Διάφορα γλωσσικά ζητήματα προέκυψαν σχετικά με την ορθογραφία των λέξεων Ευρώ και σεντ σε πολλές γλώσσες των κρατών μελών της Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και σε σχέση με την Γραμματική και στον σχηματισμό του πληθυντικού. Στα επίσημα έγγραφα, η ονομασία «ευρώ» πρέπει να χρησιμοποιείται στην ονομαστική του ενικού σε όλες τις γλώσσες, ωστόσο λαμβάνονται υπόψη τα διαφορετικά αλφάβητα, οι μορφές του πληθυντικού και η Κλίση των ουσιαστικών. Σε έγγραφα εκτός των νομικών κειμένων της ΕΕ, μεταξύ των οποίων και της εθνικής νομοθεσίας της κάθε χώρας, γίνονται δεκτές και άλλες μορφές ορθογραφίας σύμφωνα με τους γραμματικούς κανόνες της αντίστοιχης γλώσσας. Η ορθογραφία των λέξεων του νομίσματος που χρησιμοποιείται στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προκαθορισμένη σε κάθε γλώσσα. Στην αγγλική έκδοση της νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι μορφές ευρώ και σεντ χρησιμοποιούνται αμετάβλητα στον ενικό και στον πληθυντικό, παρόλο που αυτό συμβαίνει λόγω της αγγλικής πρακτικής για τα νομίσματα. (el)
Several linguistic issues have arisen in relation to the spelling of the words euro and cent in the many languages of the member states of the European Union, as well as in relation to grammar and the formation of plurals. In official documents, the name "euro" must be used for the nominative singular in all languages, though different alphabets are taken into account and plural forms and declensions are accepted. In documents other than EU legal texts, including national legislation, other spellings are accepted according to the various grammatical rules of the respective language. For European Union legislation, the spelling of the words for the currency is prescribed for each language; in the English-language version of European Union legislation the forms "euro" and "cent" are used invariantly in the singular and plural, even though this departs from usual English practice for currencies. (en)
Son nom, apocope d’Europe, devrait être théoriquement le même, unique et invariable, dans toutes les langues officielles de l'Union européenne, être simple et symboliser l’Europe, conformément aux dispositions de la décision du Conseil européen de Madrid de décembre 1995) qui a adopté ce nom — et ce, malgré les termes exacts du traité de Maastricht (ECU). Néanmoins il existe déjà sous la forme grecque, ευρώ (evró), légèrement différente mais souvent remplacée, en pratique, par le terme unique, en caractères latins. D’autres formes différentes sont et seront introduites avec le temps, qui iront contrariant cette uniformité initiale : * Dans certaines langues officielles au sein de l’Union européenne et des États candidats, comme en bulgare (écriture cyrillique) евро, en irlandais (devenu depuis langue officielle) eoró ou eora, en hongrois euró, en letton eira, en lituanien euras, en slovène evro, en serbe et en macédonien (écriture cyrillique) евро, en turc avro (du nom d'Europe en turc, Avrupa). * Dans d'autres langues européennes, comme en islandais evra, en gallois ewro, en same euroh, en mannois aoro, etc. * Certaines langues flexionnelles lui appliquent leurs règles grammaticales habituelles (accords en nombre au duel, pluriel ou au partitif, accords de cas tels que le génitif) alors que d’autres se conforment à la règle édictée d’invariabilité par défaut. D’ailleurs, en signant la Constitution pour l’Europe, la Hongrie et la Lettonie ont tenu à souligner, dans une déclaration annexée au traité, que le nom d’euro, seul retenu par ce texte (qui modifie sur ce point l’ECU du traité de Maastricht), ne préjuge en rien des règles grammaticales propres aux langues nationales de ces deux pays. Lors de la conférence intergouvernementale sur le futur traité de Lisbonne qui se substituera le cas échéant à ce traité constitutionnel, cette déclaration des mêmes pays a été adoptée. En France, euro doit s'écrire avec un « s » au pluriel : le gouvernement considère qu'il n'est pas invariable. La Banque centrale européenne a adopté la même pratique. (fr)
Il nome "euro" fu adottato dal Consiglio europeo di Madrid del 1995 per rimpiazzare la sigla ECU (dall'acronimo inglese European Currency Unit, o "Unità di conto europea"), sino a quel momento utilizzata nei trattati e che dal 1978 indicava una valuta scritturale di uso interbancario. Il nome doveva essere semplice, unico e invariabile. (it)
유로화 관련 언어 문제는 유로 사용과 함께 철자법 문제로 야기된 여러 논란을 뜻한다. 대부분의 나라에서는 euro/cent를 쓰고 있으며 문법적 특성에 따라 복수형 등이 달라진다. 개별 언어의 차이가 있기 때문에 EU 공식 문서 외에 각국 입법 문서에서는 철자법에 차이가 있다. 단수형을 표기할 때는 모든 회원국에서 알파벳 차이가 있다 할지라도 동일 표기해야 한다. 이는 단일 시장에서 혼란을 피하기 위한 것이다.(그리스어:'ευρώ', 키릴 문자:'евро') 복수형의 경우 eur-의 어근을 벗어나지 않는 한 변형이 용인된다. 달러나 파운드화 표기와 같이 유로도 첫글자를 대문자로 쓰지 않으며 적당한 경우에만 -s를 복수형 영어로 표기한다. (ko)
Il nome "euro" fu adottato dal Consiglio europeo di Madrid del 1995 per rimpiazzare la sigla ECU (dall'acronimo inglese European Currency Unit, o "Unità di conto europea"), sino a quel momento utilizzata nei trattati e che dal 1978 indicava una valuta scritturale di uso interbancario. Il nome doveva essere semplice, unico e invariabile. (it)
유로화 관련 언어 문제는 유로 사용과 함께 철자법 문제로 야기된 여러 논란을 뜻한다. 대부분의 나라에서는 euro/cent를 쓰고 있으며 문법적 특성에 따라 복수형 등이 달라진다. 개별 언어의 차이가 있기 때문에 EU 공식 문서 외에 각국 입법 문서에서는 철자법에 차이가 있다. 단수형을 표기할 때는 모든 회원국에서 알파벳 차이가 있다 할지라도 동일 표기해야 한다. 이는 단일 시장에서 혼란을 피하기 위한 것이다.(그리스어:'ευρώ', 키릴 문자:'евро') 복수형의 경우 eur-의 어근을 벗어나지 않는 한 변형이 용인된다. 달러나 파운드화 표기와 같이 유로도 첫글자를 대문자로 쓰지 않으며 적당한 경우에만 -s를 복수형 영어로 표기한다. (ko)
Διάφορα γλωσσικά ζητήματα προέκυψαν σχετικά με την ορθογραφία των λέξεων Ευρώ και σεντ σε πολλές γλώσσες των κρατών μελών της Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και σε σχέση με την Γραμματική και στον σχηματισμό του πληθυντικού. (el)
Several linguistic issues have arisen in relation to the spelling of the words euro and cent in the many languages of the member states of the European Union, as well as in relation to grammar and the formation of plurals. (en)
Son nom, apocope d’Europe, devrait être théoriquement le même, unique et invariable, dans toutes les langues officielles de l'Union européenne, être simple et symboliser l’Europe, conformément aux dispositions de la décision du Conseil européen de Madrid de décembre 1995) qui a adopté ce nom — et ce, malgré les termes exacts du traité de Maastricht (ECU). Néanmoins il existe déjà sous la forme grecque, ευρώ (evró), légèrement différente mais souvent remplacée, en pratique, par le terme unique, en caractères latins. (fr)
