorii se racionálně chovající spotřebitel snaží svůj užitek maximalizovat, resp. snaží se maximalizovat svůj spotřebitelský přebytek "CS". Spotřebitel se rozhoduje, jaký spotřební koš (tzn. kombinaci statků) si zvolí. Volba, pokud má být racionální, musí vždy splňovat následující axiomy: Obvykle, ne však vždy splňuje spotřebitelská volba i další dva pomocné axiomy: (cs)
Eine Nutzenfunktion ist in der Wirtschaftswissenschaft und insbesondere der Mikroökonomie eine mathematische Funktion, die Präferenzen von Wirtschaftssubjekten beschreibt. Sie ordnet beliebigen Güterbündeln jeweils eine reelle Zahl zu, und zwar in der Weise, dass höher geschätzte Güterbündel größere Zahlen erhalten. Die zugeordneten Zahlen heißen Nutzen der jeweiligen Güterbündel. Das Konzept der Nutzenfunktion wird sowohl unmittelbar in der Mikroökonomie als auch im Kontext makroökonomischer Fragestellungen eingesetzt. (de)
Ekonomian, baliagarritasuna, erabilgarritasuna edo utilitatea eragile ekonomiko bati asebetearen neurri bat da, gehienetan kontsumoari edo aberastasunari loturik. Kontzeptua ekonomian baliabideak mugatuak kontsideratu eta kontsumitzaileak dituen aukereten erabaki bat hartu behar duelako sortzen da: kontzeptu erlatiboa da, beraz, aukera zenbait alderatzen dituena. Baliagarritasuna funtsezko kontzeptua da hainbat teoria ekonomikotan: Jeremy Bentham eta John Stuart Mill oinarritzat hartu zuten euren teoriak osatzeko, baina Hermann Heinrich Gossen, , Léon Walras eta William Stanley Jevons ekonomialariak izan ziren kontzeptuaren inguruan teoria oso bat eratu zutenak kontzeptuaren inguruan: unitate gehigarri bat eskuratzeak ematen duen baliagarritasuna alegia. Indiferentzia-kurba kontzeptu ekon (eu)
En economía, la utilidad es la medida de satisfacción del consumidor al obtener un producto. Asumiendo la validez de esta medida, se puede hablar con intención de aumentar o disminuir la utilidad, y por lo tanto explicar el comportamiento económico en términos de los intentos de aumentar la utilidad. Cabe mencionar que la satisfacción del consumidor es personal y, por lo tanto, es subjetiva. El individuo decide qué valor darle a esa satisfacción. (es)
En économie, l'utilité est une qualité d'un objet par laquelle est possible une mesure relative au bien-être ou de la satisfaction présente par la consommation, ou le profit trouvable d'un bien ou d'un nombre de services. Elle est liée mais distincte au besoin d'un consommateur . (fr)
Nut (Engels: utility) is een maat voor relatieve tevredenheid. Het is de totale tevredenheid die een consument bij het consumeren van een combinatie van goederen en diensten ondervindt. Het kan gemodelleerd worden als kardinale of ordinale grootheid. In het laatste geval is bij de vergelijking van nutswaarden alleen van belang welke groter is, niet hoeveel groter. Een groter nut correspondeert met preferentie, en een ordinale nutsfunctie met een preferentierelatie. Samen met de rijkdom en de prijzen van de goederen en diensten bepaalt deze de optimale "consumptiepakketten". Het model kan in principe nog uitgebreid worden door consumptie in het ene jaar en in het andere jaar te onderscheiden, zodat ook keuzes zoals nu of later consumeren en voorkeur voor lenen of sparen worden meegenomen, e (nl)
Użyteczność – zdolność dobra do zaspokajania potrzeb. Określa subiektywną przyjemność, pożytek lub zadowolenie płynące z konsumowanych (ew. posiadanych) dóbr. W szerszym ujęciu jest to satysfakcja i przyjemność wobec korzyści jaką osiągają konsumenci w wyniku użycia (konsumpcji) jakiegoś dobra. Wartość użyteczności pozwala subiektywnie określić, ile zadowolenia dostarczają konsumentowi konsumowane przez niego produkty i usługi. Możliwe jest też istnienie użyteczności ujemnej, która informuje, że konsumpcja danego dobra (czy danej ilości dobra, czy w dany sposób) sprawia konsumentowi przykrość. (pl)
Поле́зность блага или товара — его способность удовлетворять какую-либо человеческую потребность. Полезность можно разделить на объективную и субъективную. Проблема измерения субъективной полезности в том, что у каждого человека может быть своя оценка полезности, существенно отличающаяся от средней. (ru)
Em economia, a utilidade, é o grau de rentabilidade ou satisfação que obtemos do uso das coisas, uma medida de satisfação relativa a um agente da economia.A análise da sua variação permite explicar o comportamento que resulta das opções tomadas por cada agente para aumentar a sua satisfação.A utilidade é frequentemente usada para estudar as decisões de consumo quando se coloca em alternativa vários bens e serviços, a posse da riqueza ou o usufruto de tempo de lazer. Um caso típico é o estudo da forma como um indivíduo decide dividir o seu tempo disponível entre trabalho e lazer. (pt)
Nytta (engelska utility) är ett centralt begrepp i samhällsvetenskap och filosofi. Inom praktisk filosofi är nytta ett viktigt begrepp inom utilitarismen där en handling ska bedömas efter den nytta den medför. Denna konsekventialistiska etiklära har utgjort en, ibland outtalad, premiss för betydande delar av flera samhällsvetenskapliga teorier. Det antas i de flesta modeller att konsumenten strävar efter att maximera nyttan. Det antas också oftast att nyttan för varje ytterligare konsumerad enhet är positiv men avtagande i storlek. (sv)
Фу́нкция поле́зности — функция, с помощью которой можно представить предпочтения потребителя на множестве допустимых альтернатив. Числовые значения функции помогают упорядочить альтернативы по степени предпочтительности для потребителя. Большее значение соответствует большей предпочтительности. В современной ординалистской теории полезности сами числа значения не имеют — важны только отношения «больше», «меньше» и «равно». (ru)
У теорії споживання функція корисності є числовим представленням відношення переваги, тобто здатності споживача порівнювати . Функція корисності присвоює наборам числа у такий спосіб, що кращим наборам присвоюється більше число, а наборам, які перебувають у відношенні байдужості — те саме число. (uk)

owl:sameAs

foaf:depiction

is dbo:industry of

is dbo:wikiPageRedirects of

is dbp:industry of

is gold:hypernym of