Common law (original) (raw)

dbo:abstract

Angloamerické právo nebo též anglosaské právo je právní systém založený na obecném právu. V angličtině se výraz common law používá jak pro celý právní systém, tak pro obecné právo, které je dnes jeho částí. Obecné právo, společné právo nebo někdy též soudcovské právo je právo tvořené soudci skrze precedenty (angl. case law), rozhodnutí soudů a tribunálů. Tím se liší od zákonů (které přijal zákonodárce), vyhlášek a předpisů (normativních právních aktů výkonné moci). Angloamerický právní systém přikládá obecnému právu váhu precedentu na základě toho, že by přece nebylo spravedlivé nakládat při různých příležitostech s obdobnými fakty různě. Soubor precedentů se v angličtině nazývá „common law“ a je závazný pro budoucí rozhodnutí. V případech, kdy se strany (účastníci sporu) nedohodnou na právní kvalifikaci, bude se soud řídit posledním precedenčním rozhodnutím příslušného soudu. Pokud již byl podobný spor rozřešen v minulosti, je soud povinen následovat logiku předchozího rozhodnutí. Tento princip je známý jako stare decisis. Pokud však soud shledá, že současný spor se zásadně liší od všech předchozích případů, má soudce pravomoc a povinnost precedent vytvořit. Rozhodnutí se potom stane „případem zakládajícím precedent“ (angl. case of first impression) a bude závazným pro budoucí případy. V praxi je angloamerické právo značně komplikovanější, než jak je zjednodušeně popsáno výše. Rozhodnutí soudu jsou závazná pouze v rámci jeho jurisdikce, a i v jejím rámci mají některé soudy větší moc než jiné. Ve většině zemí jsou například rozhodnutí odvolacích soudů závazná pro nižší soudy stejného typu, zatímco rozhodnutí nižších soudů tvoří pouze nezávazné „přesvědčivé precedenty“. Vzájemnými interakcemi mezi obecným právem, ústavním právem, zákony parlamentu a podzákonnými předpisy (vyhlášky a nařízení) vzniká značně komplexní systém. Nicméně zásada stare decisis, podle které podobné případy mají být rozhodnuty na základě konzistentního systému pravidel, zůstává jádrem angloamerického práva. Třetina světové populace (přibližně 2,3 miliardy lidí) žije v zemích se systémem angloamerického práva, nebo kde je tento systém smíchán s evropskou kontinentální tradicí. Angloamerická právní kultura vznikla ve středověké Anglii a zůstala zachována v mnoha zemích, které někdy byly koloniemi britského impéria. Patří sem Indie, Spojené státy (s výjimkou Louisiany, kde se používá na státní úrovni kontinentální právo), Pákistán, Nigérie, Bangladéš, Kanada (ovšem s výjimkou provincie Québec, kde se používá směs kontinentálního práva, většinou na úrovni provincií, a angloamerického práva, většinou na federální úrovni), Malajsie, Ghana, Austrálie, Srí Lanka, Hongkong, Singapur, Myanmar, Irsko, Nový Zéland, Jamajka, Trinidad a Tobago, Kypr, Barbados, Jižní Afrika, Zimbabwe, Kamerun, Namibie, Botswana, Guyana a Izrael. (cs)
El dret anglosaxó (o common law) deriva del sistema de dret que s'aplicava a Anglaterra a l'edat mitjana, a partir de la conquesta normanda d'Anglaterra, i es fa servir a gran part dels territoris amb influència britànica. La principal font del dret anglosaxó era el costum, i per això se'n diu common law. Posteriorment va evolucionar cap a un dret jurisprudencial. Com a característica principal té la de basar-se més en la jurisprudència que en les lleis, a diferència del dret continental. (ca)
القانون المشترك (بالإنجليزية: common law)‏، ويسمى أيضاً القانون الأنجلو-ساكسوني وأحياناً القانون العام، هو المدرسة القانونية التي تستمد جذورها من التراث القانوني الإنجليزي، ومجموعة القوانين النابعة من هذه المدرسة، ومن أبرز سماتها الاعتماد على السوابق القضائية كمصدر ملزم للتشريع، ويقابل هذه المدرسة مدرسة القانون المدني التي تستمد جذورها من التراث القانوني الأوروبي، مثل قانون نابليون وبالأخص القانون الروماني. وفي داخل الدول التي تتبع مدرسة القانون المشترك، يستخدم المصطلح بمعنى آخر أحياناً، حيث يطلق على القوانين العرفية غير المكتوبة فيكون القانون المشترك في هذه الحالة مقابلاً للقانون المكتوب الصادر من المجالس التشريعية. أهم الدول التي تعتمد على القانون المشترك: * بريطانيا (باستثناء اسكتلندا وهي تستعمل خليط بين القانون المشترك والقانون المدني على نموذجها الخاصة) * الولايات المتحدة (باستثناء لويزيانا وهي تستعمل خليط بين القانون المشترك والقانون المدني على النموذج الفرنسي) * كندا (باستثناء كويبك وهي تستعمل خليط بين القانون المشترك والقانون المدني على النموذج الفرنسي) * أستراليا * نيوزيلندا وهناك عدة دول تستخدم القانون المشترك بشكل جزئي أو ممزوجاً مع تراث قانوني آخر، وهي في مجملها من البلاد التي خضعت في وقت من الأوقات للاستعمار البريطاني، مثل جنوب أفريقيا، الهند، باكستان، السودان، ماليزيا، سنغافورة وهونغ كونغ. (ar)
Κοινoδίκαιο (common law) ή Αγγλοσαξονικό Δίκαιο είναι το δίκαιο που αναπτύχθηκε στην Αγγλία και ανήκει στην ευρύτερη παράδοση δικαίου (ή οικογένεια των χωρών του Κοινοδικαίου) που περιλαμβάνει επίσης τις Ηνωμένες Πολιτειες, την Ιρλανδία, την Αυστραλία, την Ινδία, τη Νέα Ζηλανδία, τον Καναδά και την Κύπρο, λόγο του αποικιοκρατικού της παρελθόντος. (el)
Anglasaksa juro (nomata de la propraj uzantoj kiel komuna juro (common law)) estas juro disvolvita de juĝistoj, tribunaloj kaj similaj juraj organismoj, asertita en juraj decidoj, kiuj nome decidas super individuaj kazoj sed kiuj aldone havas antecedentajn efikojn super estontaj kazoj. La tiel nomata komuna juro estas la tria branĉo de juro, kontraste al kaj sur sama grundo kiel la statutaj leĝoj, kiuj estas adoptataj pere de leĝofara procezo, kaj delegitaj aŭ regulantaj leĝoj, kiuj estas promulgitaj de la Plenuma povo. (eo)
Das Common Law ist ein in vielen englischsprachigen Ländern vorherrschender Rechtskreis, der sich nicht nur auf Gesetze, sondern auch auf maßgebliche richterliche Urteile der Vergangenheit – sogenannte Präzedenzfälle – stützt (Fallrecht) und durch richterliche Auslegung weitergebildet wird (Richterrecht). In dieser Bedeutung bildet es den Gegensatz zum sogenannten Civil Law der kontinentaleuropäischen Länder. Civil Law basiert auf kodifiziertem Recht der jeweiligen Gesetzgeber. Richterrecht spielt dort eine lediglich untergeordnete Rolle. Während Rechtsfindung und -entwicklung beim Common Law methodisch in erster Linie auf Analogiebildung zwischen konkreten Einzelfällen beruht, arbeitet das Civil Law (Zivilrecht oder bürgerliches Recht) mit (höchstmöglicher) Abstraktion. Mithilfe des Analogieprinzips werden die Einzelfälle somit auf Parallelen und Gemeinsamkeiten verglichen, mithilfe des Abstraktionsprinzips werden Einzelfälle explizit unter ausformulierte abstrakt-allgemeine Gesetzesaussagen subsumiert, die von professionellen Juristen zuvor in ein geordnetes Kodifikationsystem gebracht wurden. Einzelfälle werden dadurch systematisch kategorisierbar. Innerhalb dieses Rechtskreises wird die Bezeichnung Common Law einerseits als Gegensatz zum statute law benutzt, d. h. den von Parlamenten erlassenen, kodifizierten Gesetzen. Zum anderen bezeichnet es innerhalb dieser zweiten Bedeutung den Gegensatz zu equity, d. h. Regeln zur Ergänzung des Common Law zum Ausgleich von Härten. Bei konsequenter Auslegung würden diese verursacht werden, weshalb hier richterliches Ermessen, vergleichbar mit dem Begriff der Billigkeit, eingeräumt ist. (de)
El derecho anglosajón (en inglés, common law), derivado del sistema aplicado en la Inglaterra medieval, es aquel utilizado en gran parte de los territorios que tienen influencia británica. Es el derecho creado por decisiones de los tribunales; en Inglaterra surgieron dos cuerpos de normas diferentes: el common law, y más tarde, el civil law; ambos fueron adoptados como base del derecho de los estados estadounidenses y se caracterizan por el hecho de que se basan más en la jurisprudencia que en las leyes. Es un sistema aplicable en la ciudadanía. (es)
In law, common law (also known as judicial precedent, judge-made law, or case law) is the body of law created by judges and similar quasi-judicial tribunals by virtue of being stated in written opinions. The defining characteristic of common law is that it arises as precedent. Common law courts look to the past decisions of courts to synthesize the legal principles of past cases. Stare decisis, the principle that cases should be decided according to consistent principled rules so that similar facts will yield similar results, lies at the heart of all common law systems. If a court finds that a similar dispute as the present one has been resolved in the past, the court is generally bound to follow the reasoning used in the prior decision. If, however, the court finds that the current dispute is fundamentally distinct from all previous cases (a "matter of first impression"), and legislative statutes are either silent or ambiguous on the question, judges have the authority and duty to resolve the issue. The opinion that a common law judge gives agglomerates with past decisions as precedent to bind future judges and litigants. The common law, so named because it was "common" to all the king's courts across England, originated in the practices of the courts of the English kings in the centuries following the Norman Conquest in 1066. The British Empire later spread the English legal system to its colonies, many of which retain the common law system today. These common law systems are legal systems that give great weight to judicial precedent, and to the style of reasoning inherited from the English legal system. The term "common law", referring to the body of law made by the judiciary, is often distinguished from statutory law and regulations, which are laws adopted by the legislature and executive respectively. In legal systems that recognise the common law, judicial precedent stands in contrast to and on equal footing with statutes. The other major legal system used by countries is the civil law, which codifies its legal principles into legal codes and does not recognise judicial opinions as binding. Today, one-third of the world's population lives in common law jurisdictions or in mixed legal systems that combine the common law with the civil law, including Antigua and Barbuda, Australia, Bahamas, Bangladesh, Barbados, Belize, Botswana, Burma, Cameroon, Canada (both the system and all its except Quebec), Cyprus, Dominica, Fiji, Ghana, Grenada, Guyana, Hong Kong, , Ireland, , Jamaica, Kenya, Liberia, Malaysia, Malta, Marshall Islands, Micronesia, Namibia, Nauru, New Zealand, Nigeria, , Palau, Papua New Guinea, Philippines, Sierra Leone, Singapore, , Sri Lanka, Trinidad and Tobago, the United Kingdom (including its overseas territories such as Gibraltar), the United States (both the and ), and Zimbabwe. (en)
Common law (euskaraz: «zuzenbide arrunt») ingelesez hitz egiten den herrialde askotan lege-sistema nagusia da, legeetan ez ezik, iraganeko epai garrantzitsuetan ere oinarritzen da (epaigintza), eta epaileen interpretazioaz garatzen da. Beraz, Europa kontinentaleko herrialdeen zuzenbide zibilaren (zuzenbide kontinentala) aldean oso bestelakoa da, zuzenbide kontinentala legegileak egindako lege-kodeetan oinarritzen delako, eta epailearen interpretazioak mendeko egitekoa baino ez daukalako. (eu)
La common law est un système juridique dont les règles sont principalement édictées par les tribunaux au fur et à mesure des décisions individuelles. La jurisprudence est ainsi la principale source du droit et la règle du précédent oblige les juges à suivre les décisions prises antérieurement par les tribunaux. Les systèmes de common law laissent toutefois place à de nombreuses lois. Historiquement, la common law est un système issu du droit anglais. Il a ainsi été implanté dans de nombreuses anciennes colonies britanniques où il a perduré, notamment en Irlande, à Hong Kong, au Canada (sauf au Québec, qui utilise un droit mixte), aux États-Unis (sauf en Louisiane, en Californie et à Porto Rico, où des systèmes mixtes sont utilisés) et d'une façon générale dans les pays du Commonwealth. La common law s'oppose à la tradition civiliste (civil law), où la principale source du droit se trouve dans les codes juridiques. (fr)
Is éard atá i gceist leis an Dlí Coiteann ná córas dlí a chuireann an bhéim is mó ar chleachtas na gcúirteanna - ar an bhfasach (is é sin, ar an réamhshampla) - seachas ar leabhar na reacht. Na ina bhfuil an Dlí Coiteann i bhfeidhm, is tíortha agus críocha iad a bhfuil tionchar láidir ag traidisiún dlí Shasana agus na Breataine Bige orthu. Go tipiciúil, is iar-choilíneachtaí de chuid na Ríochta Aontaithe iad. Taobh amuigh de thíortha an Bhéarla, is é an Dlí Sibhialta an córas dlí is coitianta. I. Teacht Dlí Shasana go hÉirinn: Dlí na nAngla-Normannach 1169 : Ionradh na nAngla-Normannach i Loch Garman faoi stiúir Richard FitzGilbert de Clare, Iarla Pheambróg (Strongbow). 1171 : Tionól Chomhairle Rí Anraí II i bPort Láirge. Gníomh siombalach – bhí Comhairle an Rí, Curia Regis, mar comhlacht cinnteoireachta ríthábhachtach i gcomhair ríthe feodacha na nAngla-Normannach . Bhí dhá roinn sa Chomhairle:An Státchiste : leis an gCisteoir i gceannas air.An tSeansaireacht : leis an Seansailéir i gceannas air. Bhí cumhacht ghlan ag an Rí ag an am seo agus bhí an chomhairle mar an phríomh-fhearas feidhmiúcháin nuair a bhí an rí as láthair, mar shampla, i rith na gCrosáidí, nó nuair a bhíodh sé thar lear. Le himeacht ama tháinig forbairt ar an gcomhairle chun córas cúirteanna, parlaimint agus rialtas feidhmiúcháin a chuimsiú, agus fágadh an rí nó an bhanríon mar cheann Stáit siombalach. II. Forbairt an Dlí ChoitinnBa í Éire an chéad tír lasmuigh den Bhreatain inar cuireadh córas Dlí Coiteann na nAngla-Normannach i bhfeidhm. (i) Teacht na Normannach1066 : Concas na Normannach ar Shasana. Bhí príomh-neart na Normannach préamhaithe ina gcuid saighdiúirí agus ina gcuid arm, ach an fíor-bhua a bhí acu agus an modh fadthéarmach a bhí acu na Sasanaigh a chur faoi smacht ná a n-ard-chumas riaracháin. Múnlú, mionleasú agus forbairt ar na córais agus ar na struchtúir a bhí sa tír cheana is ea a rinne siad seachas aon mhórleasú suntasach. • Bhunaigh siad rialtas lárnaithe leis an Rí mar fhoinse gach cirt.• Chuir siad tús le córas feodach tionóntachta faoinar shainigh seilbh talún, an príomhshaibhreas ag an am, an chéimlathas shóisialta.- Thugadh an Rí deontais de straicí móra talún do na príomh-uaisle: na príomh-thionóntaí / ard-tionóntaí- Thugadh na hard-tionóntaí seo “seirbhísí” pearsanta in arm an Rí agus d’iocaidís cáin leis ar ócáidí ar leith.- Thugadh na hard-tionóntaí deontais talún do na fo-thionóntaí, agus thugaidís sin deontais talún do dhaoine níos ísle ar an scála sóisialta.- Bhí struchtúr pirimide ag an gcóras a raibh gach fear saor sa ríocht san áireamh ann.- Gné riachtanach den chóras ab ea an nasc pearsanta a bhí idir an tionónta agus a thiarna. Sa bhreis ar an dílseacht a bhí ag gach géillsineach don Rí, thug gach tionónta mionn dílseachta dá thiarna agus thug an tiarna geallúint an tionónta a chosaint. • Chun a chuid údaráis a threisiú, thaistealaíodh an Rí timpeall na tíre agus é i mbun cúirte. Ceann dá chuid feidhmeanna ab ea éisteacht le gearáin agus le hachainíocha a chuid géillsineach. Le h-imeacht ama rinneadh an ról seo a tharmligean chuig oifigigh a ghníomhaigh in ainm an Rí: na breithiúna. • Thar am, bunaíodh córas cúirteanna i Westminster (agus níos déanaí, córas parlaiminte). Chomh maith le h-éisteacht le cásanna a thagadh go Londain, théadh na breithiúna ag taisteal timpeall na tíre faoi dhó sa bhliain ar na Seisiúin (“Assizes.”). • Bhí dhá fheidhm ag na Seisiúin – údarás an Rí a threisiú, agus a chinntiú go raibh corpas dlí aonchineálach á chur i bhfeidhm ar fud na ríochta – an “ Dlí Coiteann”. Dheineadh na breithiúna athbhreithniú ar na sean-nósanna áitiúla dlí. Dá mbeidís i gcomhréir leis an Dlí Coiteann dhéanfaidís iad a chomhnascadh leis, agus dhiúltaídís do na sean-nósanna eile.• Ós rud é go raibh cumhacht gan teorainn ag an Rí, bhí cumhacht ollmhór ag a chuid breithiúna maidir le forbairt agus cóiriú an Dlí. Míníonn an ról ag bhí ag breithiúna i bhforbairt an luath-dhlí choitinn an tábhacht leanúnach atá acu fós sa chóras seo. (ii) Deighilt idir an córas Dlí Choitinn agus an córas Dlí Shibhialta Bhí ról lárnach ag breithiúna i gcóras Dlí Coiteann Shasana ón tús. Is iad a chuir an dlí i bhfeidhm ar fud na ríochta agus le himeacht ama is iad a rinne forbairt agus cíoradh ar an dlí. Tarmligeadh cumhacht an rí chucu chun rialacha bunúsacha an Dlí a leagan síos. Aithníodh na rialacha seo mar Dhlí Coiteann Shasana. Aithnítear anois aon chóras dlí ina ndéanann breithiúna an dlí a leagan síos mar chóras Dlí Choitinn. I gcodarsnacht leis seo, bunaíodh na córais dlí ar Mhór-roinn na hEorpa ar théacsanna dlí Romhánacha a thángthas orthu sna Méan-Aoiseanna. Ní raibh mórán cros-síolrú idir an Mhór-roinn agus Sasana sa tréimhse fhorbartha seo agus d’fhorbair dhá chóras dlí a bhí an-éagsúil óna chéile. Ar feadh i bhfad, bhí scoláirí na Mór-roinne ag braith go tréan ar na téacsanna Rómhánacha, go dtí go ndearnadh an códú cuimsitheach a athnímíd mar shaintréith chórais Dhlí Shibhialta an lae inniu. Tosaíodh air seo le Cód Napoléon in 1804. (iii) Cothromas agus Seansaireacht Ag an tús, bhí an Dlí Coiteann dolúbtha. Cloíodh go treán le fasaigh agus dá réir sin bhí sé deacair ceartas a fháil i gcásanna ina ndearnadh éagóir faoi leith. D’fhás an nós achainí a dhéanamh leis an Rí ag lorg faoisimh. Nuair a d’fhás líon na n-achaníocha, leagadh an cúram plé leo ar an Seansailéir. B’é siúd duine de phríomh-oifigigh an Rí agus cúlra sa Dlí Canónta aige. Dheineadh sé cinneadh i ngach cás de réir thuillteanais an cháis sin sa Chúirt Seansaireachta. Bhí na rialacha níos solúbtha, agus is í an aidhm a bhí leo ná teacht ar leigheas don éagóir i gceist. Tháinig fás agus forbairt ar Chothromas mar chóras, agus faoi thús an 19ú Aois, bhí córas rialacha chomh daingean leis an Dlí Coiteann i gceist le Cothromas. Sa lá atá inniu ann, cuirtear an Cothromas i bhfeidhm go comhthreomhar leis an Dlí Coiteann sna cúirteanna céanna.Is samplaí de fhaoisimh chothromasacha iad an urghaire, sainchomhlíonadh, cealú, urbhac agus an dlí maidir le hiontaobhais. (iv) Parlaimint agus Reachtaíocht Bhí tábhacht ról na mbreithiúna mar lucht déanta dlí soiléir ó thús an Dlí Choitinn ach tháinig an Pharlaimint chun cinn mar reachtóir dlí níos déanaí. Le teacht na Meánaoiseanna, aithníodh an dlí parlaiminteach nó an Reachtaíocht mar bhealach chun srian a chur le cumhacht an Rí agus mar fhoinse mhalairteach dlí. Cé go raibh moill ar na cúirteanna glacadh leis go bhféadfaí tosaíocht a thabhairt don reachtaíocht thar an Dlí Coiteann, i ndeireadh thiar, aithníodh go raibh údarás cuimsitheach ag an bParlaimint rialacha agus dlí a leagan síos agus gurb é ról na mbreithiúna ná an dlí sin a fhorléiriú. (v) Ról na mBreithiúna mar lucht déanta dlí- An Teoiric Dhearbhaitheach– déanann na breithiúna an dlí a nochtadh agus a dhearbhú.- An Ról Cruthaitheach – athnítear anois go bhfuil ról cruthaitheach na mbreithiúna an-ghar don reachtaíocht.- Áit nach bhfuil reachtaíocht le réimse dlí a rialú is iad na breithiúna a bheartaíonn conas a chuirtear an dlí i bhfeidhim. Ainneoin chorpas mór reachtaíochta le blianta anuas, tá méid shuntasach de Dhlí Shasana agus de Dhlí na hÉireann fós préamhaithe sa Dlí Coiteann.- Áit a ndéanann an pharlaimint reachtaíocht, tá ról tábhachtach ag na breithiúna forléiriú a dhéanamh ar an reachtaíocht sin. - In Éirinn, tá cumhacht bhreise ag na breithiúna; is féidir leis na cúirteanna a dhearbhú go bhfuil Acht den Oireachtas (nó cuid de) neamhbhaillí toisc go bhfuil sé bun os cionn le forálacha an Bhunreachta. Ar an mbonn céanna, is féidir leo an Dlí Coiteann a mhódhnú chun teacht leis an mBunreacht. (ga)
Hukum umum, Hukum adat juga dikenal sebagai preseden peradilan, hukum yang dibuat hakim, atau hukum kasus, adalah hukum yang dibuat oleh hakim dan pengadilan kuasi-yusisial serupa berdasarkan pendapat tertulis. Hukum yang dibangun oleh para juri melalui opini hukum pengadilan dan tribunal yang serupa, sebagai kebalikan dari hukum statuta yang diterima melalui proses legislasi atau peraturan pemerintah yang dikeluarkan oleh eksekutif dengan tidak menghilangkan dasar referensi awal yaitu merujuk pada sumber Hukum Islam. Karakteristik yang menentukan dari "hukum umum" ialah bahwa ia muncul sebagai presiden. Dalam kasus di mana para pihak tidak setuju tentang apa hukum itu, pengadilan Hukum adat melihat keputusan presiden masa lalu dari pengadilan yang relevan, dan tidak mensentesis prinsip-prinsip dari kasus-kasus masa lalu yang berlaku untuk fakta saat ini. Jika sengketa serupa telah diselesaikan di masa lalu, pengadilan biasanya terikat untuk mengikuti alasan yang digunakan dalam keputusan sebelumnya (prinsip yang dikenal sebagai star decisis). Namun, jika pengadilan menemukan bahwa perselisihan saat ini secara fundamental berbeda dari semua kasus sebelumnya (disebut "masalah kesan pertama"), dan undang-undang legislatif tidak menjelaskan atau mendua tentang pertanyaan tersebut, hakim memiliki wewenang dan tugas untuk menyelesaikan masalah tersebut dengan cepat dan tepat. masalah (satu pihak atau pihak lain harus menang, dan atas ketidaksepakatan hukum, hakim membuat keputusan itu). Pengadilan menyatakan pendapat yang memberikan alasan yang dapat dibuktikan serta dipublikasikan untuk keputusan tersebut, dan alasan tersebut digabungkan dengan keputusan masa lalu sebagai presiden untuk mengikat hakim dan pihak yang berperkara di masa depan. Hukum adat, sebagai badan hukum yang dibuat oleh hakim, bertentangan dengan dan sejajar dengan undang-undang. Stare decisis, prinsip bahwa kasus harus diputuskan menurut aturan prinsip yang konsisten sehingga fakta yang serupa akan menghasilkan hasil yang serupa, terletak di jantung semua sistem hukum umum Hukum adat-dinamakan demikian karena Struktur kekuasaan di Indonesia memiliki strutur formal dan struktur informal yang disebut suprastruktur dan infrastruktur, supra struktur adalah pemerintahan kekuatan politik yang berdaulat dan unsur-unsur pemerintahan Negara. Sedangkan Infrastruktur adalah rakyat dan lambaga-lembaga formalnya yang memiliki pengkalan-pengkalan sejarah yang diwariskan secara turun-temurun di semua istana sultan di seluruh kerajaan yang terverifikasi dari abad-abad setelah penaklukan Norman pada tahun 688 Hijriyah Kerajaan asal kemudian menyebarkan sistem hukum adat diantaranya banyak mempertahankan sistim hukum umum saat ini. "Sistim hukum adat" dan hukum waris di Pengadilan Agama ini merupakan sistim hukum yang memberi bobot besar pada presiden pradilan, dan gaya penalaran yang diwarisi dari sistem hukum Islam Syariat Islam. Sistem hukum umum membentuk bagian utama dari hukum banyak negara, terutama di negara-negara yang merupakan bekas koloni atau wilayah dari Britania. (in)
영미법(英美法, Anglo-American law)은 영국에서 발생해 영어를 쓰는 나라와 영국 식민지 국가로 퍼져 나간 법체계이다. 보통법(普通法) 혹은 코먼로(common law)라고도 한다. 판례가 구속력을 가지는가 하는 점에서 대륙법 체계와 구별된다. 유명한 미국 법률가 홈즈는 "법의 생명은 논리에 있는 것이 아니라 경험에 있다"라고 말하였듯 영미법은 사건속에서 보편적인 법 원칙을 "발견"하는 원리를 따른다. (ko)
コモン・ロー（英: common law）は、以下に記すように、多義的な概念である。もっとも一般的な用法としては、英国法において発生した法概念で、中世以来イングランドで国王の裁判所が伝統や慣習、先例に基づき裁判をしてきた中で発達した法分野のことを指し、エクイティを含まない概念である。この概念によれば、「記録のない時代からイギリス人を律してきた慣行（usages）と慣習上の準則（customary rules）で成り立ち、私人間の正義（private justice）と公共の福祉の一般原理で補足され、国会制定法で変更を受ける場合がある」完成された理性（the perfection of reason）であり「神の法」とされる。広義では、大陸法系の対概念として英米法系を示すものとして用いられる。この文脈では、英国領またはその植民地であった歴史を持つ国々（アングロ・サクソン系諸国）において主に採用されている法体系を指し、エクイティを含む。コモン・ローは普通法とも訳されるが、同じく普通法と訳される、ローマ法や教会法における「一般法」（、en:jus commune）、ローマ法を継受したドイツ法における「共通法」 (Gemeines Recht) とは異なる概念である。また、教会法との対比では世俗法を、制定法との対比では不文法を指す用語でもある。 (ja)
Common law is een uniform, landelijk rechtsstelsel dat in de middeleeuwen in Engeland is ontstaan vanuit het versnipperde, plaatselijke gewoonterecht (customary law). In het common law-systeem is jurisprudentie leidend, wat inhoudt dat bij wetsvorming uitgegaan wordt van gerechtelijke uitspraken die eerder gedaan zijn in gelijksoortige zaken (decisions). Het is het tegenovergestelde van continentaal recht, dat is gebaseerd op wetgeving die door de landelijke overheid wordt opgelegd. Het common law-systeem wordt nog steeds toegepast in het Verenigd Koninkrijk. Het systeem is door Engelse kolonisten geïntroduceerd in de gebieden waarin zij zich vestigden en is met name in Australië, India, de Verenigde Staten en delen van Afrika leidraad voor het nationale rechtsstelsel. (nl)
Per common law si intende un modello di ordinamento giuridico, di origine britannica, basato sui precedenti giurisprudenziali più che sulla codificazione e in generale su leggi e altri atti normativi di organi politici, come invece accade nei sistemi di civil law, derivanti dal diritto romano. È un sistema nativo dell'Inghilterra medievale, successivamente diffusosi nei Paesi anglosassoni e negli Stati del Commonwealth. La locuzione common law può assumere diversi significati secondo il contesto. (it)
Common law (do inglês "direito comum") é o direito que se desenvolveu em certos países por meio das decisões dos tribunais, e não mediante atos legislativos ou executivos. Constitui, portanto, uma família do direito diferente da família romano-germânica, que enfatiza os atos legislativos. Seu berço e caso mais paradigmático é o direito da Inglaterra. Nos países que adotam o common law o direito é criado ou aperfeiçoado pelos juízes: uma decisão a ser tomada num caso depende das decisões adotadas para casos anteriores e afeta o direito a ser aplicado a casos futuros. Nesse sistema, quando não existe um precedente, os juízes possuem a autoridade para criar o direito, estabelecendo um novo precedente. O conjunto de precedentes é chamado de common law e vincula todas as decisões futuras. Quando as partes discordam quanto o direito aplicável, um tribunal idealmente procuraria uma solução dentre as decisões precedentes dos tribunais competentes. Se uma controvérsia semelhante foi resolvida no passado, o tribunal é obrigado a seguir o raciocínio usado naquela decisão anterior (princípio conhecido como stare decisis). Entretanto, se o tribunal concluir que a controvérsia em exame é fundamentalmente diferente de todos os casos anteriores, decidirá como "assunto de primeira impressão" (matter of first impression, em inglês). Posteriormente, tal decisão se tornará um precedente e vinculará os tribunais futuros com base no princípio do stare decisis. Na prática, os sistemas de common law são consideravelmente mais complexos do que o funcionamento idealizado descrito acima. As decisões de um tribunal são vinculantes apenas numa jurisdição em particular e, mesmo dentro de uma certa jurisdição, alguns tribunais detêm mais poderes do que outros. Por exemplo, na maior parte das jurisdições, as decisões de um tribunal de recursos são obrigatórias para os juízos inferiores daquela jurisdição e para as futuras decisões do próprio tribunal de recursos, mas as decisões dos juízos inferiores são apenas "persuasivas", não vinculantes. Ademais, a interação entre o common law, o direito constitucional, o direito legislado e os regulamentos administrativos causam considerável complexidade. Todavia, o stare decisis, o princípio de que os casos semelhantes devem ser decididos conforme as mesmas regras, está no cerne de todos os sistemas de common law. Os sistemas de common law foram adotados por diversos países do mundo, especialmente aqueles que herdaram da Inglaterra o seu sistema jurídico, como o Reino Unido, a maior parte dos Estados Unidos, Canadá, Austrália e as demais ex-colônias do Império Britânico, tal como Índia e África do Sul, sendo que estes últimos países adotaram uma versão adaptada da common law. (pt)
Common law (dosłownie z ang. „prawo wspólne”, pol. „prawo precedensowe”) – porządek prawny charakterystyczny dla krajów anglosaskich (między innymi Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Australii, Nowej Zelandii). Termin ten używany bywa w czterech różnych znaczeniach: 1. * w znaczeniu pierwotnym common law oznaczało prawo tworzone od XII w. w Anglii pod auspicjami alternatywnego systemu sądownictwa, które opierało się na argumentacji odwołującej się do tradycji, zwyczaju oraz precedensu (sposobu, w jaki pewnego rodzaju przypadek już rozstrzygnięto). Takie common law przeciwstawiano regułom słuszności (equity); 2. * prawo tworzone przez sądy na zasadzie precedensu, i przeciwstawiane prawu stanowionemu (statutory law). Uzasadnienie decyzji sędziowskiej w common law jest zawsze kazuistyczne i odwołuje się do szczególnych okoliczności sprawy. 3. * całość systemu prawnego krajów anglosaskich; 4. * typ systemu prawnego charakterystycznego dla krajów anglosaskich i przeciwstawianego systemom prawa Europy kontynentalnej, cechujący się brakiem oddzielenia stosowania prawa od jego stanowienia oraz świadomym i celowym oparciem norm prawnych i rozstrzygnięć sądowych na wcześniejszych precedensach. (pl)
Common law (alternativt anglosaxisk rätt eller angloamerikansk rätt) är det rättssystem, härstammande från engelsk rätt från medeltiden och framåt, som frigjort sig från den klassiska romerska rätten och lägger stor tonvikt på prejudikat som rättskälla, det vill säga bindande rättsfall som innebär att domstolar av samma och lägre rang är bundna av den principiella regel som ligger till grund för utslaget i domen, enligt principen "lika för lika" och att prejudikat binder, stare decisis. Det utpekas ofta som motsatsen till civil law eller kontinentaleuropeisk romersk rätt, vilket inte ska förväxlas med civilrätt, som är en central del av båda rättssystem. Common law-länder i Europa omfattar förutom Storbritannien även Irland och Malta, globalt bland annat USA, Kanada, Australien, Nya Zeeland, Sydafrika, Indien, Pakistan, Guyana, Jamaica och Belize (även om Skottland, Quebec, Louisiana, Sydafrika, Indien och Pakistan har olika former av blandsystem). Common law är även ett ackusatoriskt system som skiljer sig från och brukar kontrasteras mot kontinentaleuropeisk rättsordning som i litteraturen brukar betecknas som civil law och som huvudsakligen är ett inkvisitoriskt system. I en rättsprocess, t. ex. ett brottmål i ett anglosaxiskt land tjänar domare och jury endast som opartisk bedömare av framlagda fakta (om än med en snedvriden bevisbörda, som bortom rimligt tvivel) medan det inkvisitoriska systemet förutsätter den offentliga maktens börda att ta reda på vissa allmännyttiga fakta. I Sverige gäller detta även vid icke-dispositiva mål, som ex. en vårdnadstvist. I ett civilmål är denna skillnad mindre betydlig. (sv)
О́бщее пра́во (англ. common law) — единая система прецедентов, общая для всей Великобритании, наряду с правом справедливости (англ. law of equity) является одной из составных частей прецедентного права, которое имеет главенствующее значение в странах англо-американской правовой системы. Сложилось в XIII—XIV веках на основе местных обычаев и практики королевских судов. Одним из основных источников права в системе общего права признается судебный прецедент. По обобщению Генриха Брактона, авторитетного знатока права середины XIII века и автора трактата «О законах и обычаях Англии», особенность этой страны состоит в том, что только в ней официально дозволяется пользоваться обычаем и неписаным правом. (ru)
Англо-американська правова сім'я або англосаксонська правова сім'я (англ. common law legal system) — сукупність правових систем, що склалися під впливом англійської правової системи, в розвитку яких основна роль належить судовій практиці. Включає в себе правові системи Великої Британії, а також інших країн, що перебували під її політико-правовим впливом; англосаксонська правова сім'я також у науковій літературі має назву англо-американської правової сім'ї або сім'ї загального права.. (uk)
普通法系（英語：common law），又稱英美法系、英國法系或海洋法系，是与欧陆法系（又稱大陸法系或羅馬法系）齊名的两大法系之一，起源于中世纪的英格兰，目前世界人口的三分之一（约24亿人）生活在普通法司法管辖区或混合民法系统內，其中大部分來自英联邦国家。从法律渊源来看，普通法系的特點就是判例法，即反覆參考判決先例（precedent），最終產生類似道德觀念一般的普遍的、約定俗成的法律（customary rules）。 (zh)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:name

The Common Law by Oliver Wendell Holmes Jr. (en)

rdfs:comment

El dret anglosaxó (o common law) deriva del sistema de dret que s'aplicava a Anglaterra a l'edat mitjana, a partir de la conquesta normanda d'Anglaterra, i es fa servir a gran part dels territoris amb influència britànica. La principal font del dret anglosaxó era el costum, i per això se'n diu common law. Posteriorment va evolucionar cap a un dret jurisprudencial. Com a característica principal té la de basar-se més en la jurisprudència que en les lleis, a diferència del dret continental. (ca)
Κοινoδίκαιο (common law) ή Αγγλοσαξονικό Δίκαιο είναι το δίκαιο που αναπτύχθηκε στην Αγγλία και ανήκει στην ευρύτερη παράδοση δικαίου (ή οικογένεια των χωρών του Κοινοδικαίου) που περιλαμβάνει επίσης τις Ηνωμένες Πολιτειες, την Ιρλανδία, την Αυστραλία, την Ινδία, τη Νέα Ζηλανδία, τον Καναδά και την Κύπρο, λόγο του αποικιοκρατικού της παρελθόντος. (el)
Anglasaksa juro (nomata de la propraj uzantoj kiel komuna juro (common law)) estas juro disvolvita de juĝistoj, tribunaloj kaj similaj juraj organismoj, asertita en juraj decidoj, kiuj nome decidas super individuaj kazoj sed kiuj aldone havas antecedentajn efikojn super estontaj kazoj. La tiel nomata komuna juro estas la tria branĉo de juro, kontraste al kaj sur sama grundo kiel la statutaj leĝoj, kiuj estas adoptataj pere de leĝofara procezo, kaj delegitaj aŭ regulantaj leĝoj, kiuj estas promulgitaj de la Plenuma povo. (eo)
El derecho anglosajón (en inglés, common law), derivado del sistema aplicado en la Inglaterra medieval, es aquel utilizado en gran parte de los territorios que tienen influencia británica. Es el derecho creado por decisiones de los tribunales; en Inglaterra surgieron dos cuerpos de normas diferentes: el common law, y más tarde, el civil law; ambos fueron adoptados como base del derecho de los estados estadounidenses y se caracterizan por el hecho de que se basan más en la jurisprudencia que en las leyes. Es un sistema aplicable en la ciudadanía. (es)
Common law (euskaraz: «zuzenbide arrunt») ingelesez hitz egiten den herrialde askotan lege-sistema nagusia da, legeetan ez ezik, iraganeko epai garrantzitsuetan ere oinarritzen da (epaigintza), eta epaileen interpretazioaz garatzen da. Beraz, Europa kontinentaleko herrialdeen zuzenbide zibilaren (zuzenbide kontinentala) aldean oso bestelakoa da, zuzenbide kontinentala legegileak egindako lege-kodeetan oinarritzen delako, eta epailearen interpretazioak mendeko egitekoa baino ez daukalako. (eu)
영미법(英美法, Anglo-American law)은 영국에서 발생해 영어를 쓰는 나라와 영국 식민지 국가로 퍼져 나간 법체계이다. 보통법(普通法) 혹은 코먼로(common law)라고도 한다. 판례가 구속력을 가지는가 하는 점에서 대륙법 체계와 구별된다. 유명한 미국 법률가 홈즈는 "법의 생명은 논리에 있는 것이 아니라 경험에 있다"라고 말하였듯 영미법은 사건속에서 보편적인 법 원칙을 "발견"하는 원리를 따른다. (ko)
コモン・ロー（英: common law）は、以下に記すように、多義的な概念である。もっとも一般的な用法としては、英国法において発生した法概念で、中世以来イングランドで国王の裁判所が伝統や慣習、先例に基づき裁判をしてきた中で発達した法分野のことを指し、エクイティを含まない概念である。この概念によれば、「記録のない時代からイギリス人を律してきた慣行（usages）と慣習上の準則（customary rules）で成り立ち、私人間の正義（private justice）と公共の福祉の一般原理で補足され、国会制定法で変更を受ける場合がある」完成された理性（the perfection of reason）であり「神の法」とされる。広義では、大陸法系の対概念として英米法系を示すものとして用いられる。この文脈では、英国領またはその植民地であった歴史を持つ国々（アングロ・サクソン系諸国）において主に採用されている法体系を指し、エクイティを含む。コモン・ローは普通法とも訳されるが、同じく普通法と訳される、ローマ法や教会法における「一般法」（、en:jus commune）、ローマ法を継受したドイツ法における「共通法」 (Gemeines Recht) とは異なる概念である。また、教会法との対比では世俗法を、制定法との対比では不文法を指す用語でもある。 (ja)
Per common law si intende un modello di ordinamento giuridico, di origine britannica, basato sui precedenti giurisprudenziali più che sulla codificazione e in generale su leggi e altri atti normativi di organi politici, come invece accade nei sistemi di civil law, derivanti dal diritto romano. È un sistema nativo dell'Inghilterra medievale, successivamente diffusosi nei Paesi anglosassoni e negli Stati del Commonwealth. La locuzione common law può assumere diversi significati secondo il contesto. (it)
Англо-американська правова сім'я або англосаксонська правова сім'я (англ. common law legal system) — сукупність правових систем, що склалися під впливом англійської правової системи, в розвитку яких основна роль належить судовій практиці. Включає в себе правові системи Великої Британії, а також інших країн, що перебували під її політико-правовим впливом; англосаксонська правова сім'я також у науковій літературі має назву англо-американської правової сім'ї або сім'ї загального права.. (uk)
普通法系（英語：common law），又稱英美法系、英國法系或海洋法系，是与欧陆法系（又稱大陸法系或羅馬法系）齊名的两大法系之一，起源于中世纪的英格兰，目前世界人口的三分之一（约24亿人）生活在普通法司法管辖区或混合民法系统內，其中大部分來自英联邦国家。从法律渊源来看，普通法系的特點就是判例法，即反覆參考判決先例（precedent），最終產生類似道德觀念一般的普遍的、約定俗成的法律（customary rules）。 (zh)
القانون المشترك (بالإنجليزية: common law)‏، ويسمى أيضاً القانون الأنجلو-ساكسوني وأحياناً القانون العام، هو المدرسة القانونية التي تستمد جذورها من التراث القانوني الإنجليزي، ومجموعة القوانين النابعة من هذه المدرسة، ومن أبرز سماتها الاعتماد على السوابق القضائية كمصدر ملزم للتشريع، ويقابل هذه المدرسة مدرسة القانون المدني التي تستمد جذورها من التراث القانوني الأوروبي، مثل قانون نابليون وبالأخص القانون الروماني. أهم الدول التي تعتمد على القانون المشترك: (ar)
Angloamerické právo nebo též anglosaské právo je právní systém založený na obecném právu. V angličtině se výraz common law používá jak pro celý právní systém, tak pro obecné právo, které je dnes jeho částí. Obecné právo, společné právo nebo někdy též soudcovské právo je právo tvořené soudci skrze precedenty (angl. case law), rozhodnutí soudů a tribunálů. Tím se liší od zákonů (které přijal zákonodárce), vyhlášek a předpisů (normativních právních aktů výkonné moci). (cs)
In law, common law (also known as judicial precedent, judge-made law, or case law) is the body of law created by judges and similar quasi-judicial tribunals by virtue of being stated in written opinions. (en)
Das Common Law ist ein in vielen englischsprachigen Ländern vorherrschender Rechtskreis, der sich nicht nur auf Gesetze, sondern auch auf maßgebliche richterliche Urteile der Vergangenheit – sogenannte Präzedenzfälle – stützt (Fallrecht) und durch richterliche Auslegung weitergebildet wird (Richterrecht). In dieser Bedeutung bildet es den Gegensatz zum sogenannten Civil Law der kontinentaleuropäischen Länder. Civil Law basiert auf kodifiziertem Recht der jeweiligen Gesetzgeber. Richterrecht spielt dort eine lediglich untergeordnete Rolle. (de)
Is éard atá i gceist leis an Dlí Coiteann ná córas dlí a chuireann an bhéim is mó ar chleachtas na gcúirteanna - ar an bhfasach (is é sin, ar an réamhshampla) - seachas ar leabhar na reacht. Na ina bhfuil an Dlí Coiteann i bhfeidhm, is tíortha agus críocha iad a bhfuil tionchar láidir ag traidisiún dlí Shasana agus na Breataine Bige orthu. Go tipiciúil, is iar-choilíneachtaí de chuid na Ríochta Aontaithe iad. Taobh amuigh de thíortha an Bhéarla, is é an Dlí Sibhialta an córas dlí is coitianta. I. Teacht Dlí Shasana go hÉirinn: Dlí na nAngla-Normannach (iii) Cothromas agus Seansaireacht (ga)
Hukum umum, Hukum adat juga dikenal sebagai preseden peradilan, hukum yang dibuat hakim, atau hukum kasus, adalah hukum yang dibuat oleh hakim dan pengadilan kuasi-yusisial serupa berdasarkan pendapat tertulis. Hukum yang dibangun oleh para juri melalui opini hukum pengadilan dan tribunal yang serupa, sebagai kebalikan dari hukum statuta yang diterima melalui proses legislasi atau peraturan pemerintah yang dikeluarkan oleh eksekutif dengan tidak menghilangkan dasar referensi awal yaitu merujuk pada sumber Hukum Islam. (in)
La common law est un système juridique dont les règles sont principalement édictées par les tribunaux au fur et à mesure des décisions individuelles. La jurisprudence est ainsi la principale source du droit et la règle du précédent oblige les juges à suivre les décisions prises antérieurement par les tribunaux. Les systèmes de common law laissent toutefois place à de nombreuses lois. La common law s'oppose à la tradition civiliste (civil law), où la principale source du droit se trouve dans les codes juridiques. (fr)
Common law is een uniform, landelijk rechtsstelsel dat in de middeleeuwen in Engeland is ontstaan vanuit het versnipperde, plaatselijke gewoonterecht (customary law). In het common law-systeem is jurisprudentie leidend, wat inhoudt dat bij wetsvorming uitgegaan wordt van gerechtelijke uitspraken die eerder gedaan zijn in gelijksoortige zaken (decisions). Het is het tegenovergestelde van continentaal recht, dat is gebaseerd op wetgeving die door de landelijke overheid wordt opgelegd. (nl)
Common law (dosłownie z ang. „prawo wspólne”, pol. „prawo precedensowe”) – porządek prawny charakterystyczny dla krajów anglosaskich (między innymi Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych, Australii, Nowej Zelandii). Termin ten używany bywa w czterech różnych znaczeniach: (pl)
О́бщее пра́во (англ. common law) — единая система прецедентов, общая для всей Великобритании, наряду с правом справедливости (англ. law of equity) является одной из составных частей прецедентного права, которое имеет главенствующее значение в странах англо-американской правовой системы. Сложилось в XIII—XIV веках на основе местных обычаев и практики королевских судов. Одним из основных источников права в системе общего права признается судебный прецедент. (ru)
Common law (do inglês "direito comum") é o direito que se desenvolveu em certos países por meio das decisões dos tribunais, e não mediante atos legislativos ou executivos. Constitui, portanto, uma família do direito diferente da família romano-germânica, que enfatiza os atos legislativos. Seu berço e caso mais paradigmático é o direito da Inglaterra. (pt)
Common law (alternativt anglosaxisk rätt eller angloamerikansk rätt) är det rättssystem, härstammande från engelsk rätt från medeltiden och framåt, som frigjort sig från den klassiska romerska rätten och lägger stor tonvikt på prejudikat som rättskälla, det vill säga bindande rättsfall som innebär att domstolar av samma och lägre rang är bundna av den principiella regel som ligger till grund för utslaget i domen, enligt principen "lika för lika" och att prejudikat binder, stare decisis. Det utpekas ofta som motsatsen till civil law eller kontinentaleuropeisk romersk rätt, vilket inte ska förväxlas med civilrätt, som är en central del av båda rättssystem. Common law-länder i Europa omfattar förutom Storbritannien även Irland och Malta, globalt bland annat USA, Kanada, Australien, Nya Zeelan (sv)

foaf:depiction

is dbo:wikiPageWikiLink of