Quran (original) (raw)

dbo:abstract

L'Alcorà (àrab: القرآن, al-Qur'ān, /qur'ʔaːn/, ‘lectura en veu alta’, ‘recitació’, ‘predicació’) és el llibre sagrat de l'islam. Per als musulmans, aquest llibre conté la paraula de Déu (Al·là), revelada al profeta Mahoma (Muhàmmad) per mitjà de l'arcàngel Gabriel (Jibril). Es tracta igualment del primer llibre escrit en àrab. L'Alcorà és el llibre sagrat de l'islam. Per als musulmans conté textualment la paraula de Déu i és considerat com a etern i miraculosament inimitable. En la teologia musulmana, l'autoritat de l'Alcorà ho domina tot. Es tracta igualment del primer llibre escrit en àrab i l'estil que utilitza, proper a la poesia, va marcar profundament el desenvolupament de la literatura en aquesta llengua. A causa d'això, en els actes religiosos islàmics es fa servir exclusivament l'àrab: es considera que quan l'Alcorà es tradueix es perd part del missatge que conté; a més, només pot ser copiat en escriptura cal·ligràfica. També es considera que cal escoltar-lo, per la qual cosa, quan se'l llegeix, s'ha de fer en veu alta. Existeixen set sistemes canònics de lectura de l'Alcorà. Mahoma va transmetre oralment les revelacions que rebia i els auditors les van transcriure en fulles de palmera, trossos de cuir o ossos. A la mort del Profeta, l'any 632, es van començar a reunir els texts fins a quedar fixats, durant el califat d'Uthman ibn Affan (644-655), amb la forma que avui presenten: 114 capítols (sures), cadascun dividit en versicles (aleies). L'Alcorà també és anomenat, entre altres denominacions, furqān (‘discriminació entre el bé i el mal'), dikr (‘amonestació’), hudā (‘guia’) o simplement kitāb (‘llibre’). Tota l'obra gira al voltant del tawhid o principi de la unitat absoluta de l'existència, que queda condensat en la fórmula Lā 'ilāha 'illā Llāhu, 'No hi ha més divinitat que Déu', i fins i tot Lā 'ilāha 'illāhu, 'No hi ha més divinitat que Ell'. Aquest és el nucli de la cosmovisió islàmica, del qual es desprèn una concepció holística de l'existència com un tot integrat. (ca)
Korán (arabsky القرآن‎‎ 'al-Qurʾān', doslova: "recitace") je hlavní náboženský text islámu, který se skládá z recitací Muhammada (proroka islámu) během posledních 23 let jeho života. Muslimové věří, že verše koránu mu diktoval anděl Gabriel jako zprávy od jediného Boha (Alláha). Korán je rozdělen na 114 súr (kapitol), které nejsouchronologicky uspořádány dle času zjevení (historicky první Muhammadovo zjevení se nachází až v 96. súře [1]). Každá súra se skládá z určitého počtu veršů (ayat). Nejstarší rukopisný exeplář, takzvaný Birmingham Manuscript. Dvě stránky Koránu o velikosti 33,3 cm x 24,5 cm zůstaly téměř 100 let nerozpoznané v univerzitní knihovně v Birminghamu. Jsou datovány metodou uhlíku 14C do let 568–645, což je období Mohamedova života, respektive doba těsně po jeho smrti. Identifikované karty jsou součástí sbírky Mingana čítající přibližně 3000 dokumentů z Blízkého východu. Další rukopisné exempláře jsou uchovávány ve dvou přepisech, které se nyní nacházejí v Taškentu a v muzeu Topkapi v Istanbulu. Korán a sunna ("cesta"), která se skládá z hadísů a síry, jsou základní zdroje islámského vyznání. Korán jakožto „svatá kniha islámu“ má pro něj podobný význam jako bible pro křesťanství. Korán se však od bible velmi liší. Verše v koránu často reagují na události v Muhammadově životě a nachází se v nich pouze zjevení (řeč Alláha), bez popisu historického kontextu. Historický kontext najdeme v hadísech a síře. Zároveň se v koránu píše, že Muhammad je "krásný příklad" (oswatun hasanatun), který by muslimové měli napodobovat [2], takže nejen korán, ale i hadísy (vyprávění o tom, co Muhammad řekl nebo udělal) jsou pro muslimy závazné. Podrobným výkladem veršů koránu se zabývají tzv. tafsíry, které vysvětlují významy použitých arabských slov, význam veršů s ohledem na historický kontext jejich zjevení nebo také vztah s jinými verši. V koránu je zmíněno, že některé verše jsou rušeny verši novými [3] (princip abrogace) a právě tafsíry se zabývají tím, které verše byly zrušeny a čím byly nahrazeny. Tafsíry vycházejí z hadísů a síry - neobsahují subjektivní názory na výklad. Korán Mašhadu v Íránu, napsaný Alím. (cs)
الۡقُرۡآنۡ، ويُسَمَّىٰ تكريمًا ٱلۡقُرۡآنُ ٱلۡكَرِيمُ، هو كتاب الله المعجز عند المسلمين، يُعَظِّمُونَهُ وَيُؤْمِنُونَ أَنَّهُ كلام الله، وَأَنَّهُ قد أُنزِلَ علىٰ الرسول محمد للبيان والإعجاز، وأنه محفوظ في الصدور والسطور من كل مس أو تحريف، وَبِأَنَّهُ مَنْقُولࣱ بالتواتر، وبأنه المتعبد بتلاوته، وأنه آخر الكتب السماوية بعد صحف إبراهيم والزبور والتوراة والإنجيل. القرآن هو أقدم الكتب العربية، ويعد بشكل واسع الأعلى قيمةً لغويًّا، لما يجمعه من البلاغة والبيان والفصاحة. وللقرآن أثر وفضل في توحيد وتطوير اللغة العربية وآدابها وعلومها الصرفية والنحوية، ووضع وتوحيد وتثبيت اللّبنات الأساس لقواعد اللغة العربية، إذ يُعد مرجعًا وأساسًا لكل مساهمات الفطاحلة اللغويين في تطوير اللغة العربية وعلى رأسهم أبو الأسود الدؤلي والخليل بن أحمد الفراهيدي وتلميذه سيبويه وغيرهم، سواء عند القدماء أو المحدثين إلى حقبة أدب المهجر في العصر الحديث، ابتداءً من أحمد شوقي إلى رشيد سليم الخوري وجبران خليل جبران، وغيرهم من الذين كان لهم دور كبير في محاولة الدفع بإحياء اللغة والتراث العربي في العصر الحديث. ويعود الفضل في توحيد اللغة العربیة إلى نزول القرآن الكريم، حيث لم تكن موحَّدة قبل هذا العهد رغم أنها كانت ذات غنًى ومرونة، إلى أن نزل القرآن وتحدى الجموع ببیانه، وأعطی اللغة العربية سیلًا من حسن السبك وعذوبة السَّجْعِ، ومن البلاغة والبيان ما عجز عنه بلغاء العرب. وقد وحد القرآن الكريم اللغة العربية توحیدًا كاملًا وحفظها من التلاشي والانقراض، كما حدث مع العديد من اللغات السّامية الأخرى، التي أضحت لغات بائدة واندثرت مع الزمن، أو لغات طالها الضعف والانحطاط، وبالتالي عدم القدرة على مسايرة التغييرات والتجاذبات التي تعرفها الحضارة وشعوب العالم القديم والحديث. ويحتوي القرآن على 114 سورة تصنف إلى مكّية ومدنية وفقًا لمكان وزمان نزول الوحي بها. ويؤمن المسلمون أن القرآن أنزله الله على لسان الملَك جبريل إلى النبي محمد على مدى 23 سنة تقريبًا، بعد أن بلغ النبي محمد سن الأربعين، وحتى وفاته عام 11 هـ/632م. كما يؤمن المسلمون بأن القرآن حُفظ بدقة على يد الصحابة، بعد أن نزل الوحي على النبي محمد فحفظه وقرأه على صحابته، وأن آياته محكمات مفصلات، وأنه يخاطب الأجيال كافة في كل القرون، ويتضمن كل المناسبات ويحيط بكل الأحوال. بعد وفاة النبي محمد، جُمع القرآن في مصحف واحد بأمر من الخليفة الأول أبو بكر الصديق وفقًا لاقتراح من الصحابي عمر بن الخطاب. وبعد وفاة الخليفة الثاني عمر بن الخطاب، ظلت تلك النسخة محفوظة لدى أم المؤمنين حفصة بنت عمر، إلى أن رأى الخليفة الثالث عثمان بن عفان اختلاف المسلمين في القراءات لاختلاف لهجاتهم، فسأل حفصة بأن تسمح له باستخدام المصحف الذي بحوزتها والمكتوب بلهجة قريش لتكون اللهجة القياسية، وأمر عثمان بنسخ عدة نسخ من المصحف لتوحيد القراءة، وإعدام ما يخالف ذلك المصحف، وتوزيع تلك النسخ على الأمصار، واحتفظ لنفسه بنسخة منه. تعرف هذه النسخ إلى الآن بالمصحف العثماني. لذا فيؤكد معظم العلماء أن النسخ الحالية للقرآن تحتوي على نفس النص المنسوخ من النسخة الأصلية التي جمعها أبو بكر. يؤمن المسلمون أن القرآن معجزة النبي محمد للعالمين، وأن آياته تتحدى العالمين بأن يأتوا بمثله أو بسورة مثله، كما يعدونه دليلًا على نبوته، وتتويجًا لسلسلة من الرسالات السماوية التي بدأت، وفقًا لعقيدة المسلمين، مع صحف آدم مرورًا بصحف إبراهيم، وتوراة موسى، وزبور داود، وصولًا إلى إنجيل عيسى. (ar)
Το Κοράνιο ή κοράνι (στα Αραβικά: أَلْقُرآن‎ , al-qur'ān αλ Κουράν) είναι το ιερό βιβλίο του Ισλάμ. Για τους μουσουλμάνους το Κοράνιο είναι ο λόγος του Θεού, η καταγραφή της αποκάλυψής του στο ανθρώπινο γένος, έτσι όπως μεταδόθηκε στον προφήτη Μωάμεθ από τον αρχάγγελο Γαβριήλ (Τζιμπρίλσε μια περίοδο 23 χρόνων, από τις 22 Δεκεμβρίου 609 μ.Χ, όταν ο Μωάμεθ ήταν 40 ετών, έως το 632 την χρονιά θανάτου του. Για τους μουσουλμάνους ή αποκάλυψη του κορανίου ήταν το μεγαλύτερο θαύμα του προφήτη, και η απόδειξη οτι ήταν αληθινός προφήτης. Αυτός ήταν και το τελευταίο θεϊκό μήνυμα κλείνοντας τον κύκλο των προφητών που ξεκίνησε με τον Αδάμ με τελευταίο προφήτη τον Μωάμεθ. (el)
Der Koran (so die eingedeutschte Form von arabisch القرآن al-Qur'ān, DMG al-Qurʾān ‚die Lesung, Rezitation‘, [al-qurˈʔaːn]) ist die heilige Schrift des Islams, die gemäß dem Glauben der Muslime die wörtliche Offenbarung Gottes (arabisch الله, Allah) an den Propheten Mohammed enthält. Er ist in einer speziellen Reimprosa abgefasst, die auf Arabisch als Sadschʿ bezeichnet wird. Der Koran besteht aus 114 Suren, diese bestehen wiederum aus einer unterschiedlichen Anzahl an Versen (آيات / āya, pl. āyāt). Maßgeblich für alle modernen Ausgaben ist die orthographisch standardisierte Kairiner Koranausgabe der Kairoer Azhar-Universität von 1924. Ein wichtiges Kennzeichen des Korans ist seine Selbstreferentialität. Das bedeutet, dass der Koran sich an vielen Stellen selbst thematisiert. Auch die meisten Glaubenslehren der Muslime hinsichtlich des Korans stützen sich auf solche selbstreferentiellen Aussagen im Koran. Nach dem Glauben der sunnitischen Muslime ist der Koran die unerschaffene Rede Gottes oder zumindest ein Ausdruck davon. Eine Minderheit von Muslimen ist dagegen der Auffassung, dass der Koran erschaffen ist. (de)
Korano (arabe القرآن Al-Qur'an) estas la sankta libro de Islamo, konsiderata la Vorto deDio kaj la kulmino de la Dia revelacio al la homoj. Korano priskribas la islaman kredon. Laŭ la islama tradicio, Korano estis diktita dum 23 jaroj en la 7-a jarcento de la Anĝelo Gabrielo al la lasta profeto Mohamedo. Mohamedo unuafoje aŭdis la voĉon de Gabrielo kiel sonorilon, sed poste li povis aŭdi la vortojn. Li kaj liaj sekvantoj skribis la vortojn sur palmfolioj kaj ŝtonoj. Nur post lia morto Korano estis inkigita kaj ricevis ĝian finan formon (sub la rego de Utmano, de 644 ĝis 656). Ĝi enhavas114 ĉapitrojn (nomite surah, t.e. surao), ordigitaj ne laŭ temo sed ĝenerale laŭ longeco, la plej longa metita unua, ktp. Pro la strukturo de Korano, ĝi estas facile parkerigita en la araba, tiel ke hodiaŭ milionoj da kredantoj povas deklami la tutan libron parkere. La profeto Mohamedo ne faris miraklojn, kiel Jesuo Kristo aŭ Moseo, sed laŭ islamo la Korano mem estas la miraklo: nenia homo povus verki ĝin aŭ similan sen la helpo de Dio. Al kristanoj kaj judoj, la sceno, rolantoj kaj figurantoj de Korano estas tre konataj: Adamo, Noa, Jozefo, Moseo, Maria kaj eĉ Jesuo; Dio, kiu estas unusola, ĉiopova, ĉioscia, Satano, la princo de mallumo, Tago de Juĝo, anĝeloj, paradizo por la bonaguloj kaj infero (la Fajro) por la aliaj, ktp. Tamen, ili estas malsame interpretitaj. Ekzemple, la Korano vidas la Leĝon de Moseo kiel profunde saĝa, sed en detalo sole por la judoj (parte kiel puno), ne por la tuta homaro. Ĝi vidas Jesuon ne kiel Dio enkarnigita, kiel en kristanismo, sed kiel tute homa profeto laŭ la modelo de Noa kaj Moseo. La Korano havas multajn rakontojn pri profetoj. Laŭ Korano, profeto estas homo kiu ricevas la vorton de Dio, avertas siajnsamlandanojn, kiuj tiam per ilia surdeco, pereas. Pensu pri Noa, Moseo aŭ Jesuo. La mesaĝo estas klara: aŭskultu al Mohamedo, la fina profeto, aŭ suferu la sekvon! Laŭ islamo, Korano ne estas Biblio alterna sed la kulmino de la Biblio mem. Islamanoj honoras la Biblion kiel sankta, sed kredas ke, per surdeco kaj blindeco de koro, la judoj kaj kristanoj difektigis ĝian tekston -- diiginte Jesuon, ekzemple. Homoj emas turni for de Dio, diiginte aliajn -- astron, statuon, kaj eĉ profeton. Kiel la miskompreno pri Moseo necesigis Jesuon, tiel ankaŭ la miskompreno pri Jesuo necesigis Koranon. Dum la Biblio instruas precipe per historio, poezio kaj rakonto, la Korano emas instrui per rekta instruo. Kie judismo estis divastigita de Torao, kie kristanismo estis disvastigita de Evangelioj, tie islamo estis disvastigita de libro, Korano. Kie en kristanismo la grandamiraklo estas homo -- Jesuo -- tie en islamo, la granda miraklo estas libro -- Korano. La juraĵoj en Korano estas bazo de ŝario. Korano estas ĉefa studobjekto de koranlernejoj (madrasa aŭ medresé). (eo)
El Corán (del árabe القرآن, al-qurʕān, ‘la recitación’, [qurˈʔaːn], persa: [ɢoɾˈʔɒːn]), también transliterado como Alcorán, Qurán o Korán, es el libro sagrado del islam, es la palabra de Dios (en árabe Allāh, الله), revelada a Mahoma (Muhammad, محمد), quien se considera que recibió estas revelaciones por medio del arcángel Gabriel (Ŷibrīl جبريل). Durante la vida del profeta Mahoma, las revelaciones eran transmitidas oralmente o escritas en hojas de palmeras, trozos de cuero o huesos, etc. A la muerte del profeta, en 632, sus seguidores comenzaron a reunir estas revelaciones, que durante el Califato de Uthmán ibn Affán (عثمان بن عفان) tomaron la forma que hoy conocemos, 114 capítulos (azoras, سورة), cada uno dividido en aleyas.(آية) El Corán menciona muchos personajes que aparecen en los libros sagrados del judaísmo y el cristianismo (Tanaj y Biblia) y en la literatura devota (por ejemplo, los libros apócrifos), con muchas diferencias en detalle. Personajes del mundo hebreo y cristiano muy conocidos como Adán, Noé, Abraham, Moisés, María de Nazaret, Jesús de Nazaret y Juan el Bautista aparecen mencionados como profetas islámicos. Los musulmanes afirman que el Corán es la palabra «eterna e increada» de Dios. Por ello, su transmisión debería realizarse sin el menor cambio en la lengua originaria, el árabe clásico. El Corán ha sido traducido a muchos idiomas, principalmente pensando en aquellos creyentes cuyas lenguas no son el árabe. Aun así, en la liturgia se utiliza exclusivamente el árabe, ya que la traducción únicamente tiene valor didáctico, como glosa o instrumento para ayudar a entender el texto original. De hecho, una traducción del Corán ni siquiera se considera un Corán. auténtico sino una interpretación del mismo. (es)
Korana (arabieraz: القرآن‎, al-qur'ān, qurˈʔaːn ahoskatua, euskaraz: «errezitazioa») Islamaren da. Musulmanen sinesmenen arabera, Jainkoak (arabieraz: Ala‎, الله), Gabriel goiaingeruaren bitartez, Mahoma profetari egin zion errebelazioa jasotzen du. Bibliaren ondoren, munduan eraginik handiena izan duen liburua da. (eu)
Le Coran (en arabe : القُرْآن, al-Qurʾān, « la récitation ») est le texte sacré de l'islam. Pour les musulmans, il reprend verbatim la parole de Dieu (Allah). Œuvre de l'Antiquité tardive datant du VIIe siècle, le Coran reste le premier et le plus ancien livre connu en arabe à ce jour. La tradition musulmane le présente comme le premier ouvrage en arabe, avec le caractère spécifique d'inimitabilité dans la beauté de sa structure et dans ses principes moraux et éthiques. Pour les musulmans, le Coran regroupe les paroles d'Allah, révélations transmises par l'archange Gabriel (جبريل, Jibrīl) au dernier prophète et messager de Dieu, Mahomet (محمد, Muḥammad, « le loué »), de 610–612 jusqu'à sa mort en 632. Le Coran est parfois appelé al-kitāb (« le Livre »), adh-dhikr (« le Rappel ») ou encore al-furqān (« le Discernement »). En ce sens, il est, pour les musulmans, l'expression d'un attribut incréé de Dieu adressé à toute l'humanité. Les conditions de la mise par écrit puis de la fixation canonique du texte que la tradition fait remonter au troisième calife, Uthmān, font toujours l'objet de recherches et de débats parmi les exégètes et historiens du XXIe siècle. Pour les historiens spécialisés en critique textuelle, le Coran est un « ensemble composite de textes compilés ou rédigés par des auteurs différents, fixé dans les dernières années du VIIe siècle, sous le règne du calife omeyyade Abd al-Malik (685-705), véritable organisateur de l'empire et qui fit de l'islam sa religion officielle ». (fr)
Is é an Córan, nó an Córán (Araibis: القرآن Al Qur’án), leabhar naofa an Ioslaim. An urraim a thugtar don Chóran san Ioslam, tá sí cosúil leis an urraim a thugtar d'Íosa sa chreideamh Críostaí. Is é an rud a chreideann an Moslamach fíréanta gurb é an Córan briathar neamhthruaillithe Dé, agus mar sin, tá sé an-tábhachtach téacs an Chórain a chosaint ar gach cineál truailliú. Dá réir sin, ní ghlactar ach leis an gCóran Araibise mar fhíor-leabhar naofa. Rinne Muid Córan Araibise de, ionas go dtuigfeadh sibh é, a deir Dia, sa Chóran. Tá ainm an Chórain bunaithe ar thamhan focail a chiallaíonn léamh, léitheoireacht sna teangacha Seimíteacha. Tugtar ar chaibidil de chuid an Chórain, agus céad ceithre cheann déag acu ann. Seo leagan Gaeilge den chéad súra, nó súra na hOscailte: In ainm Dé atá lán trua agus trócaire!Moladh go hard le Dia, Tiarna na nUile Dhomhan,Dia atá lán trua agus trócaire,Rialtóir Lá an Luain.Tusa a adhraímid, Ortsa a iarraimid cabhair,Cuir i mbealach ár leasa sinn,A mbealach siúd ar bhronn Tú Do ghrásta orthu,Seachas a mbealach siúd a bhfuil fearg ort leo agus a chuaigh ar strae. (ga)
The Quran (/kʊrˈɑːn/, kuurr-AHN; Standard Arabic: اَلْقُرْآنُ‎‎, Quranic Arabic: ٱلۡقُرۡءَانُ‎, al-Qurʾān [alqurˈʔaːn], 'the recitation'), also romanized Qur'an or Koran, is the central religious text of Islam, believed by Muslims to be a revelation from God. It is organized in 114 chapters (pl.: سور‎ suwar, sing.: سورة‎ sūrah), which consist of verses (pl.: آيات‎ ʾāyāt, sing.: آية‎ ʾāyah, cons.: ʾāyat). In addition to its religious significance, it is widely regarded as the finest work in Arabic literature, and has significantly influenced the Arabic language. Muslims believe that the Quran was orally revealed by God to the final prophet, Muhammad, through the archangel Gabriel incrementally over a period of some 23 years, beginning in the month of Ramadan, when Muhammad was 40; and concluding in 632, the year of his death. Muslims regard the Quran as Muhammad's most important miracle; a proof of his prophethood; and the culmination of a series of divine messages starting with those revealed to Adam, including the Torah, the Psalms and the Gospel. The word Quran occurs some 70 times in the text itself, and other names and words are also said to refer to the Quran. The Quran is thought by Muslims to be not simply divinely inspired, but the literal word of God. Muhammad did not write it as he did not know how to write. According to tradition, several of Muhammad's companions served as scribes, recording the revelations. Shortly after the prophet's death, the Quran was compiled by the companions, who had written down or memorized parts of it. Caliph Uthman established a standard version, now known as the Uthmanic codex, which is generally considered the archetype of the Quran known today. There are, however, variant readings, with mostly minor differences in meaning. The Quran assumes familiarity with major narratives recounted in the Biblical and apocryphal scriptures. It summarizes some, dwells at length on others and, in some cases, presents alternative accounts and interpretations of events. The Quran describes itself as a book of guidance for mankind ( 2:185). It sometimes offers detailed accounts of specific historical events, and it often emphasizes the moral significance of an event over its narrative sequence. Supplementing the Quran with explanations for some cryptic Quranic narratives, and rulings that also provide the basis for Islamic law in most denominations of Islam, are hadiths—oral and written traditions believed to describe words and actions of Muhammad. During prayers, the Quran is recited only in Arabic. Someone who has memorized the entire Quran is called a hafiz. A verse is sometimes recited with a special kind of elocution reserved for this purpose, called tajwid. During the month of Ramadan, Muslims typically complete the recitation of the whole Quran during tarawih prayers. In order to extrapolate the meaning of a particular Quranic verse, Muslims rely on exegesis, or commentary rather than a direct translation of the text. (en)
Al-Qur'an atau Qur'an (bahasa Arab: القرآن, translit. al-Qurʾān‎), adalah sebuah kitab suci utama dalam agama Islam Kalam Allah SWT, yang dipercayai Muslim bahwa kitab ini diturunkan oleh Allah, yang diturunkan kepada Nabi Muhammad SAW. Kitab ini terbagi ke dalam beberapa surah (bab) 114 surah dan setiap surahnya terbagi ke dalam beberapa ayat. Umat Islam percaya bahwa Al-Qur'an difirmankan langsung oleh Allah kepada Nabi Muhammad melalui Malaikat Jibril, berangsur-angsur selama 22 tahun, 2 bulan dan 22 hari atau rata-rata selama 23 tahun, dimulai sejak tanggal 17 Ramadan, pengumpulan Al-Qur'an ditempuh dengan cara: pertama al jam'u fis sudur para sahabat menghapalnya di luar kepala setiap kali Nabi Muhammad SAW menerima wahyu, hal ini bisa dilakukan oleh mereka dengan mudah terkait dengan kultur budaya orang arab yang menjaga Turats peninggalan nenek moyang mereka diantaranya berupa syair atau cerita dengan media hafalan dan mereka sangat masyhur dengan kekuatan daya hapalnya kedua al jam'u fis suthur yaitu wahyu turun saat Nabi Muhammad berumur 40 tahun yaitu 12 tahun sebelum hijrah ke Madinah hingga wafat pada tahun 632. Umat Muslim menghormati Al-Qur'an sebagai sebuah mukjizat terbesar Nabi Muhammad SAW, sebagai salah satu tanda dari kenabian, dan merupakan puncak dari seluruh pesan suci (wahyu) yang diturunkan oleh Allah SWT sejak Nabi Adam dan diakhiri dengan Nabi Muhammad SAW. Kata "Quran" disebutkan sebanyak 70 kali di dalam Al-Qur'an itu sendiri. Menurut ahli sejarah beberapa sahabat Nabi Muhammad Shallallah Alaihi Wasallam memiliki tanggung jawab menuliskan kembali wahyu Allah SWT berdasarkan apa yang telah para sahabat hafalkan. Setelah Nabi Muhammad SAW wafat, para sahabat segera menyusun dan menuliskan kembali hafalan wahyu mereka. Penyusunan kembali Al-Qur'an ini diprakarsai oleh Khalifah Abu Bakar Ash-Shiddiq atas usulan dari Umar bin Khattab dengan persetujuan para sahabat senior. Al-Qur’an menjelaskan sendiri bahwa isi dari Al-Qur’an adalah sebuah petunjuk. Terkadang juga dapat berisi cerita mengenai kisah bersejarah, dan menekankan pentingnya moral. Al-Qur’an digunakan bersama dengan hadis untuk menentukan Syari'ah. Saat melaksanakan Salat, Al-Qur’an dibaca hanya dalam bahasa Arab. Beberapa pakar Barat mengapresiasi Al-Qur’an sebagai sebuah karya sastra bahasa Arab terbaik di dunia. Seseorang yang menghafal isi Al-Qur'an disebut Hafiz. Beberapa umat Muslim membacakan Al-Qur’an dengan tartil., dan peraturan, yang disebut tajwid. Saat bulan suci Ramadan, biasanya umat Muslim melengkapi hafalan Dan membaca Al-Qur’an mereka setelah melaksanakan shalat tarawih. Untuk memahami makna dari al quran, umat Muslim menggunakan rujukan yang disebut tafsir. (in)
クルアーン（قرآن qur’ān）あるいはコーランは、イスラム教（イスラーム）の聖典である。イスラームの信仰では、唯一無二の神（アッラー）から最後の預言者に任命されたムハンマドに対して下された啓示と位置付けられている。ムハンマドの生前に多くの書記によって記録され、死後にまとめられた現在の形は114章からなる。クルアーンは、読誦して音韻を踏むように書かれている。「クルアーン」という名称はアラビア語で「詠唱すべきもの」を意味し、アラビア語では正確には定冠詞を伴って「アル=クルアーン」と呼ばれる。英語では、Quran（Qurʾan）または、Koranと表記されるが、「コーラン」という発音は、回教（回紇（ウイグル）に由来）と共に中国語「古蘭（または可蘭）」に由来する。 (ja)
쿠란(아랍어: القرآن, 문화어: 코란경)은 무함마드가 610년 이후 23년간 알라에게 받은 메시지를 구전으로 전하다가, 그의 가르침을 받은 제자들이 여러 장소에서 여러 시대를 걸쳐 기록한 기록물들을 모아서 집대성한 책으로, 이 메시지는 무함마드가 40세 무렵 현재 사우디아라비아에 있는 히라산의 암혈에서 천사 지브릴을 통해 처음 받았다고 전해진다. 쿠란은 카라아(قَرَأَ, 읽다)라는 동사에서 파생된 명사로 '읽기’라는 뜻을 지닌다. 쿠란은 계시되어 가르쳐지면, 제자들이 그것을 낙타의 골편이나 야자의 엽피, 양피지 등에 기록하였으며, (무함마드가 죽자마자) 이후 제1대 칼리프 아부 바크르 시절에 쿠란을 한 권으로 집대성해 보관하였고, 제3대 칼리프 우스만 이븐 아판은 쿠란 결집위원회를 조직하여 최종적으로 집대성 작업을 완성했다. 이 과정에서 쿠라이시 부족의 언어로 그 기재 방법을 통일하였으며, 정통본을 암송자인 하피즈와 함께 이슬람 각지로 파견하여 전파하도록 했으며, 이것이 현재 사용되고 있는 쿠란의 정본(定本)이다. 또한 이것을 달리 '이맘본' 또는 '우스만본'이라 부르기도 한다. 오늘날 쓰이는 쿠란은 이 정본을 원본으로 삼고 있다. 9세기 말부터 모음 기호인 타슈킬(تشكيل)이 붙어 표기되기 시작했으며 운율에 따른 읽는 법과 문법에 따라 다를 수 있으나, 그 내용은 같다. (ko)
Il Corano (in arabo: القرآن‎, al-Qurʾān; letteralmente: «la lettura» o «la recitazione salmodiata») è il testo sacro dell'Islam. Per i musulmani il Corano, così come viene conosciuto e letto oggi, rappresenta il messaggio rivelato intorno al 600 d.C. da Dio (in arabo: الله‎, Allah) a Maometto (in arabo: مُـحَـمَّـد‎, Muḥammad) per un tramite angelico – a partire dal 22 dicembre 609 – e destinato a ogni essere umano sulla Terra. Opera culminante di una Rivelazione cominciata con Adamo (in arabo: آدم‎, Ādam) – primo uomo e primo profeta musulmano – e passata per un grande numero di Profeti e Messaggeri provenienti da differenti contesti culturali e religiosi che il Corano e la tradizione islamica incorporano, sebbene con alcune importanti differenze rispetto alla narrazione biblica. (it)
De Koran of Qoer'ān (Arabisch: القرآن, al-qoer'ān) is het enige van de door moslims erkende islamitische heilige boeken dat zuiver zou zijn overgeleverd. Volgens de islamitische traditie zijn de woorden in de Arabische taal door God via de engel Djibriel aan de profeet Mohammed geopenbaard. De Koran wordt beschouwd als het eerste prozawerk uit de Arabische literatuur en heeft een grote invloed gehad op de literaire ontwikkeling van het Arabisch. Het Arabische woord قرآن (qoer'ān) betekent oplezing, recitatie, voordracht. Koran wordt gebruikt voor de Nederlandse vertaling. Een vertaling wordt door moslims doorgaans niet als authentiek gezien, omdat vertalen automatisch interpreteren zou betekenen. Iedere vertaling is dus 'slechts' een interpretatie. Vertalingen vertonen, door de opbouw van de Arabische taal, op essentiële punten grote verschillen en worden dan ook niet als gezaghebbend erkend. Exegese op de Arabische Koran is wel mogelijk en wordt tafsir genoemd. De bekendste islamitische geleerden (oelama) spreken daarom over een 'exegetische vertaling'. De Koran is de eerste bron van de islam, maar de Overleveringen (Hadith) zijn de tweede bron. De Koran geeft geen specifieke antwoorden op elke vraag of elk probleem. Mohammed en zijn metgezellen worden gezien als de levende uitleggers in praktijk, vastgelegd in de Overleveringen. De Koran en de (minder absolute) Hadith samen vormen de basis van de islam. Voor moslims is de autoriteit van de Koran absoluut. Het wordt gezien als het Woord van God. De Koran wordt echter wel geïnterpreteerd. Dit kan een dynamische interpretatie zijn die met de omstandigheden verandert. (nl)
Koran (arab. ‏القُرْآن‎, Al-Qur’ān) – święta księga islamu. Według tradycji muzułmańskiej powstawał w latach 610–632, objawiany fragmentami prorokowi islamu, Mahometowi (zm. 632) przez Archanioła Dżibrila (identyfikowanego w islamie z biblijnym archaniołem Gabrielem). Słowo „Koran” pochodzi od arabskiego słowa al-kur’ān, które oznacza „recytację”, ponieważ pierwotnie Koran przekazywano ustnie. Według islamu i samego Koranu jego twórcą jest Allah. Koran składa się ze 114 sur (rozdziałów), które z kolei dzielą się na aje (wersety). Rozróżnia się 90 sur mekkańskich i 24 sury medyńskie, ze względu na miejsce ich objawienia. Sury są w Koranie ułożone przeważnie według długości, od najdłuższej do najkrótszej. Za „kanoniczną” uznano za panowania kalifa Usmana (644–656) redakcję Koranu autorstwa , osobistego sekretarza Mahometa. Koran został spisany w klasycznym języku arabskim, przez niektórych utożsamianym z dialektem Kurajszytów, w formie prozy rytmicznej i rytmizowanej (arab. sadż). Zdaniem muzułmanów literacka forma Koranu ma być niemożliwa do naśladowania, co wiąże się z dogmatem religijnym o „cudowności Koranu” (idżaz al-kuran). Recytacja Koranu jest w świecie islamu uznawana zarówno za praktykę religijną, jak i za jedną ze sztuk pięknych. Istnieje wiele odmian recytacji Koranu, uważanych za „kanoniczne” i różniących się głównie w zakresie fonetyki. Ponieważ tekst Koranu jest pełen zwrotów archaicznych, niejasnych dla przeciętnego odbiorcy czy poetyckich, powstała nauka o egzegezie tekstu koranicznego (arab. tafsir). Poszczególne interpretacje Koranu zależą, m.in. od przynależności ich autorów do poszczególnych odłamów islamu, oraz ugrupowań politycznych. Za jeden z najbardziej autorytatywnych uchodzi sunnicki komentarz At-Tabariego z X w. Koran wpływał na rozwój kultury wielu narodów azjatyckich i afrykańskich. W wielu państwach o tradycji muzułmańskiej Koran uważany jest za jedno ze źródeł prawa, przede wszystkim w zakresie prawa cywilnego. Koran inspiruje od wieków muzułmańskich myślicieli i autorów. Wśród proroków wymienia postacie z Biblii Starego i Nowego Testamentu, wśród nich Jezusa, oraz przytacza wydarzenia opisane w Biblii. Formułuje przepisy nie tylko dotyczące praktyk religijnych, ale i stricte natury prawnej, oraz nawet powszednich przejawów życia, jak higiena, savoir-vivre. Według tradycji islamu po raz pierwszy Koran został przetłumaczony na język obcy, mianowicie perski, przez Salmana al-Farsiego. Pierwszego przekładu Koranu na język europejski, mianowicie na łacinę, dokonał w 1134. Najbardziej znanymi autorami polskich przekładów Koranu są Jan Murza Tarak Buczacki, Tatar polski (wyd. 1858), oraz Józef Bielawski (wyd. 1986). (pl)
Koranen (arabiska: القرآن, al-Qurʾān, "recitationen") är islams heliga skrift, även kallad al-Qurʾān ul-Karīm, "den ädla recitationen". Koranen består av profeten Muhammeds uppenbarelser och innehåller enligt islam Guds (Allahs) budskap, nedsänt till Muhammed genom ärkeängeln Jibril (Gabriel) under en period av 23 år från och med år 610. Inom islam betecknas Koranen även som "Sista testamentet", "Boken", "Guds bok" och "Uppenbarelsen". Koranen ses av muslimer som en bekräftelse av det som förkunnats av alla föregående profeter för världens alla folk. (sv)
Кора́н (араб. الْقُرآن‎ [qurˈʔaːn] — аль-К̣ур’а̄н, Священный Коран, Благородный Коран, Досточтимый Коран) — священная книга мусульман, написанная на арабском языке. Слово «Коран» происходит от арабского الْقُرآن — «чтение вслух», «назидание»(Коран, 75:16-18). Согласно исламскому вероучению, Коран был передан путём откровения пророку Мухаммеду и является словом Божьим и Последним Заветом для человечества. Современная редакция Корана является собранием записей, проанализированных в седьмом веке специальной коллегией во главе с Зейдом ибн Сабитом, по повелению Абу Бакра ас-Сиддика и Умара ибн аль-Хаттаба, проверенная и утверждённая в качестве единственно правильной версии при третьем халифе Усмане. В мусульманской традиции считается, что каноническая версия была утверждена в соответствии с единогласием оставшихся на тот момент в живых сподвижников пророка о том, что именно в таком виде читал Коран сам пророк Мухаммед, и именно так он был продиктован. Достоверным (мутаватир) является и письменная запись Корана и его прочтение, а также сохранён язык, на котором ниспослан Коран — литературный (классический) арабский. Согласно мусульманской традиции, передача Корана была осуществлена через ангела Джибриля (архангела Гавриила) и длилась без малого 23 (точнее 22, с 610 по 632 год) года, а первое откровение Мухаммед получил в возрасте сорока лет, в Ночь могущества (месяц Рамадан). Коран был записан со слов Мухаммеда его сподвижниками. Корану посвящено множество исследований как мусульманских, так и немусульманских учёных. В мусульманском мире одним из обобщающих трудов признано «Совершенство в коранических науках» Джалал ад-Дин ас-Суйуты (1455—1505). В исламских странах Коран, вместе с Сунной — словами и делами Мухаммеда, переданными в хадисах, — служит основой законодательства, как религиозного, так гражданского и уголовного. К Корану написано множество тафсиров (разъясняющих комментариев), сделанных мусульманскими учёными-богословами. (ru)
《古蘭經》（阿拉伯语：اَلْقُرآن‎，al-qurʾān，字面上解作「誦讀」）是伊斯蘭教中最重要的經典。伊斯蘭教信徒（穆斯林）相信《古蘭經》是真主阿拉的啟示，它被穆斯林廣泛認為是最優秀的阿拉伯語经典及文學作品，《古蘭經》的篇章被稱為“蘇拉”，節句則被稱為“阿亞”。穆斯林相信《古蘭經》的內容是真主透過天使加百列（賈布里勒）口頭傳授給穆罕默德，始自公元609年，直至穆罕默德圣人在632年逝世為止，歷時23年。穆斯林認為《古蘭經》是指導穆罕默德圣人奉行使命的奇跡，證明他的先知身份，而他亦是自亞當以來最後一位接收啟示的先知。根據傳統的說法，穆罕默德圣人的多位同伴充當書記，負責把真主的啟示筆記下來。這些同伴在穆罕默德圣人逝世後不久根據這些記錄及他們的記憶進行編撰。由於筆記書寫時出現了各種不同的版本，哈里發奧斯曼於是制訂了一個被稱為「奧斯曼本」的範本加以整理，一般都被認為是當今《古蘭經》的原型。不過，鑑於《古蘭經》有不同的，大部分讀法相互之間有細微的差異，而有些讀法則與其他的讀法有頗大的差異，加上早期的阿拉伯文本根本就無法發音，故此奧斯曼本與當今的《古蘭經》及當初穆罕默德所得的啟示之間的關聯性仍然不明確。《古蘭經》的內容與猶太教《舊約》及基督教《新約》經典記載的主要故事有相同之處，但有些只是概括論述，有些則加以引申詳述，有時會提供額外的資料及對事件加以評價和解釋。與前兩者不同，《古蘭經》把自身定位為一部指導性的典籍，因此很少詳盡地記載神諭的具體指示、還有相關的歷史事件，經常強調事件當中的價值觀，而不是本身的故事性。《古蘭經》及聖訓都是制訂伊斯蘭教法的依據。在禮拜期間只能以阿拉伯語誦讀古蘭經。能夠背誦整部《古蘭經》的人被稱為哈菲茲，有些穆斯林用的方式閱讀古蘭經的經文，這種方式被稱為。在賴買丹月（即斋月），穆斯林按照慣例在泰拉威禮拜誦讀整部古蘭經。大部分穆斯林在理解經文意義的時候會用上塔夫細爾（《古蘭經》的注釋）。 (zh)
Коран (араб. القرآن‎, al-Qurʾān [alqurˈʔaːn], «декламація») — центральний релігійний текст Ісламу, який мусульмани вважають одкровенням від Бога (Аллаха). Його вважають найкращим твором у класичній арабській літературі. Він складається з 114 глав (сур), які складаються з віршів (аятів). Мусульмани вірять, що Коран був усно відкритий Богом останньому пророку Мухаммеду через архангела Гавриїла (Джібріла) поступово протягом приблизно 23 років, починаючи з місяця Рамадан, коли Мухаммеду було 40; і закінчується в 632 році, році його смерті. Мусульмани вважають Коран найважливішим чудом Мухаммеда; доказ його пророцтва; і кульмінація серії божественних послань, починаючи з тих, що були відкриті Адаму, включаючи Тауру (Тору), Забур (Псалми) та Інджіл (Євангеліє). Слово Коран зустрічається приблизно 70 разів у самому тексті, а інші назви та слова також кажуть, що посилаються на Коран. Мусульмани вважають Коран не просто богонатхненним, а буквальним словом Бога. Мухаммед не написав цього, оскільки не вмів писати. Згідно з традицією, кілька супутників Мухаммеда служили переписувачами, записуючи одкровення. Невдовзі після смерті пророка сподвижники склали Коран, які записали або запам’ятали його частини. Халіф Усман створив стандартну версію, тепер відому як Усманський кодекс, який зазвичай вважається архетипом Корану, відомого сьогодні. Однак існують різні варіанти читання, переважно з незначними відмінностями у значенні. Коран передбачає знайомство з основними оповідями, переказаними в біблійних і апокрифічних писаннях. У ньому підсумовуються деякі, докладно зупиняються на інших і, в деяких випадках, представлені альтернативні виклади та інтерпретації подій. Коран описує себе як книгу керівництва для людства (2:185). У ньому іноді пропонуються детальні розповіді про конкретні історичні події, і часто наголошується на моральному значенні події над її оповідною послідовністю. Доповнюючи Коран поясненнями деяких загадкових оповідань Корану та постановами, які також забезпечують основу шаріату (ісламського права) у більшості конфесій ісламу, є хадиси — усні та письмові перекази, які, як вважається, описують слова та дії Мухаммед. Під час молитви Коран читається лише арабською мовою. Того, хто запам'ятав весь Коран, називають хафізом. Аят (вірш Корану) іноді читається зі спеціальним видом промови, призначеним для цієї мети, який називається таджвідом. Протягом місяця Рамадан мусульмани зазвичай завершують декламацію всього Корану під час молитви тараві. Щоб екстраполювати значення конкретного вірша Корану, мусульмани покладаються на екзегезу, або тафсир (коментар), а не на прямий переклад тексту. (uk)

dbo:wikiPageExternalLink

dbo:wikiPageWikiLink

dbp:wikiPageUsesTemplate

dcterms:subject

rdf:type

rdfs:comment

Korana (arabieraz: القرآن‎, al-qur'ān, qurˈʔaːn ahoskatua, euskaraz: «errezitazioa») Islamaren da. Musulmanen sinesmenen arabera, Jainkoak (arabieraz: Ala‎, الله), Gabriel goiaingeruaren bitartez, Mahoma profetari egin zion errebelazioa jasotzen du. Bibliaren ondoren, munduan eraginik handiena izan duen liburua da. (eu)
クルアーン（قرآن qur’ān）あるいはコーランは、イスラム教（イスラーム）の聖典である。イスラームの信仰では、唯一無二の神（アッラー）から最後の預言者に任命されたムハンマドに対して下された啓示と位置付けられている。ムハンマドの生前に多くの書記によって記録され、死後にまとめられた現在の形は114章からなる。クルアーンは、読誦して音韻を踏むように書かれている。「クルアーン」という名称はアラビア語で「詠唱すべきもの」を意味し、アラビア語では正確には定冠詞を伴って「アル=クルアーン」と呼ばれる。英語では、Quran（Qurʾan）または、Koranと表記されるが、「コーラン」という発音は、回教（回紇（ウイグル）に由来）と共に中国語「古蘭（または可蘭）」に由来する。 (ja)
Il Corano (in arabo: القرآن‎, al-Qurʾān; letteralmente: «la lettura» o «la recitazione salmodiata») è il testo sacro dell'Islam. Per i musulmani il Corano, così come viene conosciuto e letto oggi, rappresenta il messaggio rivelato intorno al 600 d.C. da Dio (in arabo: الله‎, Allah) a Maometto (in arabo: مُـحَـمَّـد‎, Muḥammad) per un tramite angelico – a partire dal 22 dicembre 609 – e destinato a ogni essere umano sulla Terra. Opera culminante di una Rivelazione cominciata con Adamo (in arabo: آدم‎, Ādam) – primo uomo e primo profeta musulmano – e passata per un grande numero di Profeti e Messaggeri provenienti da differenti contesti culturali e religiosi che il Corano e la tradizione islamica incorporano, sebbene con alcune importanti differenze rispetto alla narrazione biblica. (it)
Koranen (arabiska: القرآن, al-Qurʾān, "recitationen") är islams heliga skrift, även kallad al-Qurʾān ul-Karīm, "den ädla recitationen". Koranen består av profeten Muhammeds uppenbarelser och innehåller enligt islam Guds (Allahs) budskap, nedsänt till Muhammed genom ärkeängeln Jibril (Gabriel) under en period av 23 år från och med år 610. Inom islam betecknas Koranen även som "Sista testamentet", "Boken", "Guds bok" och "Uppenbarelsen". Koranen ses av muslimer som en bekräftelse av det som förkunnats av alla föregående profeter för världens alla folk. (sv)
الۡقُرۡآنۡ، ويُسَمَّىٰ تكريمًا ٱلۡقُرۡآنُ ٱلۡكَرِيمُ، هو كتاب الله المعجز عند المسلمين، يُعَظِّمُونَهُ وَيُؤْمِنُونَ أَنَّهُ كلام الله، وَأَنَّهُ قد أُنزِلَ علىٰ الرسول محمد للبيان والإعجاز، وأنه محفوظ في الصدور والسطور من كل مس أو تحريف، وَبِأَنَّهُ مَنْقُولࣱ بالتواتر، وبأنه المتعبد بتلاوته، وأنه آخر الكتب السماوية بعد صحف إبراهيم والزبور والتوراة والإنجيل. (ar)
L'Alcorà (àrab: القرآن, al-Qur'ān, /qur'ʔaːn/, ‘lectura en veu alta’, ‘recitació’, ‘predicació’) és el llibre sagrat de l'islam. Per als musulmans, aquest llibre conté la paraula de Déu (Al·là), revelada al profeta Mahoma (Muhàmmad) per mitjà de l'arcàngel Gabriel (Jibril). Es tracta igualment del primer llibre escrit en àrab. L'Alcorà també és anomenat, entre altres denominacions, furqān (‘discriminació entre el bé i el mal'), dikr (‘amonestació’), hudā (‘guia’) o simplement kitāb (‘llibre’). (ca)
Korán (arabsky القرآن‎‎ 'al-Qurʾān', doslova: "recitace") je hlavní náboženský text islámu, který se skládá z recitací Muhammada (proroka islámu) během posledních 23 let jeho života. Muslimové věří, že verše koránu mu diktoval anděl Gabriel jako zprávy od jediného Boha (Alláha). Korán je rozdělen na 114 súr (kapitol), které nejsouchronologicky uspořádány dle času zjevení (historicky první Muhammadovo zjevení se nachází až v 96. súře [1]). Každá súra se skládá z určitého počtu veršů (ayat). Nejstarší rukopisný exeplář, takzvaný Birmingham Manuscript. Dvě stránky Koránu o velikosti 33,3 cm x 24,5 cm zůstaly téměř 100 let nerozpoznané v univerzitní knihovně v Birminghamu. Jsou datovány metodou uhlíku 14C do let 568–645, což je období Mohamedova života, respektive doba těsně po jeho smrti. Ide (cs)
Το Κοράνιο ή κοράνι (στα Αραβικά: أَلْقُرآن‎ , al-qur'ān αλ Κουράν) είναι το ιερό βιβλίο του Ισλάμ. Για τους μουσουλμάνους το Κοράνιο είναι ο λόγος του Θεού, η καταγραφή της αποκάλυψής του στο ανθρώπινο γένος, έτσι όπως μεταδόθηκε στον προφήτη Μωάμεθ από τον αρχάγγελο Γαβριήλ (Τζιμπρίλσε μια περίοδο 23 χρόνων, από τις 22 Δεκεμβρίου 609 μ.Χ, όταν ο Μωάμεθ ήταν 40 ετών, έως το 632 την χρονιά θανάτου του. (el)
Korano (arabe القرآن Al-Qur'an) estas la sankta libro de Islamo, konsiderata la Vorto deDio kaj la kulmino de la Dia revelacio al la homoj. Korano priskribas la islaman kredon. Laŭ la islama tradicio, Korano estis diktita dum 23 jaroj en la 7-a jarcento de la Anĝelo Gabrielo al la lasta profeto Mohamedo. Mohamedo unuafoje aŭdis la voĉon de Gabrielo kiel sonorilon, sed poste li povis aŭdi la vortojn. Li kaj liaj sekvantoj skribis la vortojn sur palmfolioj kaj ŝtonoj. Nur post lia morto Korano estis inkigita kaj ricevis ĝian finan formon (sub la rego de Utmano, de 644 ĝis 656). Ĝi enhavas114 ĉapitrojn (nomite surah, t.e. surao), ordigitaj ne laŭ temo sed ĝenerale laŭ longeco, la plej longa metita unua, ktp. Pro la strukturo de Korano, ĝi estas facile parkerigita en la araba, tiel ke hodiaŭ m (eo)
El Corán (del árabe القرآن, al-qurʕān, ‘la recitación’, [qurˈʔaːn], persa: [ɢoɾˈʔɒːn]), también transliterado como Alcorán, Qurán o Korán, es el libro sagrado del islam, es la palabra de Dios (en árabe Allāh, الله), revelada a Mahoma (Muhammad, محمد), quien se considera que recibió estas revelaciones por medio del arcángel Gabriel (Ŷibrīl جبريل). (es)
Der Koran (so die eingedeutschte Form von arabisch القرآن al-Qur'ān, DMG al-Qurʾān ‚die Lesung, Rezitation‘, [al-qurˈʔaːn]) ist die heilige Schrift des Islams, die gemäß dem Glauben der Muslime die wörtliche Offenbarung Gottes (arabisch الله, Allah) an den Propheten Mohammed enthält. Er ist in einer speziellen Reimprosa abgefasst, die auf Arabisch als Sadschʿ bezeichnet wird. Der Koran besteht aus 114 Suren, diese bestehen wiederum aus einer unterschiedlichen Anzahl an Versen (آيات / āya, pl. āyāt). Maßgeblich für alle modernen Ausgaben ist die orthographisch standardisierte Kairiner Koranausgabe der Kairoer Azhar-Universität von 1924. (de)
Le Coran (en arabe : القُرْآن, al-Qurʾān, « la récitation ») est le texte sacré de l'islam. Pour les musulmans, il reprend verbatim la parole de Dieu (Allah). Œuvre de l'Antiquité tardive datant du VIIe siècle, le Coran reste le premier et le plus ancien livre connu en arabe à ce jour. La tradition musulmane le présente comme le premier ouvrage en arabe, avec le caractère spécifique d'inimitabilité dans la beauté de sa structure et dans ses principes moraux et éthiques. (fr)
Is é an Córan, nó an Córán (Araibis: القرآن Al Qur’án), leabhar naofa an Ioslaim. An urraim a thugtar don Chóran san Ioslam, tá sí cosúil leis an urraim a thugtar d'Íosa sa chreideamh Críostaí. Is é an rud a chreideann an Moslamach fíréanta gurb é an Córan briathar neamhthruaillithe Dé, agus mar sin, tá sé an-tábhachtach téacs an Chórain a chosaint ar gach cineál truailliú. Dá réir sin, ní ghlactar ach leis an gCóran Araibise mar fhíor-leabhar naofa. Rinne Muid Córan Araibise de, ionas go dtuigfeadh sibh é, a deir Dia, sa Chóran. Tá ainm an Chórain bunaithe ar thamhan focail a chiallaíonn léamh, léitheoireacht sna teangacha Seimíteacha. (ga)
The Quran (/kʊrˈɑːn/, kuurr-AHN; Standard Arabic: اَلْقُرْآنُ‎‎, Quranic Arabic: ٱلۡقُرۡءَانُ‎, al-Qurʾān [alqurˈʔaːn], 'the recitation'), also romanized Qur'an or Koran, is the central religious text of Islam, believed by Muslims to be a revelation from God. It is organized in 114 chapters (pl.: سور‎ suwar, sing.: سورة‎ sūrah), which consist of verses (pl.: آيات‎ ʾāyāt, sing.: آية‎ ʾāyah, cons.: ʾāyat). In addition to its religious significance, it is widely regarded as the finest work in Arabic literature, and has significantly influenced the Arabic language. (en)
Al-Qur'an atau Qur'an (bahasa Arab: القرآن, translit. al-Qurʾān‎), adalah sebuah kitab suci utama dalam agama Islam Kalam Allah SWT, yang dipercayai Muslim bahwa kitab ini diturunkan oleh Allah, yang diturunkan kepada Nabi Muhammad SAW. Kitab ini terbagi ke dalam beberapa surah (bab) 114 surah dan setiap surahnya terbagi ke dalam beberapa ayat. (in)
쿠란(아랍어: القرآن, 문화어: 코란경)은 무함마드가 610년 이후 23년간 알라에게 받은 메시지를 구전으로 전하다가, 그의 가르침을 받은 제자들이 여러 장소에서 여러 시대를 걸쳐 기록한 기록물들을 모아서 집대성한 책으로, 이 메시지는 무함마드가 40세 무렵 현재 사우디아라비아에 있는 히라산의 암혈에서 천사 지브릴을 통해 처음 받았다고 전해진다. 쿠란은 카라아(قَرَأَ, 읽다)라는 동사에서 파생된 명사로 '읽기’라는 뜻을 지닌다. 쿠란은 계시되어 가르쳐지면, 제자들이 그것을 낙타의 골편이나 야자의 엽피, 양피지 등에 기록하였으며, (무함마드가 죽자마자) 이후 제1대 칼리프 아부 바크르 시절에 쿠란을 한 권으로 집대성해 보관하였고, 제3대 칼리프 우스만 이븐 아판은 쿠란 결집위원회를 조직하여 최종적으로 집대성 작업을 완성했다. 이 과정에서 쿠라이시 부족의 언어로 그 기재 방법을 통일하였으며, 정통본을 암송자인 하피즈와 함께 이슬람 각지로 파견하여 전파하도록 했으며, 이것이 현재 사용되고 있는 쿠란의 정본(定本)이다. 또한 이것을 달리 '이맘본' 또는 '우스만본'이라 부르기도 한다. (ko)
Koran (arab. ‏القُرْآن‎, Al-Qur’ān) – święta księga islamu. Według tradycji muzułmańskiej powstawał w latach 610–632, objawiany fragmentami prorokowi islamu, Mahometowi (zm. 632) przez Archanioła Dżibrila (identyfikowanego w islamie z biblijnym archaniołem Gabrielem). Słowo „Koran” pochodzi od arabskiego słowa al-kur’ān, które oznacza „recytację”, ponieważ pierwotnie Koran przekazywano ustnie. Według islamu i samego Koranu jego twórcą jest Allah. (pl)
De Koran of Qoer'ān (Arabisch: القرآن, al-qoer'ān) is het enige van de door moslims erkende islamitische heilige boeken dat zuiver zou zijn overgeleverd. Volgens de islamitische traditie zijn de woorden in de Arabische taal door God via de engel Djibriel aan de profeet Mohammed geopenbaard. De Koran wordt beschouwd als het eerste prozawerk uit de Arabische literatuur en heeft een grote invloed gehad op de literaire ontwikkeling van het Arabisch. (nl)
《古蘭經》（阿拉伯语：اَلْقُرآن‎，al-qurʾān，字面上解作「誦讀」）是伊斯蘭教中最重要的經典。伊斯蘭教信徒（穆斯林）相信《古蘭經》是真主阿拉的啟示，它被穆斯林廣泛認為是最優秀的阿拉伯語经典及文學作品，《古蘭經》的篇章被稱為“蘇拉”，節句則被稱為“阿亞”。穆斯林相信《古蘭經》的內容是真主透過天使加百列（賈布里勒）口頭傳授給穆罕默德，始自公元609年，直至穆罕默德圣人在632年逝世為止，歷時23年。穆斯林認為《古蘭經》是指導穆罕默德圣人奉行使命的奇跡，證明他的先知身份，而他亦是自亞當以來最後一位接收啟示的先知。根據傳統的說法，穆罕默德圣人的多位同伴充當書記，負責把真主的啟示筆記下來。這些同伴在穆罕默德圣人逝世後不久根據這些記錄及他們的記憶進行編撰。由於筆記書寫時出現了各種不同的版本，哈里發奧斯曼於是制訂了一個被稱為「奧斯曼本」的範本加以整理，一般都被認為是當今《古蘭經》的原型。不過，鑑於《古蘭經》有不同的，大部分讀法相互之間有細微的差異，而有些讀法則與其他的讀法有頗大的差異，加上早期的阿拉伯文本根本就無法發音，故此奧斯曼本與當今的《古蘭經》及當初穆罕默德所得的啟示之間的關聯性仍然不明確。 (zh)
Кора́н (араб. الْقُرآن‎ [qurˈʔaːn] — аль-К̣ур’а̄н, Священный Коран, Благородный Коран, Досточтимый Коран) — священная книга мусульман, написанная на арабском языке. Слово «Коран» происходит от арабского الْقُرآن — «чтение вслух», «назидание»(Коран, 75:16-18). Согласно исламскому вероучению, Коран был передан путём откровения пророку Мухаммеду и является словом Божьим и Последним Заветом для человечества. В исламских странах Коран, вместе с Сунной — словами и делами Мухаммеда, переданными в хадисах, — служит основой законодательства, как религиозного, так гражданского и уголовного. (ru)
Коран (араб. القرآن‎, al-Qurʾān [alqurˈʔaːn], «декламація») — центральний релігійний текст Ісламу, який мусульмани вважають одкровенням від Бога (Аллаха). Його вважають найкращим твором у класичній арабській літературі. Він складається з 114 глав (сур), які складаються з віршів (аятів). (uk)

rdfs:label

Quran (en)
القرآن (ar)
Alcorà (ca)
Korán (cs)
Koran (de)
Κοράνιο (el)
Korano (eo)
Korana (eu)
Corán (es)
An Córan (ga)
Al-Qur'an (in)
Coran (fr)
Corano (it)
クルアーン (ja)
쿠란 (ko)
Koran (nl)
Koran (pl)
Alcorão (pt)
Коран (ru)
Koranen (sv)
Коран (uk)
古兰经 (zh)

owl:sameAs

is dbo:wikiPageRedirects of

is dbp:mainInterests of